Κύριε Σολάνα, Θα περίμενε κανείς ότι όταν συναντήσατε τον πρόεδρο της βαλκανικής χώρας που επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» θα εξηγούσατε στον κ. Τσερβενκόφσκι για ποιο λόγο μια χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης την οποία εκπροσωπείτε αρνείται να αναγνωρίσει το κρατίδιο με το όνομα Μακεδονία και θα εμποδίσει την είσοδο της χώρας του στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.
Αντ΄ αυτού είπατε στον κ. Τσερβενκόφσκι ότι εσείς είστε καλός άνθρωπος και δεν συμπαθείτε τα veto. Μα, κύριε Σολάνα μου, ύστερα από τόσα χρόνια στη θέση που κατέχετε θα έπρεπε να έχετε αντιληφθεί ότι η κάθε διαπραγμάτευση μέσα στην Ενωση καταλήγει σε κάποιο συμβιβασμό υπό την απειλή κάποιου veto.
Οπου δεν υπάρχει συμβιβασμός αποδεκτός από όλους υπάρχει veto και δεν θα είναι η πρώτη φορά που μια χώρα-μέλος ενός οργανισμού θα αναγκασθεί να προσφύγει στο veto αν δεν μπορεί να υπερασπισθεί τα συμφέροντά της αλλιώς.
Αντί να του πείτε ότι δεν συμπαθείτε τα veto, θα έπρεπε να πείτε στον κ. πρόεδρο ότι η Ελλάς έχει ύψιστα συμφέροντα να προστατεύσει και θα ασκήσει veto για να ξέρει ο άνθρωπος τι τον περιμένει.
Πριν απ΄ όλα η Ελλάδα έχει να προστατέψει την ιστορία της και την κληρονομιά της, πράγματα ιερά. Το μακεδονικό βασίλειο του 4ου αιώνα π.Χ. μεγαλούργησε υπό τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος, by the way, δεν ήταν σφαγέας, όπως διατείνεται ο «αθώος» Νίμιτς. (Θεέ μου, τι θα κάνουμε με τους ανιστόρητους ή αμνήμονες στην καλύτερη περίπτωση.) Εκείνοι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου και δεν μπορεί να έχουν καμία σχέση με τους σημερινούς σφετεριστές του ονόματος για τον απλούστατο λόγο ότι το σημερινό «μακεδονικό έθνος» είναι ένα σλαβικό φύλο που έφθασε στην περιοχή μόλις τον 6ο αιώνα μετά Χριστόν, δηλαδή δέκα ολόκληρους αιώνες μετά.
Οι λαοί που στους βαλκανικούς πολέμους 1912-13 απελευθέρωσαν τη Μακεδονία από τους Οθωμανούς ήσαν οι Ελληνες, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι. Το περιλάλητον «μακεδονικό έθνος» του κ. Τσερβενκόφσκι δεν εμφανίστηκε πουθενά, όχι γιατί είχε πάει βόλτα αλλά, απλούστατα, διότι δεν υπήρχε.
Στο τέλος του πολέμου τα εδάφη της Μακεδονίας μοιράστηκαν και πήραν το 51% η Ελλάδα, το 39% η Σερβία και το 10% η Βουλγαρία.
Μα τότε, θα μου πείτε, πού βρέθηκε το «μακεδονικό έθνος». Και αυτό είναι γνωστό. Το δημιούργησε με την προπαγάνδα του το καθεστώς του Τίτο σαν ασπίδα έναντι της Βουλγαρίας του Δημητρόφ, αγαπημένου παιδιού της Μόσχας για την οποία ο Τίτο ήταν αποπαίδι και σαν υποθήκη έναντι της Ελλάδας, της οποίας τα μακεδονικά εδάφη εποφθαλμιούσε.
Αναγόρευσε τους βουλγαρικής καταγωγής πληθυσμούς που κατοικούσαν στη Σερβική Μακεδονία σε μακεδονικόν έθνος, τους ανήγαγε σε Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και για να τους κάνει πιστευτούς πήρε μια ξένη ιστορία και τους τη χάρισε.
Τέτοια μάθαιναν τότε στα σχολεία τους τα μικρά παιδιά που σήμερα είναι άνδρες, και τα πίστεψαν. Και, γιατί όχι, αφού αυτά τους έδιναν μια ταυτότητα και μια αυτονομία απέναντι στη Μεγάλη Σερβία. Αν σε αυτή την παραχάραξη της Ιστορίας προσθέσετε τον αλυτρωτισμό που εκαλλιεργείτο συστηματικά, θα έχετε μια καθαρή εικόνα του σημερινού προβλήματος. Βλέπετε, ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος που επέτρεψε τότε σε αυτό το coup de maitre του Τίτο να ριζώσει και να ανθήσει.
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να κάνω μάθημα Ιστορίας σ΄ έναν Ευρωπαίο που υποτίθεται ότι έπρεπε να γνωρίζει ευρωπαϊκή Ιστορία και να μη μιλάει ελαφρά τη καρδία για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.
Μια και το έφερε η κουβέντα, το σοβαρό πρόβλημα, κύριε Σολάνα, δεν το έχει η Ελλάδα· τα Σκόπια είναι εκείνα που καλούνται να πάρουν αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας τους. Ή θα δώσουν πίσω το «κλεμμένο» όνομα και θα ζήσουν ειρηνικά ή θα το κρατήσουν και θα μείνουν έξω από τους ευρωατλαντικούς θεσμούς, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται όταν έχουν μια ισχυρή αλβανική μειονότητα στην επικράτειά τους. Και η ώρα είναι τώρα. Το έχει πει επανειλημμένως η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη.
Η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια βοηθάει το κρατίδιο να σταθεί στα πόδια του οικονομικά με πακτωλό επενδύσεων και στη σημερινή συγκυρία το βοηθάει να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβιστεί. Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να έχει στα σύνορά της ένα κρατίδιο προστατευμένο από τους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Εκείνο που δεν μπορεί με κανέναν τρόπο και με καμία κυβέρνηση και σε οποιαδήποτε στιγμή να ανεχθεί η Ελλάδα είναι η ψευδεπίγραφη ταμπέλα που έχουν αναρτήσει τα Σκόπια «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Και είναι πολύ απλό και ευεξήγητο, κύριε Σολάνα. Πέρα από συναισθηματικά αντανακλαστικά που διεγείρει στην Ελλάδα ο σφετερισμός του ονόματος Μακεδονία από το νεότευκτο κράτος, μια τέτοια ονομασία και μάλιστα η εμμονή σε αυτήν υποδηλοί ανομολόγητες εδαφικές διεκδικήσεις και στοιχειοθετεί έναν επικίνδυνο αλυτρωτισμό.
Αυτό που προτείνει σήμερα η Ελλάς στα Σκόπια είναι μια ονομασία που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού το κρατίδιό τους εκτείνεται σε ένα τμήμα της Μακεδονίας, και δη στο βόρειο τμήμα αυτής. Ενα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό του τύπου upper Μacedonia ανταποκρίνεται προς τα πράγματα, δεν τους στερεί το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες και τους επιτρέπει να αναπτύξουν τις ζωτικές για αυτούς σχέσεις τους με την Ελλάδα και να κυκλοφορούν με το κεφάλι ψηλά στη διεθνή κοινότητα και όχι ως σφετεριστές ξένων κλεών και πολιτισμών.
Προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες, κύριε Σολάνα, στο μικρό αυτό κρατίδιο αλλά και στην πολιτική υπόσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσοι σαν και εσάς και τους φίλους Αμερικανούς προσπαθούν με τερτίπια τύπου Νίμιτς να προσπεράσουν τον σκόπελο, διότι κινδυνεύουν με πρόσκρουση πάνω σ΄ αυτόν και οι προστάτες και οι προστατευόμενοι.
Ο κ. Κ. Λυμπερόπουλος είναι πρέσβης ε.τ.
