Πάρτε μια δόση από εγγόνια της 17Ν, αλευρώστε τα με ένα κουτί Καλάσνικοφ- κατά προτίμηση από αλβανικό σουπερμάρκετ-, προσθέστε τέσσερις πέντε γηραιούς αναρχικούς που εκπαιδεύουν τα εγγόνια και τους κουκουλοφόρους συνοδοιπόρους των εγγονιών. Αφού ανακατέψετε καλά, ώστε να έχετε ένα ομοιογενές μείγμα, ραντίστε το με ένα ποτήρι ΣΥΡΙΖΑ και με ένα φλιτζάνι ανεπρόκοπων μαρξιστών καθηγητών ΑΕ. Αλατοπιπερώστε καλά με Μαρκογιαννάκη, Καρατζαφέρη και με τους γνωστούς τηλεαστέρες – οι οποίοι ζητούν κατάργηση του ασύλου, του άρθρου 16 και των ατομικών δικαιωμάτων- και έχετε το μείγμα έτοιμο.

Φουρνίστε το στα τηλεοπτικά δελτία των 8 και σερβίρετέ το με γαρνιτούρα από αναλύσεις σοβαροφανών ταγών της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και το πιάτο της nouvelle cousine της Δεξιάς είναι έτοιμο. Ευκολοχώνευτο, το πιάτο πουλάει σε μια κοινωνία που η οικονομική κρίση την έχει κάνει ανασφαλή και φοβική.

Στόχος, να καταλυθεί η δημοκρατία εν ονόματι της υπεράσπισής της. Να φιμωθεί κάθε κόμμα, κίνημα, ομάδα, έκφραση αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων σαν ύποπτο για τρομοκρατία.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Οι κραυγές από τους κουκουλοφόρους των Μedia δεν είναι για τους κουκουλοφόρους των διαδηλώσεων.

Η τρομοκρατία είναι το άλλοθι. Οι κραυγές στρέφονται εναντίον της Αριστεράς. Αυτή κατηγορείται ότι με τις ιδέες της και με τις πράξεις της εκτρέφει τρομοκράτες. Η Αριστερά καλείται να απολογηθεί γιατί διαφωνεί με την παγκοσμιοποίηση, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την αναγκαιότητα της ανεργίας, τις συνταγές εξόδου από την οικονομική κρίση εις βάρος των εργαζομένων και τις συνταγές εξόδου από την πολιτική κρίση εις βάρος των πολιτών. Γιατί διαφωνεί με το σύστημα. Οχι, δεν είναι τυχαία η μανία του συστήματος και των οργανικών διανοουμένων του να επιβάλουν ακόμη και με παρακρατικές μεθόδους την εξημέρωση κοινωνικών ομάδων και χώρων. Μόνον έτσι θα σωθούν από την κατάρρευση του υπαρκτού καπιταλισμού. «Νόμος και τάξη» θα είναι, όπως όλα δείχνουν, το σύνθημα της νέας εποχής για την Ελλάδα.

Οι ανελεύθερες αυτές κατευθύνσεις έχουν την πλήρη στήριξη των γκουρού της κοινωνίας των πολιτών, των σταυροφόρων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποδεικνύεται έτσι ότι όταν μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα εννοούν τα δικαιώματα της αγοράς και όχι το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και των ιδεών· το δικαίωμα της αμφισβήτησης του συστήματος.

Και σε όποιον καλοπροαίρετα πιστεύει ότι τα λεγόμενα «μέτρα ασφαλείας» αφορούν τους άλλουςτους περίεργους, τους περιθωριακούς, τους ξένους, τους φτωχούς, τους αριστερούς- του (ξανα)θυμίζω πως όταν οι αρχές γκρεμίζονται, παύουν να ισχύουν για όλους: ανεξαρτήτως τάξης, πολιτικών πεποιθήσεων, επαγγέλματος, καταγωγής, χρώματος, θρησκεύματος.

vmoulopoulos@dolnet.gr