ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ είκοσι πέντε βιογραφίες του Λίνκολν έχουν κυκλοφορήσει στη Γερμανία. Δρόμοι και σχολεία έχουν πάρει το όνομα του γερο-Εϊμπ. Για όλα αυτά υπάρχει μια απλή εξήγηση: οι Γερμανοί θαυμάζουν τον Λίνκολν για την επιτυχία του να ενώσει μια χώρα.
Οι Γερμανοί, στο κάτω κάτω, κάτι ξέρουν από διχασμούς. Η προεδρία του Λίνκολν συνέπεσε με τις προσπάθειες του Μπίσμαρκ να οικοδομήσει ένα έθνος. Στα τέλη του 19ου αιώνα η ήττα της Πρωσίας από την Αυστρία και τη Γαλλία στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο άνοιξε τον δρόμο για την ίδρυση της γερμανικής αυτοκρατορίας. Η ενοποίηση μεγάλωσε τον θαυμασμό μας για τον Λίνκολν. Περίπου 200.000 γερμανικής καταγωγής στρατιώτες πολέμησαν στον Ομοσπονδιακό Στρατό των Βορείων, στέλνοντας γράμματα πίσω στην πατρίδα και βοηθώντας να σχηματιστεί η θετική εικόνα του Λίνκολν στη χώρα που είχαν αφήσει πίσω τους. Οταν πέθανε ο Λίνκολν έγιναν λειτουργίες σε εκκλησίες σε όλη τη Γερμανία.
Τον 20ό αιώνα το διχασμένο έθνος μας εμπνεύστηκε ξανά από τη σοφία του Λίνκολν. Στις 12 Φεβρουαρίου του 1959 ο Βίλι Μπραντ, τότε δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου, απηύθυνε έκκληση για επανένωση του Βερολίνου και της Γερμανίας στους εορτασμούς της 150ής επετείου του Λίνκολν στο Σπρίνγκφιλντ του Ιλινόι. Είχε πει ότι «ο γερμανικός λαός αναγνωρίζει τη ρήση του Λίνκολν ότι αποτελεί καθήκον του λαού να μην εμπιστεύεται στα χέρια κανενός άλλου παρά μόνο στα δικά του τη διατήρηση των ελευθεριών του».
Ο Λίνκολν ήταν επίσης σύμβολο της κοινωνικής επανάστασης. Μετά την περίφημη επιστολή του Μαρξ που συνέχαιρε τον Λίνκολν για την επανεκλογή του το 1864, στους γερμανούς Σοσιαλιστές και Σοσιαλδημοκράτες εδραιώθηκε η πεποίθηση ότι ο Λίνκολν αντιπροσώπευε τα δικαιώματα των εργατών. Οι Σοσιαλιστές αυτοί έβλεπαν την αμερικανική δουλεία μέσα από το πρίσμα της ευρωπαϊκής πάλης των τάξεων.
Σήμερα ο ενθουσιασμός για τον Λίνκολν παραμένει ισχυρός στη Γερμανία. Οπως είχε πει ο Μπραντ πριν από 50 χρόνια, ο Λίνκολν «δεν ανήκει μόνο σε εσάς (τους Αμερικανούς),ανήκει σε όλους μας».
Ο κ. Γιοργκ Νάγκλερ είναι καθηγητής της Βορειοαμερικανικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Φρειδερίκος Σίλερ της Ιένας και βιογράφος του Λίνκολν.
