Την άλλη Τετάρτη αυτή η εφημερίδα, όπως και όλες οι άλλες, δεν θα βρίσκεται στα περίπτερα. Οι δημοσιογράφοι του γραπτού και ηλεκτρονικού Τύπου απεργούν. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η τελευταία. Αλλά ίσως είναι μια από τις πιο αποφασιστικές απεργίες για την ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία του δημοσιογράφου να κάνει μια καλή δημοσιογραφία.
Η κυβέρνηση- και τα «παπαγαλάκια» της (πολλά βρίσκονται και μέσα στους κόλπους των δημοσιογράφων)- προσπαθεί να λεηλατήσει το Ταμείο μας διά της ενοποιήσεώς του με άλλα, χρησιμοποιώντας τη γνωστή γκεμπελική μέθοδο της φαιάς προπαγάνδας που θέλει οι δημοσιογράφοι να είναι πλούσιοι, αυτοί και το Ταμείο τους, λόγω διαπλοκής. Και για να πείσει την κοινή γνώμη έβαλε τον κ. Μαγγίνα να το παίξει ο «Λένιν τον Νοέμβρη», έτοιμος να καταλάβει τα ανάκτορα της ΕΣΗΕΑ, φωνάζοντας «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Και μόνο η εικόνα μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, που πριν από ένα χρόνο επιχείρησε τη μεγάλη ληστεία των Ταμείων, να το παίζει σήμερα προστάτρια των φτωχών και αδύνατων Ταμείων, τα οποία πριν από ένα χρόνο επιχείρησε να ληστέψει, επικαλούμενη την κομμουνιστική αξία «ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του», προδίδει το γελοίο της υπόθεσης. Αλλά προδίδει και την εμμονή της Δεξιάς να βάλει χέρι στο βάζο με το μέλι όσων Ταμείων δεν είναι ακόμη ελλειμματικά για να χρηματοδοτήσει με τα αποθεματικά τους τα δικά της χρέη στο ασφαλιστικό σύστημα.
Στην πραγματικότητα πίσω από αυτή την επιχείρηση κρύβεται ένα μελετημένο σχέδιο που θέλει να καταργήσει την ασφαλιστική ανεξαρτησία των δημοσιογράφων, να τους καταστήσει ανασφαλείς και ως εκ τούτου λιγότερο ελεύθερους και περισσότερο εξαρτημένους από τα κέντρα εξουσίας. Μήπως γνωρίζετε κάτι για αυτό, κύριε Ρουσόπουλε;
Γι΄ αυτό η απεργία της Τρίτης είναι μια βαθιά πολιτική απεργία. Και το στοίχημα είναι η 24ωρη σιωπή μας να υπηρετήσει όλους τους εργαζομένους. Γιατί η επίθεση στα Ταμεία και στις συντάξεις παραμένει στρατηγικό σχέδιο αυτής της κυβέρνησης που θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εργοδοσίας.
Γ ι΄ αυτό η απεργία της Τρίτης θα πρέπει να είναι μόνο η αρχή σκληρών και μακροχρόνιων κινητοποιήσεων, ενάντια στη λεγόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, όχι μόνο των δημοσιογράφων αλλά όλων των εργαζομένων. Γι΄ αυτό θα πρέπει τα ΜΜΕ να σιωπήσουν και πάλι στις 12 Δεκεμβρίου, ημέρα πανελλαδικής απεργίας που κήρυξε η ΓΣΕΕ.
Γιατί μόνο συλλογικά μπορούμε να διασφαλίσουμε όλοι οι εργαζόμενοι την ατομική και εργασιακή μας ελευθερία και αξιοπρέπεια. Και αυτό ισχύει τόσο για έναν δημοσιογράφο όσο και για έναν οικοδόμο.
