Η αιφνιδιαστική μεταστροφή της κυβέρνησης σχετικά με το θέμα εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή στη ΔΕΠΑ ύστερα από πέντε χρόνια εγκατάλειψης της επιλογής αυτής αποτελεί άλλο ένα δείγμα πρόχειρης και αντιφατικής πολιτικής.

Η απόφαση για την ανεύρεση στρατηγικού επενδυτή της ΔΕΠΑ είχε ληφθεί το 2001 έπειτα από μακρά προεργασία, για να απαλλαγεί η ΔΕΠΑ από τρία ζητήματα τα οποία την εμπόδιζαν να προχωρήσει και να αναπτυχθεί. Το μεγαλύτερο ήταν η διαφωνία με τη Ρωσία για την τιμή του φυσικού αερίου, η οποία λύθηκε συναινετικά. Το δεύτερο ήταν η μετοχική εξάρτηση από τα ΕΛΛΠΕ κατά 30%, που αποτελούσε αντικίνητρο για την επέκταση της ΔΕΠΑ. Το ζήτημα αυτό διευθετήθηκε με τη συμφωνία εξαγοράς του ποσοστού από τη ΔΕΗ. Το τρίτο εμπόδιο ήταν η γραφειοκρατία για την επέκταση του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, το οποίο λύθηκε με τη συγχώνευση ενδιάμεσων φορέων. Οταν τα θέματα αυτά λύθηκαν, προκηρύχθηκε διεθνής διαγωνισμός για το 35% της ΔΕΠΑ, ο οποίος κατέληξε στην επιλογή της ισπανικής εταιρείας Gas Νatural στις αρχές του 2004 με τίμημα άνω των 300 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο η προκήρυξη των εκλογών που μεσολάβησε, επέβαλε να αναβληθεί η υπογραφή της συμφωνίας. Δυστυχώς, χωρίς ποτέ να δοθεί καμία εξήγηση, η στρατηγική αυτή συμφωνία με την Ισπανία ακυρώθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Ως δικαιολογία προβλήθηκε η νεφελώδης προοπτική της εισαγωγής της ΔΕΠΑ στο ΧΑ, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε ως σήμερα. Ετσι η κυβέρνηση έχασε μια πολύτιμη και ενδεχομένως μοναδική ευκαιρία να συνδεθεί με μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες φυσικού αερίου στον ευρωπαϊκό χώρο που θα της παρείχε τα εξής πλεονεκτήματα:

Πρώτον, θα την έβαζε στην ενεργειακή αγορά της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου, από την οποία η Ελλάδα απουσιάζει παντελώς. Δεύτερον, θα διασφάλιζε εναλλακτικές προμήθειες αερίου. Τρίτον, θα είχε προσφέρει στη ΔΕΠΑ και κατ΄ επέκταση στο Δημόσιο και στη ΔΕΗ πολλά κέρδη, διότι την προηγούμενη πενταετία οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν πολύ.

Σήμερα ανακινείται πάλι το θέμα του στρατηγικού επενδυτή. Δεν γνωρίζω ποιο κίνητρο οδήγησε την κυβέρνηση σε αυτή την απόφαση, αν και πολλά λέγονται ότι η ΔΕΠΑ θα οδηγηθεί σε όμιλο βορειοευρωπαϊκών συμφερόντων ως αντιστάθμισμα στην ακύρωση άλλων συμφωνιών. Η ΔΕΠΑ κινδυνεύει έτσι να γίνει άθυρμα άλλων επιδιώξεων και όχι ένας αυτόνομος ενεργειακός παίκτης στην ευρωπαϊκή αγορά. Ο,τι και να γίνει πάντως, τα πέντε χρόνια που χάθηκαν δεν αναπληρώνονται και η οποιαδήποτε κατάληξη θα επέλθει μέσα σε συνθήκες μεγάλης πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου και γενικότερης αβεβαιότητας.

Ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης είναι πρώην υπουργός.