Τι κοινό έχουν το Cr (VΙ) στον Ασωπό και ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ); Πώς σχετίζεται το περιβάλλον με τα τρόφιμα; Μήπως αυτό που τρώμε είναι αυτό που μας περιβάλλει; Μήπως ισχύει και στη διατροφική μας (αν-)ασφάλεια, το ρητό «το περιβάλλον φυγείν αδύνατον»;

Για να είναι ποιοτικό ένα τρόφιμο πρέπει να έχει ένα σύνολο χαρακτηριστικών, όπως για παράδειγμα άριστες οργανοληπτικές ιδιότητες (δηλ. άρωμα, γεύση και χρώμα). Τα δύο πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ενός ποιοτικού τροφίμου είναι το κόστος του και η ασφάλειά του. Στα χρόνια της νέας διακυβέρνησης (ΝΔ) τόσο το κόστος όσο και η ασφάλεια των τροφίμων ελέγχονται πλημμελώς.

Δύο παραδείγματα που αποδεικνύουν τον παραπάνω ισχυρισμό μας.

Πρώτον: καρτέλ στο γάλα. Σήμερα, ένα λίτρο φρέσκο γάλα κοστίζει στην Ελλάδα από €1,20 ως €1,40, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία- την ίδια ημέρα- πουλιέται προς €0.85! Δηλαδή, το γάλα στην Ελλάδα είναι πάνω από 50% πιο ακριβό από το γάλα της Μεγάλης Βρετανίας! Να σημειωθεί εδώ ότι από τα 130 λεπτά του € μόνο περίπου τα 30 πάνε στον παραγωγό. Τα υπόλοιπα άραγε πόσοι τα μοιράζονται και πού καταλήγουν; Επίσης, το γάλα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης έχει διατηρησιμότητα (shelf life) 10 ημέρες, ενώ στην Ελλάδα μόνο 5. Γιατί; Για να αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε πιο συχνά γάλα; ΄Η για να πιέζεται έτσι τεχνητά η τιμή του προς τα πάνω αφού έτσι το γάλα γίνεται πιο δυσεύρετο;

Το μείζον επιστημονικό θέμα σε κάθε ευαλλοίωτο τρόφιμο είναι το πόσες ημέρες μπορεί να διατηρηθεί με ασφάλεια για τον τελικό καταναλωτή. Ο ΕΦΕΤ, σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς, ας πάρει ξεκάθαρη θέση στο θέμα της διατηρησιμότητας. Και η Επιτροπή Ανταγωνισμού ας βρει, επιτέλους, το κουράγιο να δημοσιοποιήσει το πόρισμα για το καρτέλ στο γάλα που εκκρεμεί από τον περασμένο Ιούνιο.

Δεύτερον: λειτουργία και πολυδιάσπαση του ΕΦΕΤ. Πριν από μερικούς μήνες, ο ΕΦΕΤ ανακοίνωσε με δελτία Τύπου (20.10.06 και 24.10.06) την παράνομη κυκλοφορία στην ελληνική αγορά μη εγκεκριμένου γενετικά τροποποιημένου ρυζιού LL RΙCΕ 601. Με το δελτίο Τύπου της 24ης Οκτωβρίου 2006, καλούσε την Greenpeace «σε κάθε περίπτωση να τον ενημερώνει με ονόματα και διευθύνσεις επιχειρήσεων για τις καταγγελίες που κάνει μέσω δελτίων Τύπου στα ΜΜΕ, ώστε ο ΕΦΕΤ όχι μόνο να επιβάλλει τα πρόστιμα και τις κυρώσεις που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία στις επιχειρήσεις εκείνες που, ενώ έχουν την ευθύνη απόσυρσης, δεν το έπραξαν, αλλά και να επιβεβαιωθεί η απόσυρση όλων των ποσοτήτων που είχαν διοχετευτεί στην αγορά»! Μια κρατική υπηρεσία (ΕΦΕΤ) καλεί μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) να την ενημερώνει για τα δελτία Τύπου της δεύτερης! Και προκύπτει αβίαστα το εξής ερώτημα: Αν δεν είναι σε θέση ο ΕΦΕΤ να ελέγχει τα τρόφιμα της αγοράς, τότε πώς θα ελέγξει την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας;

Η απάντηση στο αρχικό ερώτημα για το χρώμιο και τον ΕΦΕΤ είναι η εξής: Το εν λόγω χημικό στοιχείο δεν θα υπήρχε στο νερό του Ασωπού και άρα στα τρόφιμα αν ο ΕΦΕΤ και οι ελεγκτές περιβάλλοντος εργάζονταν επαγγελματικά και συντονισμένα και αν είχαν μια πολιτική ηγεσία που να τους στηρίζει και όχι να τους πολυδιασπά. Οι κκ. Μπασιάκος, Σιούφας, Σουφλιάς και Παπαθανασίου τι έχουν να μας πουν επ΄ αυτών;

Ο κ. Ι. Ζαμπετάκης είναι λέκτορας Χημείας Τροφίμων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.