Η συζήτηση για το αν η Γαλλία θα πρέπει να επανέλθει στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ43 χρόνια ύστερα από την απόφαση του Ντε Γκωλ να την αποσύρεισυγκινεί τον πολιτικό κόσμο της χώρας πολύ περισσότερο από ό,τι τη γαλλική κοινή γνώμη. Η αντιπολίτευση βρήκε ευκαιρία να κατηγορήσει τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και να αμφισβητήσει αν το κεντροδεξιό κόμμα του ομονοεί πάνω στο ζήτημα. Ας αφήσουμε όμως τις μικροκομματικές διενέξεις και την ιδεολογική δημαγωγία και ας δούμε μακροπρόθεσμα ποιες είναι οι στρατηγικές επιπτώσεις της επανόδου της Γαλλίας στον στρατιωτικό βραχίονα της Συμμαχίας.
Πρώτα από όλα η κοινή λογική απαιτεί να εγκαταλειφθεί ένας αναχρονισμός και να δούμε τις θεμελιώδεις αλλαγές που έγιναν στον κόσμο, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η Γαλλία με το να είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά να μην παίρνει μέρος στη στρατιωτική διάρθρωσή του τιμωρεί τον εαυτόν της και ακριβώς επειδή τώρα διαρθρώνεται η μελλοντική στρατηγική του ΝΑΤΟ και ερωτηματικά διατυπώνονται για τις επιλογές σχετικά με το Αφγανιστάν η Γαλλία οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της εντός του ΝΑΤΟ, οπότε, ως επακόλουθο, αυξάνεται το ειδικό βάρος της Ευρώπης στον επανακαθορισμό της δυτικής στρατηγικής. Η Γαλλία μόνο αν είναι «εντός» μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της. Ο κόσμος άλλαξε εντυπωσιακά, η Δύση δεν κυριαρχεί όπως τους δύο τελευταίους αιώνες- ούτε οικονομικά ούτε από στρατηγικής πλευράς. Η οικονομική κρίση, μολονότι παγκόσμια, επιταχύνει την ιστορική στροφή από τη Δύση προς την Ασία.
Τ ο πρώτιστο πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι πλέον το πώς θα ξεχωρίζει από τις ΗΠΑ. Η πρόκληση σήμερα είναι να συγκροτηθεί κοινό μέτωπο, προβάλλοντας τις αξίες μας και αναγνωρίζοντας τον αναδυόμενο πολυπολισμό. Από την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα ως προέδρου των ΗΠΑ αυτές οι αλλαγές συνοδεύονται και από μιαν επανάσταση. Μολονότι είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε αν ο πρόεδρος Ομπάμα θα μπορέσει να αναζωογονήσει την αμερικανική οικονομία δεν είναι καθόλου νωρίς να υποστηρίξουμε τα μέτρα και τις προσπάθειες για επιστροφή στον πολυπολισμό, με τις δυναμικές πρωτοβουλίες που έλαβαν οι ΗΠΑ και η Γαλλία. Η Γαλλία πρέπει να δεχτεί το χέρι που της τείνει η Αμερική. Η επιστροφή της ως πλήρους μέλους του ΝΑΤΟ συνιστά σοβαρή συμβολική και πολιτική πράξη, επισφραγίζει μιαν ιστορική συμφιλίωση δύο συμμάχων η οποία επιδιώκει να παραμερίσει τις κοινές προκλήσεις τους, τις προκαταλήψεις και τις διενέξεις του παρελθόντος. Δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ της επιθυμίας να προωθηθεί η ευρωπαϊκή άμυνα και να «εξομαλυνθεί» η θέση της Γαλλίας μέσα στο ΝΑΤΟ, αντίθετα η θέση της Γαλλίας θα είναι εκείνη που έχει η Βρετανία και η Γερμανία. Μια ισχυρότερη Γαλλία μέσα στη Συμμαχία κάνει πιο ισχυρή την ευρωπαϊκή αμυντική προσπάθεια.
Η πλήρης επιστροφή της Γαλλίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί ένα λογικό βήμα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ο Καρλ Κάιζερ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο Ντομινίκ Μουασί, επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ, είναι ειδικός σύμβουλος στο γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.
