Παρακολουθούμε τα δύο τελευταία χρόνια μια βήμα προς βήμα προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεθεμελιώσει κατακτήσεις και θεσμικές εγγυήσεις προστασίας των κοινωνικά και οικονομικά ασθενεστέρων. Στην προσπάθειά της αυτή χρησιμοποιεί ως σύμμαχο τη συστηματική συκοφαντική απαξίωση φορέων, προσώπων και κατακτήσεων, τις οποίες ειδικά βαφτίζει προνόμια, επιχειρώντας ταυτόχρονα να ταυτίσει το ΠαΣοΚ με ένα καθεστώς φαυλότητας και οπισθοδρόμησης. H πραγματικότητα είναι ότι οδηγούμαστε σε μια κοινωνία ζούγκλας, σε μια οικονομία χωρίς κανόνες, χωρίς φραγμούς, όπου τα δομικά της προβλήματα, που απαντώνται με άλλες αποχρώσεις σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο, χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για τον εκβιασμό, τον εκμαυλισμό, τη συλλογική διάσπαση και εν τέλει την οικονομική εξουθένωση των εργαζομένων.
Σε αυτή τη διαμορφωμένη πραγματικότητα και τη συνεχιζόμενη απόπειρα εδραίωσής της το ΠαΣοΚ οφείλει να αντισταθεί εκφράζοντας ουσιαστικά και χωρίς επιφυλάξεις ένα ευρύτατο φάσμα πολιτών που ζουν σε συνθήκες καθημερινής ανασφάλειας και οι οποίοι αισθάνται ανυπεράσπιστοι.
H υπεράσπιση κοινωνικών στρωμάτων και κατακτήσεων θα επιχειρηθεί να μεταφραστεί σκοπίμως από κάποιους ως ενίσχυση και στήριξη συντεχνιών και προνομιούχων. Είναι η προσφιλής μέθοδος ενοχοποίησης του ΠαΣοΚ, στην οποία συχνά παρασυρόμαστε και εμείς οι ίδιοι σπεύδοντας να υπερθεματίσουμε επί του νεοδημοκρατικού «μεταρρυθμισμού», χωρίς να στεκόμαστε στην αποκάλυψη του περιεχομένου του, που δεν είναι άλλο από την απορρύθμιση και την αποδόμηση κανόνων και εγγυήσεων. Αλλωστε οι προνομιούχοι εργαζόμενοι του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι πια σε έναν μεγάλο βαθμό παρελθόν σε ό,τι αφορά τους όρους εργασίας και τις απολαβές τους, ενώ αντιθέτως οι απολυμένοι, οι εργαζόμενοι των τρίωρων, αυτοί που εκβιάζονται να δουλέψουν Σαββατοκύριακα, αυτοί που δουλεύουν χωρίς υπερωριακή αμοιβή είναι μια νέα εφιαλτική πραγματικότητα.
H αντιμετώπιση της «επιχείρησης» αυτής, που συνιστά τον πυρήνα της ιδεολογίας της Νέας Δημοκρατίας, προϋποθέτει τρεις συνιστώσες στη δημόσια έκφραση του ΠαΣοΚ:
1. Σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα
Με ποιους είμαστε, ποιους εκπροσωπούμε, ποια κοινωνικά και ταξικά συμφέροντα εκφράζουμε και υπερασπιζόμαστε. Μια νέα κοινωνική πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας. H μεσαία τάξη έχει πληγεί και οι οικονομικές και ευρύτερες προσδοκίες της έχουν αρνητικό πρόσημο, ενώ μια νέα τάξη νεόπτωχων αποκλεισμένων αρχίζει να διαμορφώνεται και η αποκρυσταλλωμένη απελπισία της την ωθεί σε κόμματα όπως το KKE και το ΛΑΟΣ. Το ΠαΣοΚ οφείλει να δώσει στους πολίτες αυτούς πραγματική προοδευτική διέξοδο.
2. Ξεκάθαρη και στοχευμένη πολιτική
Αντιπολιτευτικά αντανακλαστικά που δεν εξαντλώνται στον αυτονόητο συντονισμό, κεντρικός σχεδιασμός που κατορθώνει να διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα και επιθετική στόχευση που θέτει πολιτικές προτεραιότητες και δεν περιορίζεται στο να απαντά.
3. Αξιόπιστη εναλλακτική προοδευτική πρόταση
Διακριτή αντιπρόταση σε κάθε αντιπολιτευτική μας θέση αλλά και συνολικό μοντέλο ανάπτυξης και διακυβέρνησης της χώρας. Αυτό σημαίνει κατ’ αρχήν μια οικονομική πολιτική που εντάσσει τη δημοσιοοικονομική σταθερότητα στον στόχο της αναδιανομής του εισοδήματος και της ενίσχυσης των ασθενεστέρων. Που προτάσσει τον επανασχεδιασμό και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και τη για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες γενναία χρηματοδότηση της παιδείας ως πρώτης και μείζονος εθνικής προτεραιότητας για το μέλλον του τόπου.
H κριτική που ασκείται από μερίδα προοδευτικών πολιτών σε σχέση με τα τρία αυτά προαπαιτούμενα δεν αντανακλά μόνο αδυναμίες της παράταξης, όπως ορισμένοι επισημαίνουν. Αντανακλά κυρίως την αγωνία, την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια μεγάλης μερίδας πολιτών σε σχέση με το μέλλον και την πορεία της χώρας, η οποία μικραίνει καθημερινά και οδηγείται στο περιθώριο των εξελίξεων.
Είναι σε αυτή την αγωνία και την ανασφάλεια που πρέπει το ΠαΣοΚ να δώσει μια διέξοδο και μια ελπίδα παρέχοντας καθημερινά μέσα από την αντιπολιτευτική παρουσία του τις εγγυήσεις για την οικοδόμηση του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, που καθημερινά ξεθεμελιώνεται, καθώς και για τη θεσμική οχύρωση της χώρας, που καθημερινά εξευτελίζεται.
H κυρία Μιλένα Αποστολάκη είναι βουλευτής του ΠαΣοΚ.
