Ο Μακιαβέλι, ως συνήθως, είχε δίκιο: το αλατοπίπερο της πολιτικής είναι οι λεπτομέρειες. Οσο πιο μικρές, τόσο πιο πιπεράτες. Ενα τέτοιο μικροσκοπικό γεγονός που κατέγραψαν πολύ πρόσφατα οι εφημερίδες αφορούσε το κόστος του συνόλου των νέων σημάτων της κρατικής τηλεόρασης. Μόλις 1,2 εκατ. ευρώ ή 408,9 εκατ. δρχ. Ούτε καν 500 εκατομμύρια δραχμές! Δυστυχώς, η εργώδης προσπάθεια των ιθυνόντων της κρατικής τηλεόρασης να περιορίσουν το κόστος στο εξευτελιστικό επίπεδο που αναφέρθηκε προηγουμένως, έγινε αντικείμενο κριτικής στην «Καθημερινή» εκ μέρους του Παντελή Μπουκάλα. Και αναρωτιέμαι, μαζί με όλους τους εχέφρονες τηλεθεατές των κρατικών καναλιών: γιατί τόση μιζέρια, τόση μικροψυχία, τόση ματζιριά; Εξηνταβελόνηδες είμαστε; Παραδόπιστοι εγωιστές, που σκεφτόμαστε μόνο τα μικροσυμφέροντά μας και αδυνατούμε να αντιληφθούμε τις θυσίες και τους κόπους του προέδρου κ. Χρήστου Παναγόπουλου για την επιβεβλημένη βελτίωση της ΕΡΤ;
Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό, εμπνεόμενος από τη συντριπτική απάντηση του προέδρου στον δημοσιογράφο, να κλίνω ευλαβικά το γόνυ ενώπιον του σεμνού ανδρός που κρατάει στα στιβαρά του χέρια τη μοίρα της κρατικής τηλεόρασης, επιχειρώντας, στο μέτρο των μικρών μου δυνάμεων και των ισχνών μου γνώσεων, να πλέξω το εγκώμιό του. Αφιλοκερδής ο ίδιος και προφανώς πολέμιος των υλικών αγαθών, έχει περιορίσει τη μηνιαία αμοιβή του στις 22.000 ευρώ ή 9,88 εκατομμύρια περίπου (μεικτά). Σε εποχές οικονομικής κρίσης όπως η σημερινή, πόσο ευτελής πρέπει να φαντάζει ένας τέτοιος μισθός! Κι όμως, ο κ. πρόεδρος δέχεται αγόγγυστα την εξευτελιστική ένδεια στην οποία τον υποχρέωσαν η μοίρα και η πολιτεία. Ακόμη περισσότερο, είναι καταδικασμένος να βλέπει και να προβάλλει τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους να διαδηλώνουν στους δρόμους, ενώ ο ίδιος δεν έχει καν το στοιχειώδες δικαίωμα της διεκδίκησης. Ποιος μπορεί να τον φανταστεί, τραγική φιγούρα, να διαδηλώνει, παρελαύνοντας μόνος του μπροστά στο Μέγαρο Μαξίμου, με ένα πανό στο χέρι που θα γράφει: «Θέλω αύξηση»; Κανείς. Ούτε ο ίδιος, συγκεντρωμένος καθώς είναι στο μεγαλείο της ΕΡΤ, που είναι η εικόνα του Ελληνισμού στον κόσμο. Μπορεί ο κ. Παναγόπουλος να υποφέρει από μισθολογική καχεξία· αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κρατική τηλεόραση δεν θα πληρώσει όσο χρειάζεται τη βελτίωση της εταιρικής εικόνας της.
Ετσι σκέφτονται οι πραγματικοί ηγέτες και αδιαφορούν για λεπτομέρειες, όπως είναι τα ασήμαντα λογιστικά. Πολύ σωστά λοιπόν στην απάντησή του στον δημοσιογράφο ο κ. Παναγόπουλος έκρινε σκόπιμο και να μην αναφερθεί στο επίμαχο ποσό, συμβουλεύοντας τον Παντελή Μπουκάλα «να απευθυνθεί σε οποιονδήποτε ειδικό» για να λυθούν οι απορίες του, ώστε να μη γίνεται λεία του «εύκολου λαϊκισμού». Ακολούθησα τη συμβουλή και ρώτησα τους ειδικούς. Και αυτοί μού είπαν: το μεγαλύτερο μέρος του ποσού ξοδεύτηκε, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, στη μεταφορά των σημάτων από την παραγωγό εταιρεία. Αναγκαστήκαμε, στην προκειμένη περίπτωση, να νοικιάσουμε τέσσερα τζετ για να μεταφέρουμε τα σήματα από την Αγγλία στην Ελλάδα, ώστε οι ανταγωνιστές που καιροφυλακτούσαν να μη γνωρίζουν σε ποιο από αυτά φυλάσσονταν τα σήματα. Είναι προφανείς οι λόγοι ασφαλείας που ανάγκασαν τον πρόεδρο να αποσιωπήσει το γεγονός. Οχι παίζουμε!
Το τελευταίο σημείο της απάντησης του προέδρου αφορά την υψηλή περιοχή της αισθητικής. Ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος, σε μια πρόταση που αναμφισβήτητα θα αφήσει εποχή στην ιστορία αυτής της επιστήμης, υποστήριξε ότι «ο καθένας δικαιούται να έχει τις προσωπικές του απόψεις περί αισθητικής». Πόσο έντονη πρέπει να ήταν η πνευματική προσπάθεια του προέδρου, όταν σκέφτηκε και τόλμησε να διατυπώσει την πρότασή του αυτή! Αλλά εδώ δεν ήταν μόνος. Είδε, απόλαυσε, αλλά και μελέτησε με προσοχή όλα τα βίντεο των τελευταίων διαγωνισμών της Eurovision. Καθηλώθηκε από την αισθητική τους, η οποία προφανώς ανταποκρίνεται στην παιδεία του, στο γούστο και στην ευαισθησία του και πήρε την απόφασή του: Ιδού η αισθητική μου – αναφώνησε – και επειδή εγώ είμαι ο πρόεδρος θα γίνει και δική σας. Εμπειρική απόδειξη της φιλοσοφικής πρότασης που θέλει την αισθητική να ταυτίζεται με την ηθική.
Ο κ. Γεράσιμος Βώκος είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
