Οταν πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε η συνεργασία του κ. A. Ανδριανόπουλου με το ΠαΣοΚ, αρχικά στενοχωρήθηκα γιατί ήλπιζα ότι δεν θα έριχνε το βάρος του υπέρ της παραμονής στην κυβέρνηση ενός κόμματος το οποίο αποδύθηκε σε μια άνευ προηγουμένου νομή της εξουσίας για δύο δεκαετίες. Αλλά επειδή γνωρίζω ότι οι πρώτες σκέψεις συνήθως απατούν, έθεσα στον εαυτό μου το εξής ερώτημα: Θα βοηθήσει αυτή η συνεργασία το ΠαΣοΚ να καλύψει την υστέρηση που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου, ή μήπως θα τη διευρύνει περισσότερο; H ανάλυση που ακολουθεί οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συνεργασία με τον κ. Ανδριανόπουλο ενδέχεται να αποδειχθεί μοιραία για το ΠαΣοΚ. Ας δούμε γιατί.
Αν η ΝΔ επιθυμούσε την επιστροφή του κ. Ανδριανόπουλου, θα την είχε επιτύχει με μικρά ανταλλάγματα γιατί ο ίδιος είχε επανειλημμένα αφήσει να εννοηθεί ότι προτιμούσε να συνεργασθεί με το κόμμα από το οποίο προερχόταν. Επομένως αυτή η επιστροφή δεν επιδιώχθηκε σοβαρά από τη ΝΔ γιατί προφανώς οι αναλυτές της εκτίμησαν ότι θα αφαιρούσε περισσότερους ψήφους απ’ όσους θα πρόσθετε. Με άλλα λόγια, ακολουθώντας τη στροφή της προς το Κέντρο, η ΝΔ δεν ήθελε να στείλει λανθασμένα σήματα στους κεντρώους ψηφοφόρους ότι κάνει ανοίγματα σε σκληρούς «νεοφιλελεύθερους» όπως ο κ. Ανδριανόπουλος.
Ετσι, έχοντας αποκλείσει την επιστροφή του, οι αναλυτές της ΝΔ ήταν εύλογο και αναμενόμενο να ενθαρρύνουν με όλα τα μέσα τη συνεργασία του κ. Ανδριανόπουλου με το ΠαΣοΚ. Οι λόγοι εκτιμώ ότι ήταν τουλάχιστον δύο: ο πρώτος έχει να κάνει με τη διαπίστωση ότι, με τον κ. Ανδριανόπουλο στις τάξεις του, το ΠαΣοΚ θα έχανε όλη τη πειστικότητα της κριτικής του κατά του προγράμματος και των προθέσεων της ΝΔ αφού δεν θα μπορούσε πλέον να καταφέρεται κατά των προτάσεών της για τις ιδιωτικοποιήσεις, το Ασφαλιστικό, την ελαστικότητα στην αγορά εργασίας, και άλλες «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές. Ο δε δεύτερος είναι ότι, με είσοδο του κ. Ανδριανόπουλου, το ΠαΣοΚ θα έστελνε λάθος σήματα στους αριστερής προέλευσης ψηφοφόρους του, με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η διαρροή τους προς τα αριστερά και να δυσχερανθεί η συσπείρωση των οπαδών του.
Φυσικά, οι πιο πάνω συλλογισμοί ενείχαν μεγάλη αβεβαιότητα γιατί η έκβασή τους περνούσε μέσα από τις αποφάσεις του νέου ηγέτη του ΠαΣοΚ. Αλλά, λαμβάνοντας υπόψη την αστάθεια που έχει δημιουργήσει η νέα ηγεσία στα παραδοσιακά κέντρα ανάλυσης και αποφάσεων του κόμματος, οι της ΝΔ έστησαν το δόκανο και ό,τι ήθελε προκύψει. Οπότε, φαντάζομαι ότι, όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία, θα έτριβαν κυριολεκτικά τα χέρια τους δίνοντας συγχαρητήρια προς εαυτούς και αλλήλους.
Μάλιστα, σαν να μη έφτανε η πιο πάνω κυκλωτική κίνηση, επεξεργάστηκαν και έβαλαν σε εφαρμογή και τη συνεργασία με το νεοσύστατο κόμμα του κ. Παπαθεμελή το οποίο τους προσφέρει δύο πλεονεκτήματα: από τη μια μεριά λειτουργεί ως ανάχωμα διαρροής ψηφοφόρων προς το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη και από την άλλη σηματοδοτεί την εγκατάσταση της ΝΔ στο κέντρο απ’ όπου και θα δώσει την εκλογική μάχη.
Εν κατακλείδι, με τη μεταγραφή του κ. Ανδριανόπουλου, η εκτίμησή μου είναι ότι το ΠαΣοΚ έβαλε αυτογκόλ.
Ο κ. Γεώργιος K. Μπήτρος είναι καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
