Σήμερα θα τεκμηριώσω ότι οι κυβερνώντες, στους οποίους περιλαμβάνω και τους 300 της Βουλής, μας συμπεριφέρονται όπως ακριβώς οι βασιλείς πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Δηλαδή μας κυβερνούν αυθαίρετα και χωρίς τον απαιτούμενο σεβασμό στις θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου που διατυμπανίζουν ότι έχουμε. Επειδή δε αντιλαμβάνομαι πλήρως τη σοβαρότητα του ισχυρισμού μου, η συλλογιστική που θα χρησιμοποιήσω θα είναι απλή ώστε να γίνει αντιληπτή από όλους. Προς τούτο θα πάρω ως παράδειγμα τον πρόσφατο νόμο για τις εξωχώριες εταιρείες, ο οποίος αποτελεί τον κανόνα παρά την εξαίρεση του τρόπου με τον οποίο διοικείται η χώρα.
Το ιστορικό της καταστάσεως που η κυβέρνηση ρύθμισε με τον εν λόγω νόμο είναι το ακόλουθο: Αρκετοί συμπολίτες μας, κάνοντας χρήση των επιλογών που τους επέτρεπε το ισχύον νομικό καθεστώς, αγόρασαν κατά καιρούς ακίνητα μέσω εταιρειών εγκατεστημένων στους αποκαλούμενους φορολογικούς παραδείσους. Για να αγοράσουν τα ακίνητα αυτά οι εξωχώριες εταιρείες πλήρωσαν τους φόρους μεταβιβάσεως, τα συμβολαιογραφικά, την παράσταση των δικηγόρων κτλ., ενώ η φορολογία τους για τη χρήση των ακινήτων ήταν επαχθέστερη από ό,τι θα ήταν αν τα ακίνητα ανήκαν στους φυσικούς ιδιοκτήτες τους. Τα κύρια πλεονεκτήματα τα οποία παρείχε η ιδιοκτησία των κατοικιών μέσω εξωχώριων εταιρειών ήταν δύο: πρώτον, ότι οι φυσικοί ιδιοκτήτες απέφευγαν τον φόρο κληρονομιάς, γιατί μετέφεραν τις ιδιοκτησίες στους κληρονόμους τους μέσω της μεταφοράς των μετοχών των εταιρειών τους, και, δεύτερον, ότι παρέκαμπταν το «πόθεν έσχες» το οποίο ισχύει για όλους τους Ελληνες.
Προκειμένου λοιπόν να καταργήσει τα δύο αυτά πλεονεκτήματα και να παρεμποδίσει το ξέπλυμα παρανόμου χρήματος η κυβέρνηση απεφάσισε να αποθαρρύνει την ιδιοκτησία ακινήτων μέσω εξωχώριων εταιρειών. Κατά την άποψή μου, καλώς το σκέφθηκε. Αλλά στη διαδικασία διέπραξε τρεις τουλάχιστον θεμελιώδεις αυθαιρεσίες. H πρώτη και σπουδαιότερη είναι ότι επέκτεινε την εφαρμογή του νόμου και στις εξωχώριες εταιρείες οι οποίες είχαν συσταθεί πριν από τον νόμο. Αυτό σημαίνει στην ουσία κατάργηση της θεμελιώδους αρχής της μη αναδρομικότητας των νόμων στο κράτος δικαίου. Και η Βουλή, η οποία είναι ο φύλακας άγγελος της νομιμότητας, πού ήταν; θα με ρωτήσετε. Δυστυχώς υπάρχει πρόβλημα γιατί οι βουλευτές έχουν παύσει προ πολλού να βουλεύονται.
H δεύτερη αυθαιρεσία είναι ότι επέβαλε έναν ετήσιο φόρο 3% επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων για όσες εξωχώριες εταιρείες απεφάσιζαν να μην τα μεταβιβάσουν στους φυσικούς τους ιδιοκτήτες εντός κάποιας προθεσμίας. Αλλά έτσι υιοθετήθηκε για πρώτη φορά ένα ιδιαίτερα σχιζοφρενικό φορολογικό καθεστώς, όπου το ίδιο ακίνητο υποχρεώνεται να πληρώνει διαφορετικούς φόρους, ανάλογα αν ο ιδιοκτήτης του είναι φυσικό πρόσωπο ή εξωχώρια εταιρεία.
Τέλος, η τρίτη αυθαιρεσία είναι ότι η μεταβίβαση των ακινήτων από τις εξωχώριες εταιρείες στους φυσικούς ιδιοκτήτες τους δεν απαλλάχθηκε από τους φόρους και τις λοιπές επιβαρύνσεις που συνοδεύουν τις μεταβιβάσεις των ακινήτων. Ετσι, οι φυσικοί ιδιοκτήτες τους εξαναγκάστηκαν να πληρώσουν στο Δημόσιο και σε όλους όσοι μεσολαβούν διπλούς φόρους και αμοιβές. Κατόπιν τούτου, δεν είναι απορίας άξιο ότι μερικοί επώνυμοι συμπολίτες μας έχουν πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης απαιτώντας από το Δημόσιο να τους επιστρέψει όσα κατέβαλαν ως αδίκως καταβληθέντα.
Ο κ. Γιώργος K. Μπήτρος είναι καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
