1. Υποθέτω κατ’ αρχάς ότι οφείλω να πω Μπράβο (με κεφαλαίο μάλιστα το αρχικό) στον «Τριβωνιανό» γιατί είναι τόσο επιμελής και επίμονος συνήγορος του έκπτωτου βασιλιά και των απόψεών του. Η χρήση και πάλι ψευδωνύμου ούτε προσθέτει μυστικιστικό κύρος στα επιχειρήματα ούτε αποκρύπτει τον ρόλο του καθενός. Οταν δε την προηγούμενη Κυριακή έλεγα ότι θα μπορούσα να έχω απαντήσει ως «Αρμενόπουλος» στον «Τριβωνιανό», το έλεγα λόγω Θεσσαλονίκης και όχι επειδή ο Αρμενόπουλος είχε άκρως απαξιωτική άποψη για τον Τριβωνιανό, όπως είχε την καλοσύνη να μου επισημάνει με επιστολή του ο καθηγητής Γ. Κουμάντος. Ο ίδιος μού τόνισε ότι ως μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής δεν είχε ούτε καν κληθεί να εκφέρει άποψη για τη συνταγματικότητα της συμφωνίας και του νόμου του 1992.
2. Ο «Τριβωνιανός» του εκπτώτου επιμένει να αντικρούει την άποψή μου λες και αυτή είναι μια θεωρητική εκδοχή. Η άποψη όμως που υποστηρίζω είναι η οριστική και αμετάκλητη θέση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως αυτή διατυπώθηκε τελικώς από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο της χώρας. Ολα τα άλλα (επιχειρήματα, αλληλουχία διατάξεων, ανακολουθίες του ελληνικού Δημοσίου κτλ.) εκτιμήθηκαν και κρίθηκαν. Αλλωστε το Δικαστήριο του Στρασβούργου δεν αμφισβήτησε ούτε τη συνταγματικότητα του νόμου 2215/1994 ούτε το γεγονός ότι η περί ης ο λόγος περιουσία είναι πάντως δημόσια.
3. Το μόνο ζήτημα που απομένει είναι ο προσδιορισμός μιας κάποιας αποζημίωσης κατά τη διαδικασία που προβλέπει η Σύμβαση. Επ’ αυτού θα ήταν ενδιαφέρουσα η άποψη του «Τριβωνιανού» ή απευθείας του ίδιου του εκπτώτου. Αυτή είναι εν προκειμένω η ταμπακέρα, αν και εφόσον ενδιαφέρεται κάποιος για την ευαισθησία και τη γνώμη του ελληνικού λαού. Και πάλι όμως πρέπει να θυμίσω ιδίως σε ορισμένους όψιμους υπερασπιστές των περιουσιακών δικαιωμάτων του έκπτωτου βασιλιά ότι το ΝΔ 225/1973 προέβλεψε κατ’ αποκοπήν αποζημίωση που δεν ανελήφθη από τον έκπτωτο βασιλιά. Ακόμη και αυτό λοιπόν έχει γίνει και έχει ενσωματωθεί στις διαπιστωτικού χαρακτήρα διατάξεις του Ν. 2215/1994.
4. Ο «Τριβωνιανός» του εκπτώτου είχε όμως την ατυχή έμπνευση να κλείσει την ανταπάντησή του με τη φράση: «Η τυχόν εμμονή εις την εφαρμοσθείσαν μεθόδευσιν νομίζω ότι ευκόλως θα ηδύνατο να εξισωθεί προς συνταγματικόν πραξικόπημα». Αυτό πάει πολύ. Συνταγματικά πραξικοπήματα δεν κάνει η δημοκρατικώς λειτουργούσα Βουλή των Ελλήνων ούτε η δικαιοκρατικώς λειτουργούσα Ελληνική Δικαιοσύνη. Συνταγματικά πραξικοπήματα έκανε το «παλάτι» με τη βοήθεια αυλικών και αυλοκολάκων. Ο 21ος αιώνας ανοίγει το μέλλον αλλά δεν ακυρώνει την ιστορική μνήμη και γνώση. Καλή χρονιά.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είναι υπουργός Πολιτισμού.
