ΤΟ ΔΙΧΩΣ άλλο, ζούμε στην εποχή των μηδενικών. Και δεν μιλάω μόνο για την περιβόητη «μηδενική ανοχή στη διαφθορά» του Πρωθυπουργού, αλλά και για άλλες μηδενικές και μηδενικά, πολύ πλατύτερα και βαρύτερα. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τα μεγάλα:
ΜΗΔΕΝΙΚΗ αντίσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ένταξη της Τουρκίας, δηλαδή μηδενικός σεβασμός στις ίδιες τις αρχές της. Το «ευρωπαϊκό σπίτι» άνοιξε τις πόρτες του σ’ ένα κράτος που οι στρατοκρατούμενες δομές του, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι επεκτατικές βλέψεις του κλπ. έχουν μηδενική σχέση με τα ευρωπαϊκά «κεκτημένα». Σ’ ένα κράτος, που επιμένει στη μηδενική παραδοχή των οθωμανικών γενοκτονιών, στη μηδενική αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη μηδενική απόσυρση του στρατού κατοχής απ’ τη B. Κύπρο Σ’ ένα κράτος που, και σήμερα ακόμα, δηλώνει σκαιότατα πως θα επιδείξει μηδενική υποχώρηση στην ιταμή στάση του απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο…
ΜΗΔΕΝΙΚΗ αντιλογία της E.E. στις ασύστολες πιέσεις της Miss America Κόντι Ράις και του μπάτλερ της Τόνυ Μπλαιρ. Μηδενικός προβληματισμός των 25 για τους λόγους αυτών των ανενδοίαστων πιέσεων, από μια χώρα που δεν μετέχει καν στην Ενωση. Μηδενική υποψία τους πως η Ουάσινγκτον «φρούμαξε» για την εισδοχή της Τουρκίας όχι μόνο επειδή την θεωρεί «πολύτιμη σύμμαχο», αλλά προπάντων επειδή την προορίζει να παίξει ρόλο Πέμπτης Φάλαγγας, που θα ναρκοθετήσει την ίδια την υπόσταση της Ενωσης. Ηγουν:
Κοινός ο τόπος ότι, για τις ΗΠΑ, ο άμεσος οικονομικός αντίπαλός τους είναι η E.E. H ένταξη σ’ αυτήν ενός κράτους αγκιστρωμένου (με το αζημίωτο) στο αμερικανικό άρμα, με πληθυσμό μεγαλύτερο από κάθε άλλο μέλος της E.E., και η εισβολή εκατομμυρίων πενόμενων Τούρκων στην Ευρώπη, θα δημιουργήσουν σεισμικά προβλήματα τόσο στη γενικότερη κοινοτική πολιτική, όσο και στις οικονομίες των μελών της, που ήδη μαστίζονται από ελλείμματα, ανεργία, κοινωνικές ανισορροπίες. Τι εκρηκτικότερη δυναμίτιδα θα μπορούσε να εφεύρει ο Λευκός Οίκος για να ξεθεμελιώσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα; Και αυτό, δεν αποτελεί «ξενοφοβία»: Ακόμα και οι αγγλικοί «Financial Times» (5.10) ανησυχούν για τη χάλκευση ενός «άξονα Ουάσινγκτον – Λονδίνου – Αγκυρας», που «θα αποδειχθεί δούρειος ίππος μέσα στην E.E.»… Και τότε, θα «είναι οι (ευρωπαϊκές) προσπάθειές μας συφοριασμένες σαν των Τρώων», που θα ‘λεγε ο Καβάφης. «Επάνω, στα τείχη, θε ν’ αρχίσει ο θρήνος»…
ΜΗΔΕΝΙΚΗ αντίρρηση της ελληνικής πλευράς στο δικαίωμα που παραχωρήθηκε στην Αγκυρα να προβάλει βέτο στην ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Το θέμα, φυσικά, δεν είναι η νατοποίηση της μεγαλονήσου, αλλά η γελοιοποίηση της Ελλάδας, της Κύπρου και της ίδιας της Ενωσης; η Τουρκία όχι μόνο μπαίνει στην E.E. αλλά κι επιβάλλει όρους για την ευρωποίησή της!..
Ο ημέτερος υπουργός Εξωτερικών ισχυρίσθηκε ότι πρόκειται «περί όνου σκιάς». Οι περισσότεροι Ελληνες πιστεύουν πως γίναμε «ρεζίλι των σκυλιών». Ετσι ή αλλιώς, βρισκόμαστε στη φάρμα των τετραπόδων – όπου όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά (αμερικανο-τουρκικά) είναι πιο ίσα από τα άλλα…
H Ελλάδα ψήφισε την ένταξη της Τουρκίας, ελπίζοντας πως, έτσι, θα εξομαλυνθούν οι σχέσεις μας και θα λυθεί το Κυπριακό. H Τουρκία θέλει την ένταξή της, για να διατηρήσει στο ακέραιο (με την αβάντα των ΗΠΑ) όλες τις αξιώσεις της και να «λυθεί» το Κυπριακό όπως της αρέσει. Ας έχουμε, λοιπόν, μηδενικές αυταπάτες για το μέλλον…
ΓΙΑ την ώρα, όμως, ας πάμε στα εσωτερικά μας:
Μηδενικός δισταγμός της κυβέρνησης να «ικανοποιήσει» τον γαλαξία των γαλάζιων (γ)αστέρων, που εφορμούν για να λαμπρύνουν το στερέωμα του Δημοσίου. Και να συνευωχούνται με υποδίκους για κακουργηματικές απάτες, με διευθυντές των φυλακών που τους είχαν φιλοξενήσει και με υπουργούς-χορηγούς παχυλών ενισχύσεων στα κανάλια τους! Τι μπάζα πιάνει μπροστά τους ο διαβόητος για την έκλυτη ζωή του ασσύριος βασιλιάς Σαρδανάπαλος; Εκείνος, τουλάχιστον, δεν «πουλούσε» ηθική και «μηδενική ανοχή στη διαφθορά»…
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανοχή των Βρυξελλών (πραγματική, αυτή) στα οικονομικά-λογιστικά τερτίπια της κυβέρνησης – που ανερυθρίαστα προσπαθεί να εφαρμόσει τις ίδιες ακριβώς μεθοδεύσεις για τις οποίες είχε μανιωδώς καυτηριάσει τους προκατόχους της. Οπως ο Αγαμέμνων, «ανάξια φέρθηκε (ως αντιπολίτευση) και αντάξια τώρα πάσχει» (ως κυβέρνηση). («Ανάξια δράσας, άξια πάσχει»1)…
ΜΗΔΕΝΙΚΗ αντίσταση του Μαξίμου στις υπερφίαλες αξιώσεις του Αρχιεπισκόπου για ανωτατοποίηση της εκκλησιαστικής παιδείας, για Συνοδικά Μέγαρα και Μητροπόλεις, για κοινοτικά κονδύλια και άλλα φιλεύσπλαχνα παρόμοια. Αλλά πώς να του αντισταθούν, όταν του χρωστάνε την εκλογική σύμπραξη της Δεξιάς του Κυρίου, που τους χάρισε την εξουσία;
Εδώ, ο Μπους διατείνεται πως τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ τούς του υπαγόρευσε προσωπικά ο Θεός. E, να μην υπαγορεύσει ο Κύριος και στον έλληνα «συνομιλητή» του την εκστρατεία για την επιβολή της θεοκρατίας του; Πολύ περισσότερο που ο ημέτερος είναι ορθόδοξος – και, κατά το λέγειν του, «μόνο στους ελληνορθοδόξους αξίζει να ζουν σ’ αυτή τη ζωή»…
ΜΗΔΕΝΙΚΗ αυτοκάθαρση στο ιερατείο, που την είχε ορκιστεί η I. Σύνοδος αλλά την ξόρκισε και την ξέχασε παραχρήμα. Και η «αμνησία» της γίνεται ακόμα πιο εξοργιστική, επειδή δεν περνάει εβδομάδα που να μην αποκαλυφθεί και ένα καινούργιο σκάνδαλο στους κόλπους της και στα εγκόλπιά της… Μηδενική απορία μας, άλλωστε: Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση «Γρηγόρης και Σταμάτης» (όπως έγραφα την περ. Κυριακή) αλλά και ο κ. Χριστόδουλος: Γρηγορότατος στην προβολή οικονομικών και οικοδομικών αιτημάτων, και αδρανέστατος στην κάθαρση του κλήρου από τριβόλους και παγίδες…
ΤΟ μόνο καλό είναι πως, τελικά, το μηδέν μηδενίζει τους «μηδενιστές», που μοναδική τους πυξίδα έχουν το ωμό συμφέρον, την υστερική ματαιοδοξία, τη δίψα για δύναμη. Το μεγάλο κακό είναι πως, μαζί τους, μηδενίζονται και οι άφταιγοι πολίτες. Εκτός αν προλάβουν ετούτοι να εκμηδενίσουν εκείνους…
………………………………….
1. Αισχύλος, «Αγαμέμνων», στ. 1526. Μετάφρ. K.X. Μύρη, Εστία, 1989.
