Η είδηση ότι οι δύο στους δέκα Ελληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας δεν εκτιμήθηκε από τα ΜΜΕ ως περισσότερο σημαντική από το αν ο κ. Βενιζέλος γνώριζε ή όχι για την υποψηφιότητα της κυρίας Γεννηματά στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Το ότι οι φτωχοί παγκοσμίως όχι μόνο αυξάνονται- ο μισός πληθυσμός της Γης ζει με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα- αλλά γίνονται και φτωχότεροι δεν απασχόλησε το πολιτικό σύστημα εξουσίας.

Και όμως οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων και των κοινωνιολόγων (αυτών που ασχολούνται σοβαρά με την επιστήμη τους, όχι των γλειψιματιών της εξουσίας) για τα επόμενα χρόνια είναι ζοφερές: η φτώχεια αποτελεί δομικό στοιχείο του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου και όχι ανωμαλία του. Εκτιμήσεις που συμπίπτουν με αυτές των πολιτών για το μέλλον τους. Στην έρευνα της Κάπα Research που δημοσίευσε χθες «Το Βήμα» το 60% των Ελλήνων φοβάται ότι αύριο μπορεί να πέσει σε κατάσταση φτώχειας. Η περίφημη κοινωνία των δύο τρίτων που ευαγγελίζονταν οι εκσυγχρονιστές, αλλά αντεστραμμένη.

Μια κοινωνία όλο και πιο κατακερματισμένη μεταξύ πλουσίων που γίνονται πλουσιότεροι και φτωχών που γίνονται φτωχότεροι. Δύο κόσμοι που ούτε να επικοινωνήσουν μπορούν πλέον, αφού μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Στη γλώσσα των πλουσίων και ισχυρών η παραμικρή μείωση των κερδών μεταλλάσσεται σε καταστροφική οικονομική κρίση και οποιαδήποτε άνοδος των μισθών και των συντάξεων ερμηνεύεται ως δολιοφθορά στο μέλλον της χώρας. Το ότι οι ετήσιες αυξήσεις στα κέρδη των επιχειρήσεων τρέχουν με διψήφια νούμερα, ενώ οι αυξήσεις στους μισθούς αγγίζουν τον πληθωρισμό, αποτελεί για τους πλουσίους τη φυσική τάξη πραγμάτων.

Η επικρατούσα πολιτική ορθότητα αντιμετωπίζει τη φτώχεια μόνο ως φαινόμενο εγκληματικότητας, ναρκωτικών, φυσική ή πνευματική αναπηρία, όλες αιτίες για τις οποίες ουδεμία ευθύνη φέρουν το πολιτικό σύστημα και οι ισχυρές τάξεις.

Και όμως σε πείσμα όλων των μουζαχεντίν του νεοφιλελευθερισμού τα νεόπτωχα στρώματα αυξάνονται, γιατί οι άνθρωποι σε απελπισία αυξάνονται.

Γιατί όλο και περισσότερα άτομα αισθάνονται μόνα, ανίσχυρα, δυστυχισμένα, εγκαταλειμμένα.

Και αυτό εξηγεί γιατί χάνουν ταυτόχρονα και ισόποσα και η ΝΔ και το ΠαΣοΚ.

Πίσω από τους αριθμούς των ψήφων υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι που κρύβουν οι στατιστικοί δείκτες.

Υπάρχει μια Ελλάδα που είναι ή αισθάνεται φτωχιά, απελπισμένη, εγκαταλειμμένη, ανασφαλής ή όλα μαζί συγχρόνως. Ανθρωποι οργισμένοι με όσους τους υποσχέθηκαν τον Παράδεισο και τους οδηγούν στην Κόλαση.

vmoulopoulos@dolnet.gr