Αυτή η ιστορία των υποκλοπών παίρνει εξαιτίας αστόχων χειρισμών σε πολλαπλά επίπεδα απίστευτες διαστάσεις. Εγκυμονούνται ευθείες και παράπλευρες ζημίες, κινδυνωδέστερες από καθαυτό το γεγονός.
Μισές αλήθειες, αντιφάσεις, αυτοδιαψεύσεις, οξύτατα αναπάντητα ερωτήματα και σύγχυση. Ανάμεικτα με ένα διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας και κρίσης εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς.
Επιβάλλονταν:
α) Αμεση εκτίμηση του τι σημαίνει υποκλοπή που αφορά την καρδιά του ελληνικού κράτους: Πρωθυπουργός – υπουργοί του συστήματος εθνικής ασφαλείας. Κραυγαλέα εκδοχή κατασκοπείας και ό,τι πλέον αυτής.
B) Δράση ακαριαία. Συλλαμβάνεις, ασκείς δίωξη ή απελαύνεις. Αν το κακό μπορούσε να προληφθεί, τιμωρείς εκείνους που όφειλαν και ολιγώρησαν.
Δεν γνωρίζουμε πώς εκτιμήθηκε η έκταση και το βάθος του γεγονότος αλλά οι εμπλεκόμενοι με την καταστολή ενήργησαν νωχελικά. Δυστυχώς και η Δικαιοσύνη. Στο άγονο 11μηνο, αν εγνώριζαν και απράκτησαν, κακώς· αν δεν εγνώριζαν, ακόμη χειρότερα. Οφειλαν να γνωρίζουν. Οι αρμόδιοι μπορούσαν να τα μάθουν τις πρώτες 15 ημέρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι εγχώριοι συνεργοί δρουν για λογαριασμό ισχυρών ξένων μυστικών υπηρεσιών. Αν δεν είμαστε βέβαιοι για την ταυτότητα του ηθικού αυτουργού, παραπέμπουμε τους συνεργούς. Δεν παραλύει το κράτος. Οταν το 1940 οι Ιταλοί βύθισαν την «Ελλη», οι αρχές, καίτοι εγνώριζαν, για λόγους τακτικής μίλησαν για «υποβρύχιο αγνώστου εθνικότητος». Στον διαρκή πόλεμο των κατασκόπων υπάρχουν «αμοιβαίοι» κανόνες: οι ξένοι απελαύνονται ή ανταλλάσσονται. Οι εγχώριοι διώκονται απηνώς. Πρόσφατα οι Ρώσοι απήλασαν πακέτο τους βρετανούς δήθεν διπλωμάτες και φυλάκισαν τους δικούς τους. Προ καιρού οι ΗΠΑ συνέλαβαν ισραηλινούς πράκτορες. Τους «μεταχειρίστηκαν» ως κατασκόπους, όχι πάντως με τη βαναυσότητα της μεταχείρισης Λάλα.
H ρίζα βρίσκεται στο άγχος των ημετέρων για την εξιχνίαση της δολοφονίας Σόντερς και κυρίως την ασφάλεια των Ολυμπιακών. Εκεί ανοίξαμε τις ευαίσθητες «πύλες» στους ξένους «συμβούλους». Ξεχάσαμε όμως να τις κλείσουμε! H Vodafone δηλώνει μεθύστερα ότι δεν κατέστρεψε το λογισμικό. Εκείθεν η ταυτότητα του δράστη. Αν αυτό για οποιονδήποτε λόγο είναι ανέφικτο, εφαρμόζεται το δόγμα του ρωμαίου πραίτορα Κάσσιου: όταν δεν γνωρίζεις τον εγκληματία, ερευνάς ποιος είχε συμφέρον από το έγκλημα. Λέγεται ότι η αμερικανική NSA με τη θυγατρική της στο Echelon μπορούσε να γνωρίζει τα πάντα χωρίς τη Vodafone. Στο ενοχοποιημένο «Τρίγωνο» υπάρχουν και άλλοι, με ή χωρίς Echelon. Και οι τραπεζικοί ταμίες μετρούν τα χαρτονομίσματα με μηχανή αλλά επαληθεύουν με τα δάχτυλα. Αλλο παρακολούθηση από ψηλά δισεκατομμυρίων ανθρώπων και άλλο εκ του σύνεγγυς εξατομίκευση.
Σωρός τα αναπάντητα ερωτήματα. Συνοψίζονται στο «τις και τι πταίει;». Στην εποχή λογισμικών και άλλων δαιμονίων καμία χώρα δεν μπορεί να προστατεύσει όλους τους πολίτες. Αλλά χώρα που αδυνατεί να προστατεύσει τον πρωθυπουργό της και σαρώνουν οι εχθροί της όλο το σύστημα ασφαλείας της ταπεινώνεται εθνικά, όχι χριστιανικά. H κατασκοπεία είναι παλαιά όσο και ο κόσμος. Οι πόλεις-κράτη και οι συμπολιτείες της αρχαιότητας εξαπέλυαν κατασκόπους, ενώ οι «ποταγωγίδες» και οι «ωτακουσταί» (Αριστοτέλης, Πολιτικά, 13b13/13, 14) ήταν οι «ασφαλίτες»των τυράννων.
Οι ως τώρα χειρισμοί είναι ένα κεφάλαιο. Τα άλλα είναι οι έκτοτε χειρισμοί και το πρακτέον.
Πρώτον, σε βάθος συνολικά τίμια έρευνα. «Φως, περισσότερο φως», άπλετο φως(!) και κυρώσεις.
Δεύτερον, έλεγχος εταιρειών, υπηρεσιών και ελεγκτών.
Τελικά, κράτος σε εγρήγορση!
Ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής είναι βουλευτής.
