Στην αγόρευσή του, στη δίκη για το προσχεδιασμένο από την αστυνομία (όπως αποδείχθηκε) μακελειό των διαδηλωτών σε σχολείο της Γένοβας κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων εναντίον του G7, ο εισαγγελέας έλεγε: «Οι συγκεκριμένες ενέργειες της αστυνομίας απειλούν τη δημοκρατία περισσότερο από τις μολότοφ που εκτόξευσαν οι διαδηλωτές». Οτι δηλαδή ορισμένες πράξεις της αστυνομίας υποσκάπτουν το κράτος δικαίου και την ουσία της δημοκρατίας περισσότερο από τις «πράξεις επαναστατικής βίας» του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου στις διαδηλώσεις. Θα μου άρεσε να το άκουγα και για την εκτέλεση του 15χρονου Αλέξη από τους πολιτικούς, τους δικαστικούς, τα κόμματα, τους αναλυτές των ΜΜΕ, τους διανοουμένους αυτής της χώρας. Από όλους εκείνους που έχουν (υποτίθεται) ταχθεί να υπερασπίσουν το κράτος δικαίου και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Θα ήθελα να ακούσω από τους δασκάλους, τους γονείς, από την κοινωνία ολόκληρη, ότι το παιδί που εκτελέστηκε είναι το δικό μου παιδί, το δικό μας παιδί και ότι ο θάνατός του δεν μπορεί να συμψηφισθεί με οποιαδήποτε υλική ζημιά, όσο μεγάλη και αν είναι (ο μόνος που είχε το θάρρος να το πει ανοιχτά, επιδεικνύοντας προσωπική και κοινωνική ευαισθησία είναι ο πρόεδρος των εμπόρων Πειραιά κ. Αρμενάκης και αυτό αποτελεί ένα μάθημα για πολλούς «αριστερούς»). Στην οδό Μεσολογγίου δεν συνέβη ένα ατυχές γεγονός, μια μεμονωμένη πράξη ενός τρελού ή τσαμπουκά αστυνομικού. Στην οδό Μεσολογγίου υπήρξε βιασμός της δημοκρατικής νομιμότητας.

Ηταν μια πρόβα τζενεράλε του βιασμού της δημοκρατίας. Ηταν μια προαναγγελθείσα εκτέλεση. Το καθεστώς (και δεν εννοώ μόνο την κυβέρνηση) επιζητούσε εδώ και καιρό έναν νεκρό για παραδειγματισμό και εκφοβισμό. Εναν νεκρό από τις τάξεις της νεολαίας που δεν θέλει να υποταχθεί. Εδώ και καιρό στις εφημερίδες και στα κανάλια παρουσιάζουν μια προκατασκευασμένη εικόνα του νέου: τοξικομανής, ακαμάτης, μηχανόβιος, απολιτικός, σεξομανής, βάνδαλος.

Αυτή είναι η εικόνα που δίνανε, και εμείς δεχόμαστε ως αληθινή για τα παιδιά μας: Ενας επικίνδυνος ηλίθιος. Αυτός ο νέος δεν υπάρχει, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Το πρότυπο λειτουργεί. Για να δημιουργήσει μια φοβική κοινωνία, να επιβάλει την επισφαλή εργασία, την ακρίβεια, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις απολύσεις. Να κάνει αποδεχτή την καταστολή όποιων αμφισβητούν το καθεστώς. Γι΄ αυτό εκτελέστηκε το παιδί (μας) στη Μεσολογγίου. Γιατί ήταν ένα πραγματικό παιδί και όχι ο εικονικός νέος των μίντια. Και αυτό τον έκανε επικίνδυνο. Ενάντια σ΄ αυτό βγήκαν τα παιδιά (μας) στους δρόμους. Και αυτό τα κάνει επικίνδυνα.

Γι΄ αυτό το καθεστώς ζητάει μηδενική ανοχή απέναντι στα παιδιά (μας). Είναι τα μόνα που βλέπουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Γι΄ αυτό έχει δοθεί η εντολή στις ένστολες και μιντιακές δυνάμεις καταστολής: είναι 15άρης, σκοτώστε τον. Φυσικά ή ηθικά.

vmoulopoulos@dolnet.gr