Το ψευδώνυμο της Μεγάλης Αλβανίας και οι παράπλευρες αποσταθεροποιητικές συνέπειές του στα Βαλκάνια ονομάζονται τώρα «ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου». Αγγέλλεται ότι επίκειται η έναρξη διαπραγματεύσεων για το τελικό καθεστώς «που θα δώσει την ευκαιρία στους Κοσοβάρους Αλβανούς και Σέρβους να καθορίσουν το μέλλον τους» (πρέσβης Riss, «Ο κόσμος του επενδυτή», 26/11). Μεγάλα λόγια. Ομως ποιοι Σέρβοι, ποιο μέλλον; Ως προχθές ο ΟΗΕ υποσχόταν ότι προ πάσης συμφωνίας θα ικανοποιηθούν τα κριτήρια για τον σεβασμό και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων (Σέρβων) και μετά θα αρχίσει η διαδικασία αναζήτησης οριστικού καθεστώτος. Στην πραγματικότητα όλα είναι τετελεσμένα. Οι αλβανοί κρατούντες του Κοσόβου όμως ούτε μπόρεσαν ούτε θέλησαν να δημιουργήσουν συνθήκες ασφαλείας και κράτους δικαίου στη βίαια αποσχισθείσα επαρχία. Αυτή είναι έξι χρόνια τώρα ο ασφαλής θύλακος για τα ποικιλώνυμα δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος ναρκωτικών και λευκής σάρκας. Τα τεράστια κέρδη «ξεπλένονται» επί τόπου. Αποδέκτες: παραστρατιωτικές ομάδες, Τσάμηδες και ισλαμικοί πυρήνες. Στην όλη εξέλιξη συνεργεί το ενδοαμερικανικό πολιτικό παίγνιο. Οι εκεί επόμενες εκλογές επιφυλάσσουν άγριο κράξιμο της ομάδας Μπους για τα θλιβερά «κατορθώματά» της σε Ιράκ – M. Ανατολή. Σε αντιπερισπασμό οι Ρεπουμπλικανοί ξεπαγώνουν το Κόσοβο, έργο των Δημοκρατικών (πρβλ. N. Σταύρου, «Το Βήμα», 19/11). H νατοϊκή επέμβαση το 1999 σηματοδότησε μια σταθερή αμερικανική στήριξη του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού. Οι έκτοτε εξελίξεις ανέδειξαν «σκεύος εκλογής» και χαϊδεμένο παιδί των ΗΠΑ την Αλβανία. Προχθές αθωώθηκε από το Ποινικό της Χάγης ο μοναδικός «Ουτσεκάς» που παραπέμφθηκε για εγκλήματα πολέμου, ο Φατμίρ Λιμάζ. «Ελλείψει επαρκών στοιχείων»!
Δυστυχώς για άλλη μία φορά η EE είναι απούσα από τα δρώμενα στον αυλόγυρό της. Και επειδή η Αμερική, όπως η φύση, μισεί το κενό, σπεύδει να το καλύψει. Αποκλειστικά και… αμερικανικά!
Εννοείται ότι η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου θα παρασύρει νομοτελειακά σε απόσχιση και τους Αλβανούς των Σκοπίων. Οι διαβεβαιώσεις Πέτερσεν και οι ευχές Μόσχας για «μη ένωση με οποιαδήποτε χώρα» είναι εξωπραγματικές αφού Κόσοβο – Τίρανα έχουν κοινά σύνορα, κατεδαφιστέα χωρίς άδεια οποιουδήποτε. Πανταχόθεν προσφέρεται μια μελλοντική είσοδος στις ευρωατλαντικές δομές. Γεγονός μέλλον και αβέβαιον εν όψει των υπαρκτών προβλημάτων της EE αλλά και της τρέχουσας αβουλίας και ανικανότητάς της να εγγυηθεί την ασφάλεια των μελών της (όρα Κύπρος).
Μια τίμια λύση στο πρόβλημα προϋποθέτει παύση κάθε περαιτέρω συρρίκνωσης της Σερβίας. Αυτό σημαίνει: Οχι απόσχιση Μαυροβουνίου – Ειρήνευση σε Πρέσελο και Βοϊβοδίνα – Παροχή καθεστώτος Μαυροβουνίου σε μια ομοσπονδία «Σερβίας-Μαυροβουνίου – Κοσσυφοπεδίου» ή ομοσπονδιοποίηση του Κοσσυφοπεδίου κατά το βοσνιακό πρότυπο με δύο οντότητες, αλβανική και σερβική.
Καμία όμως δίκαιη λύση δεν θα μπορεί να προωθηθεί όσο οι ΗΠΑ θα θωπεύουν τον αλβανικό σοβινισμό. Πρέπει να καταλάβουν κάποτε προστάτες και προστατευόμενοι ότι η αλαζονεία και η ύβρις δεν είναι εσαεί ατιμώρητες.
Επ’ ευκαιρία, η αλβανική ηγεσία να προειδοποιηθεί σοβαρά να σταματήσει τη νεκρανάσταση του φαντάσματος της Τσαμουριάς.
H Ελλάς έχει όντως δεσπόζουσα πολιτικοοικονομική θέση στην περιοχή. Αλλά πρέπει και να επιβάλει τον σεβασμό της από μέρους εκείνων που δημιουργούν το πρόβλημα για να μην τη σύρουν σε μέρος του προβλήματος.
Είμαστε φιλόξενοι αλλά δεν θα αναγνωρίσουμε στους συνεργάτες των ναζί Τσάμηδες δικαιώματα που καμία χώρα δεν αναγνωρίζει σε συνεργάτες αρχών κατοχής.
Ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής είναι βουλευτής.
