Προκαταβολικά δηλώνω ότι ανήκω συστηματικώς στους πρώτους και περιστασιακώς μόνον (όταν έχω πονόλαιμο) στους δεύτερους. Τα παιδιά μου όμως ανήκουν μονίμως στη δεύτερη κατηγορία. Από τους καπνιστές αντιμετωπίζονται όπως τα χοιρομέρια ­ χωρίς να τις κρεμάνε βεβαίως, τις καπνίζουν πάντως διαρκώς και φιλοπόνως κάθε φορά που βρίσκονται σε κλειστό χώρο. Δεν ξέρω πόσο έχει επιβεβαιωθεί ότι οι λεγόμενοι «παθητικοί καπνιστές» κινδυνεύουν από την έκθεσή τους στον καπνό αλλά είναι σίγουρο ότι ενοχλούνται και μπορώ να καταλάβω ότι η ενόχληση είναι πραγματική και απόλυτα δικαιολογημένη. Γι’ αυτό και δεν αφήνω τους φοιτητές μου να καπνίζουν στο μάθημα ή στις εξετάσεις, γιατί αλλιώς, οι φουκαράδες, δεν φτάνει που εκτίθενται στην πρόζα του διδασκάλου ή στο άγχος των εξετάσεων επί τρίωρο, επιπλέον θα ήταν υποχρεωμένοι να υπομένουν και τα πάφα-πούφα των θεριακλήδων γύρω τους.


Οσο και να πιάνουμε πάτο στους καλούς δείκτες πανευρωπαϊκώς, στην Ελλάδα έχουμε ένα πολύ φιλικό κλίμα που μας επιτρέπει να περνάμε πολλές ώρες σε ανοιχτούς χώρους και να καπνίζουμε το διάολό μας, χωρίς να ενοχλούμε κανέναν. Επίσης και στο σπίτι μας ή στο γραφείο, όσοι διαθέτουμε γραφείο αποκλειστικά δικής μας χρήσης. Οι υπόλοιποι ας βγαίνουν στην είσοδο του κτιρίου να παίρνουν τη δόση τους. Ενα πολύ συνηθισμένο θέαμα στην είσοδο των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης είναι το πηγαδάκι πέντε-δέκα καλοντυμένων ανδρών και γυναικών που έχουν κατεβεί στον δρόμο για να καπνίσουν. Οσοι καπνιστές βρέθηκαν στα πηγαδάκια των δίδυμων πύργων στις 11 Σεπτεμβρίου τη γλίτωσαν, είτε είχαν είτε δεν είχαν Αγιο. Είχαν τσιγάρο πάντως που αποδείχθηκε σωτήριο.


Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να απαλλάξει τους καπνιστούς από τα βάσανά τους. Οι καπνιστές ας μην γκρινιάζουμε γι’ αυτά τα μέτρα. Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ τι κάνει για τους υπόλοιπους καπνούς που μας ταλανίζουν η κυβέρνηση ­ και εκεί είναι τα δύσκολα. Τα αστικά κέντρα, μικρά και μεγάλα, είναι πολύ περισσότερο δηλητηριασμένα από όσο ποτέ μπορεί ο καπνός του τσιγάρου να τα δηλητηριάσει και εκεί τα υποψήφια θύματα δεν χωρίζονται σε αμνούς και ερίφια ­ όλοι μας είμαστε καπνιστοί όταν πρόκειται για τους περίφημους ρύπους της ατμόσφαιρας που αναπνέουμε. Είναι γνωστό ότι στον τομέα αυτόν η κυβέρνηση δεν έχει καθόλου αξιοζήλευτες επιδόσεις. Ναι, όλοι θα καπνίζουμε λιγότερο όταν σε χώρους όπου ως σήμερα καπνίζουμε δεν θα μπορούμε πλέον. Αλλά πόσο πιο υγιεινό θα γίνει το περιβάλλον μας; Χωρίς μέτρα κατά της πραγματικής ρύπανσης φοβάμαι ότι θα μαζεύουμε το κακό προσπαθώντας να ισοπεδώσουμε τα Ιμαλάια με το κουταλάκι του καφέ.


Ο κ. Αντώνης Κωτίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.