Τ ο φθινόπωρο έφθασε, αλλά ο κυριολεκτικά φρενήρης ρυθμός που υιοθέτησε ο νέος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί, μετά την εκλογή του, εξακολουθεί να μη δείχνει κανένα σημείο κάμψεως. Υπερκινητικός, υπερπροβαλλόμενος στα μέσα ενημερώσεως, υπερδραστήριος, ο παράγοντας που σε όλα απαντά συνεχίζει να κυριαρχεί στη γαλλική πολιτική ζωή, σε βαθμό που δεν έχει γνωρίσει προηγούμενο.
Για μοναρχικό ύφος τον κατηγόρησε ο Λιονέλ Ζοσπέν. Αλλά ο Σαρκοζί δεν έδειξε να συγκινείται. Εννοεί να κυβερνά τη Γαλλία και να χαράσσει τις κατευθύνσεις σε όλα τα θέματα της γαλλικής πολιτικής, εσωτερικής και εξωτερικής. Οι παρεμβάσεις του είναι σχεδόν καθημερινές και έχουν φέρει σε δύσκολη θέση όχι μόνο τους αντιπάλους του, αλλά ακόμη και τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, που διερωτώνται ποιος απομένει γι΄ αυτούς ρόλος… Οι προεδρικοί συνεργάτες και σύμβουλοι στα Ηλύσια τους περιορίζουν άλλωστε και αυτοί με τη σειρά τους τον χώρο της δικής τους δραστηριότητας και προβολής.
Ο πρώτος στόχος του νέου γάλλου προέδρου είναι, αυτή την περίοδο, η προώθηση των μεταρρυθμίσεων που είχε προεκλογικά επαγγελθεί. Οι λόγοι και οι συνεχείς τηλεοπτικές συνεντεύξεις του αυτό τον σκοπό εξυπηρετούν. Να καλλιεργήσει την κοινή γνώμη ώστε, με την ενίσχυσή της, τα εμπόδια να καταστεί δυνατό να ξεπεραστούν. Και αν πιστέψει κανείς τις σφυγμομετρήσεις, ως τώρα εμφανίζεται να τα καταφέρνει. Ποσοστό πάνω από 60% των Γάλλων δηλώνει ότι δέχεται τις μεταρρυθμίσεις, ενώ σε ανάλογα υψηλά επίπεδα κυμαίνεται και η δημοτικότητά του. Αποδιοργανωμένοι και με τα «ανοίγματά» του προς τους σοσιαλιστές, οι πολιτικοί του αντίπαλοι δεν έχουν προκρίνει πώς να αντιδράσουν και τα συνδικάτα διέρχονται περίοδο αμηχανίας. Πόσο όμως καιρό ακόμη θα διαρκέσει η φάση της αναμφισβήτητης αυτής κυριαρχίας του γάλλου προέδρου, όταν οι σοσιαλιστές επιτίθενται ο ένας στον άλλον- η Σεγκολέν Ρουαγιάλ δέχθηκε τα πιο πρόσφατα πυρά από τον Λιονέλ Ζοσπέν-, παραμένουν χωρίς ηγεσία, κατεύθυνση και προοπτική και θα χρειαστούν σημαντικό οπωσδήποτε χρόνο για να ανασυγκροτηθούν; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά οι επιφυλάξεις δεν απουσιάζουν.
Δεν είναι όλα ρόδινα στη σημερινή Γαλλία. Το «σοκ εμπιστοσύνης» που θέλησε να δημιουργήσει ο κ. Σαρκοζί στην οικονομία, με κρατικές δαπάνες ή διευκολύνσεις 15 δισ. ευρώ, δεν οδήγησε στην ανάκαμψη. Και ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν επισήμανε στην Κορσική ότι το γαλλικό κράτος βρίσκεται σε χρεοκοπία, σε περίοδο που άρχισαν να συζητούνται η ανασύσταση του κοινωνικού διαλόγου, μια «μορφωτική επανάσταση» για τους δημοσίους υπαλλήλους, μια νέα «αναγέννηση» για τους εκπαιδευτικούς, ο περιορισμός των ειδικών καθεστώτων συνταξιοδοτήσεως και καινούργιες προοπτικές για τους γεωργούς.
Οι σοσιαλιστές μπορεί να αργήσουν αρκετά να συνέλθουν, αλλά τα συνδικάτα διαθέτουν αυτή την πολυτέλεια; Ο κ. Γ. Ν. Αναστασόπουλος είναι πρεσβευτής της Ελλάδας στην UΝΕSCΟ.
