ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ σύνθημα των εξεγερμένων νέων του Μάη ’68 «H φαντασία στην εξουσία» («L’imagination au pouvoir) που δεν έγινε πράξη στη Γαλλία, ήταν γραφτό να «υλοποιηθεί» εδώ, χάρη στην κυβέρνησή μας. Αλλ’ απ’ την ανάποδη. Γιατί ένα απ’ τα πιο χτυπητά σουσούμια της εφταμηνίτικης νεοδημοκρατικής εξουσίας είναι το μέγα έλλειμμα φαντασίας (μεγαλύτερο κι απ’ το έλλειμμα του προϋπολογισμού μας) σε ό,τι κάνουν, στις συνέπειες αυτών που κάνουν και στις ασυνέπειες αυτών που λένε και δεν κάνουν. Ιδού:
ΕΛΛΕΙΜΜΑ φαντασίας στην καθέλκυση της διαβόητης απογραφής της οικονομίας. Προσπαθώντας ν’ αποδείξουν τους προκατόχους τους ψεύτες, απατεώνες, πλαστογράφους, δεν φαντάστηκαν ποιος θα πληρώσει τα μάρμαρα αυτού του μεγαλειώδους πολιτικού τεμένους.
Δεν φαντάστηκαν αυτό που ξέρουν και τα νωδά παιδία: πως η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν γνωρίζει πρόσωπα και κόμματα, αλλά κράτη… πως η EE δεν είναι ποινικό δικαστήριο για να κολάζει τις «αταξίες» των κατά τόπους πολιτικών, ούτε ψηφοφόρος για να μαυρίζει τα «αμαρτωλά» κόμματα. Είναι διεθνής Οργανισμός που επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις (και «μέτρα») σε χώρες – όποιος κι αν τύχει να τις κυβερνά την ώρα του αδικήματος (ή της «αποκάλυψής» του)…
Δεν φαντάστηκαν πως θύμα της απογραφής δεν θα είναι οι κομματικοί εχθροί της, αλλά ο τόπος όλος, οι Ελληνες όλοι, που θα πληρώνουν και θα πληρώνουν για το αδίκημα, έστω κι αν αυτό είναι «στατιστικό», και όχι ποινικό.
Δεν φαντάστηκαν πως για την άγρια λιτότητα που θα μας επιβάλει η EE, κατηγορούμενοι (από τον «εισαγγελέα» λαό) θα είναι οι ίδιοι οι σημερινοί κυβερνώντες, αφού αυτοί θα μας περάσουν τις ευρωπαϊκές αγχόνες, τις μηδενικές αυξήσεις, τους νέους φόρους.
Δεν φαντάστηκαν πως η ελληνική κοινή γνώμη, όποιας απόχρωσης, αυτούς θα λιθοβολήσει για ψευδολόγους και λαοπλάνους, αφού αυτοί όχι μόνο δεν θα μας δίνουν όσα προεκλογικά είχαν τάξει, αλλά και θα μας παίρνουν πολύ περισσότερα παρά οι πρόδρομοί τους. Τέτοιο αυτοκαταστροφικό και λαοκαταστροφικό μπούμερανγκ, δεν θα μπορούσαν να επινοήσουν ούτε οι Αβορίγινες της Αυστραλίας!
ΕΛΛΕΙΜΜΑ φαντασίας στην σκανδαλολογία. Για να κουκουλώσει τον (εξαιτίας της) διεθνή διασυρμό της χώρας με τις απογραφές, τα Σινούκ κλπ., η κυβέρνηση καταφεύγει στην απόπειρα διασυρμού των αντιπάλων της για τις «σκανδαλώδεις» προμήθειες (και «προμήθειες») οπλικών συστημάτων.
Και δεν φαντάστηκε πως το ηθικοπλαστικό αυτό μελόδραμα έχει ξαναπαιχτεί αμέτρητες φορές σ’ όλες τις σκηνές του κόσμου, έτσι που δεν εντυπωσιάζει πια κανένα αλλά καταλήγει στο τραγικό φινάλε «Ετσι κάνουν όλοι» (αυτής συμπεριλαμβανομένης)…
Δεν φαντάστηκε το επίσης πασίγνωστο πως οι εξεταστικές Επιτροπές δεν φτάνουν σχεδόν ποτέ σε πορίσματα – προπάντων όταν «άπτονται του απορρήτου της εθνικής άμυνας». (Αλλά για να είμαστε δίκαιοι – η επιτροπο-μανία δεν είναι καινούργια εφεύρεση. Οταν λ.χ., το 1885, οι Βούλγαροι προσάρτησαν αυθαίρετα την Ανατολική Ρωμυλία, η τότε κυβέρνηση εκτόξευε εναντίον τους φοβερές απειλές πολεμικών αντιποίνων και εισβολών. Και τι έκανε; Οπως έγραφε ο Γεώργιος Σουρής στον «Ρωμηό» του: «Οι Ελληνες αποφασίσαντες να διαβούν τον Αίμον, συνέστησαν επιτροπήν Τσάτσον, Κουρήν και Κρέμον». Και πέραν τούτου, ουδέν…
ΕΛΛΕΙΜΜΑ φαντασίας στην εκλογολογία. Για να «τρομάξει» τους αντιπάλους της, η κυβέρνηση απειλεί με πρόωρες εκλογές. Και δεν φαντάζεται τι οικονομική επιβάρυνση αποτελεί για τα «άδεια ταμεία» μας ένα ακόμα στήσιμο κάλπης. Δεν φαντάζεται πως ακόμα και οι πιο κοντόφθαλμοι Ελληνες διαβλέπουν τους διαφανέστατους σκοπούς της και πως όλοι απεχθάνονται μια τρίτη εκλογική αναστάτωση μέσα σ’ ένα χρόνο.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ φαντασίας για τις συνέπειες των σκανδαλο- και εκλογο-λογιών. Χάρη στα κυβερνητικά τεχνάσματα, επί ένα εξάμηνο, Βουλή και κόμματα, πολιτικοί και πολίτες, τηλεόραση και Τύπος δεν θ’ ασχολούνται παρά με τον λασποπόλεμο για τα σκάνδαλα και με τον πετροπόλεμο για τις εκλογές, και κάθε άλλη δραστηριότητα αρχόντων και αρχομένων θ’ απονεκρωθεί. Αλλά ίσως αυτό ακριβώς επιθυμεί η κυβέρνηση: ο κουρνιαχτός των σκανδάλων και ο ορυμαγδός των εκλογών να γίνουν «καμουφλάζ» της δικής τους εγγενούς απραξίας…
ΕΛΛΕΙΜΜΑ φαντασίας, τέλος, στη διάκριση κυβέρνησης και διακυβέρνησης. Κυβέρνηση σημαίνει μια ομάδα πολιτικών που έχουν αποσπάσει τις ψήφους και την εμπιστοσύνη της λαϊκής πλειοψηφίας. Διακυβέρνηση θα πει χάραξη πολιτικής από την ομάδα αυτή και συνεπής εφαρμογή της με στόχο την καλύτερη δυνατή λειτουργία του κράτους και τη μεγαλύτερη δυνατή «ευδαιμονία» (αριστοτελιστί) των πολιτών.
Οι νυν κυβερνώντες, όμως, μετατόπισαν «λίγο» τους στόχους, κάνοντας αποκλειστική τους μέριμνα την ευδαιμονία των «δικών τους παιδιών» και χαράζοντας (κατά το σύνθημά τους) «Νέους Δρόμους», που θα οδηγούν προς τον ακατάσχετο περίδρομο των «αδικημένων» γαλαζοφρουρών. Και πέραν τούτου ουδέν…
