«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί» μας καλεί πεπληρωμένος χαράς και επινίκιας ευφορίας ο υμνωδός. «Οντως ιερά και πανέορτος και σωτήριος και φωταυγής» η νύχτα. Και η ημέρα «κλητή και αγία, βασιλίς και κυρία». «Εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων».


Οι δυνατότερες, ωραιότερες και γλυκύτερες λέξεις του ανθρώπινου λόγου για να αποδώσουν την ουσία και το νόημα της Γιορτής.


Ο Γολγοθάς σηματοδότησε την απερινόητη οντολογική σημαντικότητα του ανθρώπινου προσώπου. H Ανάσταση υπερβαίνει τον θάνατον και διασώζει το πρόσωπο.


Το πρωτείο του ανθρώπινου προσώπου ισχύει erga omnes. Το πρόσωπο, οι διαπροσωπικές σχέσεις και η σχέση με τον Θεό είναι φανερώσεις του θείου. H λειτουργία της πολιτικής και της οικονομίας ερήμην, ή πολύ περισσότερον εναντίον των θεμελιωδών κανόνων που υπαγορεύει η αγάπη του Θεού, οδηγεί σε έναν κόσμο εκμετάλλευσης και φθοράς.


Το μέγα συμβαίνον είναι η Ανάσταση. Ο Χριστός «θανάτω θάνατον πατήσας» εχάρισε ζωή στους νεκρούς.


Εύστοχη η προχθεσινή υπερβαίνουσα τα δόγματα αποστροφή του Βενεδίκτου ΙΣτ’: «H Εκκλησία είναι ζωντανή. H Εκκλησία είναι νέα. Σηκώνει το μέλλον του κόσμου». Και ως τέτοια δείχνει στον καθένα μας τον δρόμο του μέλλοντος.


Ο κόσμος μας βιώνει σε σύγχυση και αβεβαιότητα. Ψάχνει τον δρόμο του. Ξεχειλίζει η φτώχεια και η δυστυχία. Υπάρχει μια δολοφονική τάξη στον κόσμο(Ζιγκλέρ). Οποιος πεθαίνει από πείνα είναι θύμα δολοφονίας. Κάθε 7 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί κάτω των 10 ετών. Κινείται ένας μηχανισμός κυριαρχίας και εκμετάλλευσης. Ο αχαλίνωτος καπιταλισμός στην πιο ακραία του έκφραση. Οι ΗΠΑ, χωρίς καμίαν αυτοκριτική και καμίαν αυτοσυγκράτηση, πορεύονται την οδό της μονομανούς επικυριαρχίας. Σπάνιες οι φωνές φρόνησης. Ο Μπρεζίνσκι (Επιλογή, σ. 19) προτείνει να επιλέξουν οι ΗΠΑ τον ρόλο ηγεσίας μιας διεθνούς κοινότητας κοινών συμφερόντων αντί να οικοδομούν ένα κράτος φρουρούμενο πανταχόθεν με νοοτροπία πολιορκίας. Ειρωνεύεται και χρεώνει στους αποδέκτες «την έλξη που ασκεί παγκοσμίως η πολυπρόσωπη και συχνά βλακώδης αμερικανική μαζική κουλτούρα». Αυτή μπαίνει απρόσκλητη παντού και με το επικοινωνιακό υπερσύστημα κατασκευάζει συνειδήσεις καθ’ ομοίωσή της.


H αντίσταση σε αυτή την επικίνδυνη ισοπέδωση δεν μπορεί να προέλθει παρά από εκεί όπου υπάρχουν βαθιές πνευματικές ρίζες. Δυστυχώς στη διαδρομή προς την Ενωμένη Ευρώπη η πνευματική και πολιτισμική πλευρά υποτιμήθηκε, αγνοήθηκε ή και κακοποιήθηκε. Ντυροζέλ, Μουσείο Ευρώπης, πρόσφατη άρνηση Συντακτικής Συνέλευσης Ευρωκοινοβουλίου και Διακυβερνητικής των πνευματικών θεμελίων της Ευρώπης (Αθήνα, Ιερουσαλήμ, Ρώμη). Τα θεσμικά όργανα της Ενωσης αντιπαρήλθαν ανυποψίαστα την πρόκληση του πνεύματος.


Το ευρωπαϊκό εγχείρημα ωστόσο είναι αδιανόητο να μην εμπνέεται από τις θεμελιώδεις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ευτυχώς η Ομάδα Προβληματισμού για την πνευματική και πολιτιστική διάσταση της Ευρώπης του Prodi προχώρησε πέρα από τα επιφαινόμενα της αγοράς που δεν μπορεί εξ ορισμού να παραγάγει αλληλεγγύη και συνοχή στο βάθος και στην ουσία των πραγμάτων. Πηγή ενότητας είναι μόνον ο κοινός ευρωπαϊκός πολιτισμός. H Ομάδα αποφαίνεται με τόλμη ότι «οι θρησκείες αποτελούν μιαν αναπόσπαστη συνιστώσα των ευρωπαϊκών πολιτισμών». Για να καταλήξει ότι «η δημόσια ζωή χωρίς θρησκεία είναι αδιανόητη».


Στην ευωδιάζουσα ατμόσφαιρα του Πάσχα των Ελλήνων ξέρουμε καλά ότι και δημόσια και ιδιωτική ζωή χωρίς την εμπειρική βάση της πολυτίμητης πίστεώς μας δεν υπάρχει!


Ζούμε και το εννοούμε αυτό το εκπληκτικό «νυν πάντα πεπλήρωται φωτός».


Ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής είναι βουλευτής και πρώην υπουργός.