Από όσα συμβαίνουν στο ΠαΣοΚ φαίνεται ότι δεν έχουν καταλάβει- πλην ορισμένων όπως ο κ. Ευθυμίου, ο κ. Πάγκαλος και κάποιοι άλλοι- ένα βασικό πολιτικό αξίωμα: στο δικομματικό σύστημα, αυτό που δίνει τη νίκη δεν είναι να κερδίσεις μια χούφτα ψήφους από το αντίπαλο στρατόπεδο αλλά να πείσεις τον δικό σου λαό ότι αξίζει τον κόπο να δώσει τη μάχη. Και αυτό δεν συνέβη. Ο λόγος του ΠαΣοΚ δεν πείθει πλέον τον λαό της Κεντροαριστεράς.
Αυτό θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να απασχολεί το ΠαΣοΚ και αυτό θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων.
Γιατί αν απλώς αλλάξει ηγεσία χωρίς να δώσει απάντηση στο ερώτημα «γιατί πρέπει να ψηφίσω ΠαΣοΚ;» θα υποστεί οδυνηρότερη ήττα στις επόμενες εκλογές.
Στην πολιτική και στο εμπόριο η βιτρίνα (ο αρχηγός, η ηγετική ομάδα) παίζει τον ρόλο της, αλλά χρειάζεται και το προϊόν που εκτίθεται να συμβαδίζει με το μήνυμα της βιτρίνας, ειδάλλως ο «πελάτης» δεν θα «ψωνίσει». Το ΠαΣοΚ ετοιμάζεται να αλλάξει βιτρίνα αλλά δεν βλέπω ακόμη με ποιο εμπόρευμα θα τη γεμίσει.
Είναι μια πολύ ωραία ιδέα, όπως θα έλεγε και ο κ. Παπανδρέου, να πέσει η κυβέρνηση της Δεξιάς στις επόμενες εκλογές. Οσο μάλιστα πιο σύντομα θα έχανε την εξουσία τόσο το καλύτερο.
Για να καταψηφίσουν όμως οι πολίτες τη ΝΔ θέλουν να γνωρίζουν, έστω και αμυδρά, τι θα κάνουν αυτοί που θα τη διαδεχθούν στην εξουσία.
Θα ήθελαν, για παράδειγμα, να γνωρίζουν αν μια κυβέρνηση ΠαΣοΚ, με οποιονδήποτε αρχηγό, θα επιτρέψει τη λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, θα συνεχίσει την ιδιωτικοποίηση του Δημοσίου, τι θα αλλάξει στο Ασφαλιστικό, αν θα αυξήσει ή θα μειώσει την ελαστικοποίηση της εργασίας, αν θα φορολογήσει τα υψηλά εισοδήματα. Θα μπορούσα να συνεχίσω επί μακρόν τον κατάλογο, αλλά νομίζω ότι καταλαβαινόμαστε.
