Διακρίνω ότι οι κλιμακούμενες και ενορχηστρωμένες επιθέσεις που δέχεται, μέσα και έξω από τον Συνασπισμό, έχουν εκνευρίσει τον Αλέξη Τσίπρα. Κάνει λάθος. Επρεπε να χαίρεται. Για να τον χτυπάει όλο το οικονομικοπολιτικό «εστάμπλισμεντ» και οι «οργανικοί διανοούμενοί» του, σημαίνει ότι τον φοβούνται.
Οτι βλέπουν σε αυτό που εκπροσωπεί έναν κίνδυνο αποσταθεροποίησης του συστήματος. Και το σύστημα όταν αισθάνεται ότι απειλείται δεν παίζει. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, κυρίως αθέμιτα, για να εξαλείψει την απειλή. Γι΄ αυτό ο πρόεδρος του Συνασπισμού θα πρέπει να αναμένει, όσο πλησιάζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις, πολλαπλασιασμό των επιχειρήσεων πολιτικής και ηθικής εξόντωσής του. Θα κατηγορηθεί το επόμενο διάστημα ότι είναι τρομοκράτης, τραμπούκος, δεξιός, πλούσιος, αντιπαναθηναϊκός, διαπλεκόμενος, πράκτορας, βιαστής, ομοφυλόφιλος, παιδόφιλος. Μέσα και έξω από το κόμμα του.
Οι «πολιτικά ορθοί» πολιτικοί και διαμορφωτές γνώμης δεν θα διστάσουν να είναι politically incorrect, να στρεβλώσουν γεγονότα, να επικαλεσθούν εθνικούς κινδύνους, να κάνουν ανίερες συμμαχίες για να εξορκίσουν το κακό και τους κακούς της αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος.
Δεξιοί, αριστεροί και αριστεροδεξιοί εκσυγχρονιστές καθώς και πραγματιστές πρώην επαναστάτες δεν τα θέλουν, δεν τα μπορούν αυτά τα «κωλόπαιδα του Συνασπισμού», γιατί αμφισβητούν τον κομφορμισμό τους, αποκαλύπτουν τους συμβιβασμούς τους. Γιατί όταν λένε ότι θέλουν να πολεμήσουν το σύστημα, να αλλάξουν τον κόσμο, το εννοούν. Και τουλάχιστον το προσπαθούν, έστω κάνοντας λάθη. Και αυτό προκαλεί προβλήματα στους βολεμένους αριστερούς. Τους χαλάει το παραμύθι της υπευθυνότητας, της σταθερής διακυβέρνησης, της κοινωνικής ειρήνης. Γιατί επαναφέρει τις διαχωριστικές γραμμές και τις κοινωνικές συγκρούσεις.
Και είναι μεν αστείο να διαβάζεις τα προς «τσιπράκια» μαθήματα συνεπούς αριστεροσύνης εκείνων που εδώ και δεκαετίες είχαν αναγγείλει το τέλος της Αριστεράς υπογράφοντας τον κλινικό θάνατό της, αλλά είναι λυπηρό να βλέπεις να συμφωνούν και να υπερθεματίζουν σε αυτό εκείνοι που υποτίθεται ότι βρίσκονται από την ίδια πλευρά του οδοφράγματος.
Ή μήπως όχι; Μήπως δεν βρίσκονται από την ίδια πλευρά, μήπως οι διαχωριστικές γραμμές, τα οδοφράγματα, τους τρομάζουν; Μήπως αισθάνονται πιο κοντά σε εκείνους που βρίσκονται από την άλλη πλευρά;
Μήπως η εσωκομματική αντιπολίτευση αποδομεί μεθοδευμένα την ομάδα Τρίπρα για να ηττηθεί ο Συνασπισμός στις εκλογές; Ετσι θα «δικαιωθούν», θα προσπαθήσουν να πάρουν πάλι την ηγεσία, θα διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα ξανακάνουν τον Συνασπισμό ένα κόμμα του περιθωρίου. Θεωρίες συνωμοσίας, θα μου πείτε. Αλλά μήπως;
