Και ξαφνικά οι λάβροι υπερασπιστές του Διεθνούς Δικαστηρίου εκεί που θα «τετραγώνιζαν» με το «όλα στη Χάγη» τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ανακάλυψαν την προϋπόθεση των 12 μιλίων.
Είναι γεγονός ότι το εύρος της αιγιαλίτιδος ζώνης (6 ή 12 μ.) ορίζει τελικά την ουσία της αντιπαράθεσης. H επέκταση, καθαρό ελληνικό δικαίωμα, ασκούμενο μονομερώς «προσκρούει» στο τουρκικό casus belli. Αυτό όφειλαν να υποχρεωθούν νά το άρουν προ πάσης ενάρξεως ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αλλά δεν ετέθη καν.
Εδώ ακριβώς ανακύπτει ευθέως το ζήτημα της εθνικής ισχύος. Αν η Τουρκία ήταν κράτος δικαίου, διεθνώς νομοταγές, δεν θα εγεννάτο το πρόβλημα. Αλλά είναι «κράτος-συμμορία» και λειτουργεί έκνομα. Επομένως οι ελλαδικές ηγεσίες οφείλουν τίμια να καταλήξουν: θα συνεχίσουν τον κατευνασμό με την τυφλή υποστήριξη της ευρωτουρκικής στρατηγικής ή θα χρησιμοποιήσουν την ισχύ; Στην πρώτη περίπτωση θα εξαγοράζουν με νέες εκάστοτε παραχωρήσεις βραχείες πιστώσεις ειρήνης, αλλά στο τέλος θα καραδοκεί η ολοκληρωτική υποταγή. Αρα η επιλογή της εθνικής ισχύος είναι μονόδρομος. Μόνον αυτή και η θέληση χρησιμοποίησής της εγγυώνται την ασφάλειά μας.
Ισχύς είναι η σχέση μεταξύ δύο δρώντων. Οτιδήποτε επιβάλλει τον έλεγχο του A επί του B. Αυτό προϋποθέτει:
α. Εθνικοαμυντική θωράκιση της χώρας. H Αγκυρα απειλεί κυριαρχικά δικαιώματα και ζωτικά συμφέροντά μας. Οφείλουμε (δυστυχώς) οπλική εξισορρόπηση. Ο Αττίλας έδρασε όταν αποσύραμε τη Μεραρχία.
Αλήθεια ή προπαγάνδα το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα ως το 2015 (140 αμερικανικά αεροπλάνα 4ης γενιάς JSF/F-35 + διπλάσιες από εμάς υπερσύγχρονες φρεγάτες), εμείς αντί να πληρώνουμε τους τουρκικούς εξοπλισμούς με τα 5 δισ. ú της Εθνικής στη Finansbank σοφό είναι να κοιτάξουμε και να προτάξουμε έναντι παντός τους δικούς μας εξοπλισμούς.
Επείγει ένας επαναπροσδιορισμός των εθνικοαμυντικών προτεραιοτήτων μας, με εξορθολογισμό τους και εξουδετέρωση διαπλεκομένων κυκλωμάτων με στόχο την άμεση ανάκτηση του ισοζυγίου ισχύος.
β. Διεθνή πολιτικοδιπλωματικά ερείσματα. Φτιάξτε επιτέλους μηχανισμό στις ΗΠΑ. Αξιοποιήστε εκλογικά την Ομογένεια (ψήφοι, πολιτικό χρήμα). Ο Μακιαβέλλι συμβούλευε: Μιμηθείτε και την αλεπού (έξυπνη και πονηρή) και το λιοντάρι (δυνατό και γενναίο). Αξιοσημείωτη η προχθεσινή στάση της Κύπρου στο Λουξεμβούργο, προς τι όμως απράγμων η ελλαδική;
γ. Φρόνημα ηγεσίας και Λαού. Οι παγκοσμιοκράτες υπονομεύουν την οικογένεια, νοθεύουν τα πολιτισμικά στερεότυπα και ξεθεμελιώνουν τις πνευματικές σταθερές του έθνους. Παράλληλα αποεθνικοποιούν την ιστορία. (Τι σημαίνει αλλαγή του περιεχομένου των εκπαιδευτικών βιβλίων διά του γνωστού Joint History Project του CDRSEE;)
Επείγουν αναχώματα και γενίκευση αντιστάσεων διότι οι εχθροί πάσης αποχρώσεως στοχεύουν «τους υπερέχοντας κολούειν και τους φρονηματίας αναιρείν» (Αριστοτέλης)· να περιορίσουν τη δύναμη των δυνατών πολιτών και να εξαφανίσουν τους υψηλόφρονες. Αυτούς φοβούνται!
Ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής είναι βουλευτής.
