Η «εκδίκηση της γυφτιάς» είναι ο τίτλος που περιγράφει την είδηση ότι η Πολεοδομία δεν δίνει άδεια να επιδιορθωθεί το στέγαστρο που προφυλάσσει τον αρχαιολογικό χώρο στο Ακρωτήρι της Θήρας επειδή απαγορεύεται κάθε οικοδομική εργασία εκεί μέσα. Γενιές και γενιές γύφτων, εκατομμύρια επί εκατομμυρίων, υποφέρουν από τις απόλυτες απαγορεύσεις για την προστασία των αρχαιοτήτων: άλλοι συλλαμβάνονται επειδή έχουν παλιά βιβλία στα ράφια τους και άλλοι ταλαιπωρούνται μήνες και χρόνια επειδή κάποια κεραμίδια βρέθηκαν στα θεμέλια του νέου σπιτιού τους και περιμένουν να εμφανιστεί η Αρχαιολογική Υπηρεσία για να αποφανθεί αν θα συνεχιστούν οι εργασίες ή αν θα πρέπει να γίνει ανασκαφή και να απαλλοτριωθεί το οικόπεδο υπέρ του ένδοξου παρελθόντος και ασαφούς μέλλοντός μας. Αποτέλεσμα των αυστηρών απαγορεύσεων είναι, αν κάτι εντοπιστεί σε θεμέλια από εργολάβο, στα γρήγορα να καταστρέφεται και να σκεπάζεται και έτσι να επιτυγχάνεται το αντίθετο ακριβώς από αυτό που επιδιώκει η σοφή νομοθεσία. Η οποία στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται ούτε για την πολιτιστική κληρονομιά ούτε για την ωραιότητα των μνημείων ούτε για τη γνώση που προσφέρουν- την ενδιαφέρει η ιερότητά τους, είναι μνημεία που κάνουν χειροπιαστό τον εθνικό μύθο της αδιατάρακτης ύπαρξης και συνέχειας ανά τους αιώνες του γένους των Ελλήνων που τον αμφισβήτησαν κατά καιρούς αλλοδαποί ορθολογιστές, ημεδαποί εαμοβούλγαροι και γείτονες Μακεντόντσι. Ολα όμως εδώ πληρώνονται: από τα πολλά αρχαία ελληνικά και θρησκευτικά στα σχολειά φθάνουμε να αγνοούμε τον Δαρβίνο και τελικά θα μας πλακώσει το σκουριασμένο στέγαστρο των εθνικιστικών εμμονών μας.