Από τις αρχές της χρονιάς, η στήλη αυτή δεν είχε παύσει να επισημαίνει τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε εφέτος ο αεικίνητος νέος πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας, Νικολά Σαρκοζί. Και, σε στιγμή που ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών στη Γαλλία πλησιάζει (9 Μαρτίου), οι ανησυχίες της πλειοψηφίας για το αποτέλεσμά τους κάθε άλλο παρά έχουν διασκεδαστεί. Ορισμένες γαλλικές εφημερίδες προεξοφλούν ήδη την επικράτηση μιας πλειοψηφίας των Σοσιαλιστών και των συμμάχων τους, με την ακρίβεια φυσικού φαινομένου. Και ένα νέο στοιχείο από τις σφυγμομετρήσεις προκαλεί τη γενικότερη προσοχή: η σημαντική υποχώρηση της δημοτικότητας τού νέου προέδρου (38%), σε συνδυασμό με την εκπληκτική άνοδο του πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν (57%).
Το φαινόμενο είναι σπάνιο στη γαλλική πολιτική ζωή, στην οποία ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπερτερεί συνήθως του πρωθυπουργού του στις δημοσκοπήσεις και η διαφορά ανάμεσα στους δύο παράγοντες περιορίζεται σε ελάχιστες μονάδες. Πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η εντυπωσιακή αυτή αναστροφή; Πώς να δεχθεί κάποιος ότι, μετά την εντυπωσιακή στήριξή του από τον γαλλικό λαό, που του εξασφάλισε τον Μάιο του 2007 την άνετη εκλογή του στην προεδρία της Δημοκρατίας, ο Νικολά Σαρκοζί απώλεσε μέσα σε οκτώ μήνες μια υψηλή δημοτικότητα, με αποτέλεσμα ο Φρανσουά Φιγιόν να εμφανίζεται συγκριτικά σε πολύ καλύτερη θέση.
Ο λόγος δεν είναι, φυσικά, ότι μέσα στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα λύθηκαν από τον Φρανσουά Φιγιόν τα μεγάλα προβλήματα τα οποία ταλανίζουν τη Γαλλία. Ο Νικολά Σαρκοζί ήταν άλλωστε εκείνος ο οποίος είχε χαράξει τις βασικές γραμμές για την αντιμετώπισή τους. Και είχε επαγγελθεί ρήξη και μεταρρυθμίσεις. Ο ίδιος δεν δίστασε να «ανοίξει» μετεκλογικά πολλά από τα προβλήματα αυτά και να επιμείνει περισσότερο σε ορισμένα. Ο Φρανσουά Φιγιόν κινήθηκε μέσα στο πλαίσιο το οποίο ο καινούργιος πρόεδρος καθόρισε.
Οι απόπειρες μεταρρυθμίσεων στην πρώτη αυτή φάση, μετά την επικράτηση του κ. Σαρκοζί, κάθε άλλο παρά έλειψαν. Με πολύ θάρρος, η νέα ηγεσία προχώρησε στη μεταβολή των ως χθες ειδικών συνταξιοδοτικών καθεστώτων (σε συνεννόηση και συμβιβασμό με τα συνδικάτα), σε αλλαγές του κώδικα εργασίας, στην καθιέρωση αυτονομίας για τα πανεπιστήμια, στην ψήφιση της νέας συνταγματικής συνθήκης της Λισαβόνας για την Ευρώπη (στη διαμόρφωση και έγκριση της οποίας ο κ. Σαρκοζί είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο), στην έγκριση νομοθεσίας ώστε να βελτιωθούν οι αποζημιώσεις στους Γάλλους οι οποίοι εργάζονται περισσότερο και σε άλλες μικρότερες μεταβολές.
Ο κατάλογος δεν μπορεί πάντως να θεωρηθεί ασήμαντος για ένα οκτάμηνο. Και γίνεται ακόμη πιο σημαντικός αν προστεθούν και οι προτάσεις για συνταγματικές μεταρρυθμίσεις της Επιτροπής Μπαλαντύρ και για την ανάπτυξη της γαλλικής οικονομίας της Επιτροπής Ζακ Αταλί, οι οποίες προκάλεσαν- ακόμη και ως προτάσεις- απεργιακές αντιδράσεις. Τι απογοήτευσε λοιπόν τη γαλλική κοινή γνώμη;
Είναι γεγονός ότι ο κ. Σαρκοζί καταπιάστηκε και με πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις, στις οποίες δεν έδωσε κατόπιν σοβαρή συνέχεια. Και η σπουδή του να μετακινείται αδιάκοπα από το ένα ζήτημα στο άλλο, κάποτε και με ρυθμό φρενήρη, να επιχειρεί να μονοπωλεί τη δημοσιότητα, να μη συνεννοείται με τους άλλους παράγοντες, να μην αποφεύγει στις εξαγγελίες του τα σφάλματα και να προβάλλει- με περισσότερη από άλλοτε ειλικρίνεια- την ιδιωτική του ζωή, φαίνεται ότι ενόχλησε τελικά ένα συντηρητικό κατά βάση λαό, όπως ο γαλλικός. Το στοιχείο ότι ακόμη και ο στρατηγός Ντε Γκωλ δεχόταν παλαιότερα ομαδόν επιθέσεις, το οποίο προέβαλλε, δεν ήταν αρκετό για να τον καλύψει. Και ο Φρανσουά Φιγιόν, πιο σεμνός, πιο ήρεμος, πιο μεθοδικός, άρχισε να γνωρίζει την ανιούσα.
Ακόμη και ο παλαιός του «μέντορας», πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Μπαλαντύρ, θεώρησε χρέος του δημόσια να συστήσει στον γάλλο πρόεδρο να αλλάξει το ύφος, τη μέθοδο και τον ρυθμό των κινήσεών του, εμμένοντας στις μεταρρυθμίσεις που έχει σχεδιάσει. Μια ανάκαμψη του Νικολά Σαρκοζί, αν μπορεί να επιτευχθεί, θα απαιτήσει ωστόσο εκτός από τις μεταβολές αυτές και χρόνο ικανό! Και οι δημοτικές εκλογές δεν μπορούν να περιμένουν.
Ο πρέσβης κ. Γιώργος Ν. Αναστασόπουλος είναι πρόεδρος της Γενικής Διασκέψεως της UΝΕSCΟ.
