Την ώρα που στη Λισαβόνα μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές στην κατάρτιση της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης (που αντικαθιστά το εξορκισμένο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα), κάθε Ελληνας μπορεί να νιώσει την αλλαγή που συντελέστηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια στη θέση της χώρας: η Ελλάδα κινείται πλέον στο περιθώριο των «27», πλήρως απούσα από τις εξελίξεις του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα.
Η απουσία της Ελλάδας από τη διαμορφούμενη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική δεν είναι απόρροια μόνο της συστηματικής ακινησίας του κ. Καραμανλή ή της επιλογής πρόσδεσης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, ως «στρατηγικού εταίρου» (που αγνοείται βεβαίως συστηματικά από τον άλλον «εταίρο»).
Η ευρωπαϊκή περιθωριοποίηση της Ελλάδας είναι το τελικό αποτέλεσμα του συνόλου των πολιτικών της κυβέρνησης, με προεξέχουσα αιτία την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της ΝΔ στην οικονομία.
Η κυνική επιλογή της «απογραφής» ήταν το πρώτο μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Το διαρκές «μαγείρεμα» των στοιχείων συνέβαλε έκτοτε στην εδραίωση της γκρίζας εικόνας της Ελλάδας.
Η περιθωριοποίηση της χώρας αποκορυφώθηκε με το γελοίο εύρημα του κ. Αλογοσκούφη να εκτινάξει το ΑΕΠ κατά 25,6%, που κατέληξε να γίνει δεκτό μόλις στο 9% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Οι επιπτώσεις αυτής της ανερμάτιστης πολιτικής είναι βαριές πριν απ’ όλα ως προς την ισχυρή στήριξη των εθνικών θεμάτων και συμφερόντων, καθώς μειώνονται το ειδικό βάρος και η διαπραγματευτική θέση της χώρας.
Βαρύ τίμημα θα κληθεί να καταβάλει όμως και η ελληνική κοινωνία. Ολα όσα εξήγγειλαν προεκλογικά ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης όχι απλώς διαψεύδονται αλλά θα υλοποιηθούν κατ’ αντίστροφη φορά: η έμμεση φορολογία θα αυξηθεί, τα ακίνητα θα επιβαρυνθούν φορολογικά στο σύνολό τους (ενώ αντιστρόφως θα μειωθεί ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας), το εισόδημα θα συμπιέζεται, η ανεργία θα μειώνεται στατιστικά, ενώ θα διευρύνεται πραγματικά, η ακρίβεια θα εκτινάσσεται, ο δανεισμός των νοικοκυριών θα υποκρύπτει όλο και περισσότερο δαπάνες επιβίωσης και όχι επένδυσης, η νέα και η ηλικιωμένη γενιά των Ελλήνων θα περιθωριοποιούνται και οι πολιτικές για το περιβάλλον θα απαξιώνονται.
Με απλά λόγια, η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας θα εγείρει συντόμως ζήτημα κοινωνικής έντασης και πολιτικής νομιμοποίησής της. Γι’ αυτό ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός θα αντικαταστήσει για άλλη μία φορά την πολιτική. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου και οι εκλογές θα είναι μια ισχυρή άμεση πιθανότητα πολύ πριν από τις συνταγματικές προβλέψεις ή πολιτικούς σταθμούς, όπως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό το τοπίο επιβάλλει στο ΠαΣοΚ τον στοχασμό της 12ης και όχι της 11ης Νοεμβρίου. Να έχει την ποιότητα των λειτουργιών και επιλογών που θα οδηγήσουν σε μια μεγάλη, ενωμένη, συλλογική παράταξη μιας πειστικής κυβερνητικής προοπτικής.
Ο κ. Πέτρος Ευθυμίου είναι βουλευτής Β´ Αθηνών, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ.
