Tον Μάιο του 2006 ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους δήλωσε: «Ο άμοιρος λαός του Νταρφούρ δεν αξίζει μόνο συμπόνια. Η Αμερική δεν θα κλείσει τα μάτια σε αυτή την τραγωδία». Εκτοτε ο αμερικανός πρόεδρος δεν έχει τηρήσει την υπόσχεσή του- και 450.000 άνθρωποι έχουν προστεθεί στη λίστα των προσφύγων. «Η κατάσταση επιδεινώνεται» επισημαίνει ο Μουντάουι Ιμπραήμ Αντάμ, ο οποίος συμμετέχει σε εκστρατεία υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Σουδάν.

Μία από τις πιο ανησυχητικές ενδείξεις αποτελεί το γεγονός ότι το Σουδάν ενθαρρύνει Αραβες από το Τσαντ, τον Νίγηρα και άλλες χώρες να εγκατασταθούν στο Νταρφούρ. Περισσότεροι από 30.000 εξ αυτών μεταφέρθηκαν σε περιοχές οι οποίες ερημώθηκαν μετά την εκδίωξη αφρικανικών φυλών.

Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση του Σουδάν παρέσχε σε αυτούς τους νέους κατοίκους χαρτιά για την υπηκοότητα και όπλα, παγιώνοντας τις δημογραφικές συνέπειες της γενοκτονίας. Και αν το Χαρτούμ θεωρεί ότι δεν θα τιμωρηθεί για τις μαζικές δολοφονίες που διέπραξε, είναι πολύ πιθανόν να ξαναρχίσει τον πόλεμο στο Νότιο Σουδάν- προοπτική η οποία φαίνεται να έχει πολλές πιθανότητες.

Στο εσωτερικό του Νταρφούρ ομάδες που προσφέρουν αρωγή γίνονται στόχοι επιθέσεων. Μόνο τον Απρίλιο τρεις εθελοντές δολοφονήθηκαν και άλλοι 20 έπεσαν θύματα απαγωγής, τη στιγμή που τρομοκρατικές ομάδες αρπάζουν σχεδόν καθημερινά οχήματα που μεταφέρουν εθελοντές. Οσον αφορά την ειρηνευτική αποστολή της Αφρικανικής Ενωσης, επτά μέλη της δολοφονήθηκαν τον ίδιο μήνα- οπότε δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τους εθελοντές.

Ο καρκίνος έχει επίσης εξαπλωθεί στο Τσαντ και στην Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, επιδεινώνοντας σοβαρά την αστάθεια που ενυπάρχει σε κάθε χώρα. Τον περασμένο μήνα στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία μία 27χρονη Γαλλίδα, η Ελσα Σερφάς, δολοφονήθηκε ενώ οδηγούσε σε μια περιοχή όπου στρατιωτικοί έκαιγαν χωριά- η άτυχη γυναίκα βρισκόταν στην πρώτη αποστολή που της είχαν αναθέσει οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Οπότε οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναγκάστηκαν να αναστείλουν πολλές εργασίες τους στην περιοχή.

Η κατάσταση είναι παρόμοια στο Ανατολικό Τσαντ. Η ηθοποιός Μία Φάροου – η οποία έχει δείξει τόση ευαισθησία απέναντι στη γενοκτονία όσο κανένας δυτικός ηγέτης- μόλις επέστρεψε από την έκτη επίσκεψή της στην περιοχή και λέει ότι το Τσαντ έχει γίνει σαν τη Σομαλία.

Επειτα, γίνονται και βιασμοί. Από τότε που το Σουδάν ξεκίνησε τη γενοκτονία, η τακτική των βιασμών χρησιμοποιείται για να τρομοκρατηθούν οι αφρικανικοί λαοί. Επιπλέον γυναίκες που κατηγορούνται για μοιχεία και αναζητούν προστασία γίνονται θύματα ωμής βίας.

Μέχρι στιγμής εφέτος τουλάχιστον δύο γυναίκες έχουν καταδικαστεί σε θάνατο διά λιθοβολισμού με την κατηγορία της μοιχείας. Η Διεθνής Οργάνωση για τους Πρόσφυγες (Refugees Ιnternational Οrganisation) αναφέρει το θέμα σε μια πρόσφατη έκθεση: «Είναι πιθανότερο η κυβέρνηση να τιμωρήσει όλους όσοι ανέφεραν και κατέγραψαν βιασμούς παρά αυτούς που τους διέπραξαν».

Τον τελευταίο καιρό η έντονη δραστηριότητα της διεθνούς διπλωματίας που έχει ξεσπάσει γύρω από το θέμα του Νταρφούρ γεννά αισιοδοξία.

Ενώ αληθεύει ότι η Κίνα ασκεί- έστω και καθυστερημένα- πίεση στο Σουδάν ώστε να αποσπάσει την υπόσχεσή του ότι θα δεχθεί την παρουσία ειρηνευτικών αποστολών, την ίδια στιγμή συνεχίζει να το εφοδιάζει με τα όπλα που σημαδεύουν χιλιάδες παιδιά από το Νταρφούρ. Επίσης η Κίνα μόλις υπέγραψε εικοσαετή συμφωνία κατά την οποία το Σουδάν θα αντλεί πετρέλαιο από υποθαλάσσια κοιτάσματα με τη βοήθειά της και επιπλέον τον Απρίλιο δεσμεύθηκε να «ενισχύσει τις στρατιωτικές ανταλλαγές και τη συνεργασία» με το Σουδάν.

Ας ελπίσουμε ότι οι αθλητές που θα αγωνιστούν του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου θα φορούν φανέλες προς τιμήν των θυμάτων της γενοκτονίας την οποία χρηματοδοτεί η Κίνα.

Ενας άνθρωπος που ξεχωρίζει με τη συμμετοχή του στη διπλωματική δραστηριότητα είναι ο Νικολά Σαρκοζί, ο πρόσφατα εκλεγείς πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος πιέζει για την αποστολή δύναμης από την Ευρωπαϊκή Ενωση που θα περιλαμβάνει γαλλικά στρατεύματα, με στόχο τη σταθεροποίηση της κατάστασης στο Τσαντ και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Αν σταλούν οι δυνάμεις τον Οκτώβριο, όπως σχεδιάζεται, ίσως καταφέρουν να τους σώσουν από το χείλος της καταστροφής. Σε αντίθεση με την Αμερική που αφήνει το Νταρφούρ να έχει την ίδια κατάληξη με τη Ρουάντα και τη Βοσνία.

Εδώ και πολύ καιρό οι συνεργάτες του Τζορτζ Μπους συζητούν αν θα έπρεπε ο αμερικανός πρόεδρος να δώσει μια ομιλία για το Νταρφούρ, η οποία να μεταδοθεί σε απευθείας σύνδεση από τον Λευκό Οίκο, σε ώρες υψηλής τηλεθέασης. Ακόμη στις συζητήσεις βρίσκονται… Η Λόρα Μπους μόλις επέστρεψε από την επίσκεψή της σε τέσσερις χώρες της Αφρικής- η οποία δεν περιελάμβανε καμία από τις περιοχές που ταλανίζονται από την κρίση του Νταρφούρ.

Εν τέλει ο μόνος τρόπος να τερματιστεί η γενοκτονία στο Νταρφούρ είναι μια πολιτική διευθέτηση στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων- αλλά ο μόνος τρόπος να φτάσουμε σε αυτό το σημείο είναι η άσκηση πίεσης στο Χαρτούμ.

Επομένως τι θα γινόταν αν ο Μπους προσκαλούσε τον Σαρκοζί- μαζί με τον Γκόρντον Μπράουν, τον Χου Ζιντάο και τον Χόσνι Μουμπάρακ- για μια από κοινού επίσκεψη στους πρόσφυγες του Νταρφούρ που βρίσκονται στο Τσαντ και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία; Ισως ο Σαρκοζί μπορούσε να βρει ένα μικρό στήριγμα στο πρόσωπο του Μπους και των άλλων ηγετών.