Η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική φανέρωσε ,πέραν των άλλων , την κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού και εν γένει της Δημόσιας Διοίκησης.
Οι πειθαρχίες έχουν εμφανώς χαθεί, όλη αυτή η ατμόσφαιρα χαλάρωσης που μεταδίδει το κυβερνητικό σχήμα διαχέεται σε όλο το κράτος, με αποτέλεσμα κατά βάση να υπολειτουργεί.
Οι παλαιές παθογένειες, της κομματικοκρατίας και της προώθησης των πολιτικά συγγενών, επιδρά συστηματικά καθώς αποθαρρύνει και ακινητοποιεί τους άξιους και εκείνους που θεωρούν βασική τους υποχρέωση την εκπλήρωση των καθηκόντων τους.
Υπάρχουν τέτοιοι θύλακες καθήκοντος στη δημόσια διοίκηση, στηρίζοντας υποτυπωδώς τις λειτουργίες του κράτους.
Ωστόσο απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ο οποίος εντέλει καθιστά κυρίαρχη τη στάση του ωχαδερφισμού και της ήσσονος προσπάθειας στους υπηρετούντες την κρατική μηχανή.
Οσο και αν οι πολιτικοί υπεύθυνοι ομνύουν στους ανώνυμους πυροσβέστες και αστυνομικούς και επαινούν τις ατομικές πράξεις αυτοθυσίας, στο βάθος υπάρχει μέγα πρόβλημα που διαπερνά όλη την ιεραρχία.
Οι επιλογές των υπευθύνων γίνονται με βαθιές βουτιές στην επετηρίδα, μέχρι να επιλεγούν οι εκλεκτοί του κάθε υπουργού, του κάθε γενικού γραμματέα, του κάθε αρχηγού και του κάθε υπαρχηγού.
Ετσι όμως συγκροτείται μια αλυσίδα καταστροφής, τα αποτελέσματα της οποίας διαπίστωσαν όλοι οι Ελληνες τις προηγούμενες μέρες.
Ο πρωθυπουργός χθες ανακοινώνοντας τη δημιουργία της εθνικής επιτροπής διαχείρισης κρίσεων, που θα υποκαταστήσει τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, δεσμεύθηκε ότι τα ηνία της θα αναλάβει πρόσωπο με γνώση, εμπειρίες, εγνωσμένες επιχειρησιακές δυνατότητες και ικανότητα διοίκησης και θα επιλεγεί μέσω απολύτως διαφανών διαδικασιών.
Μακάρι το πάθημα της Ανατολικής Αττικής να γίνει μάθημα και να αποκτήσουν άπασες οι πολιτικές δυνάμεις κουλτούρα ανεξάρτητης επιλογής άξιων προσώπων σε όλες τις θέσεις ευθύνης του κράτους. Αν γίνει αποδεκτή απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις αυτή η αρχή και υπηρετηθεί με συνέπεια από την κυβέρνηση τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μεταρρύθμιση πρώτου μεγέθους.
Μόνο έτσι θα σπάσει η αλυσίδα της συμφοράς, που καταδιώκει το ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του.

ΤΟ ΒΗΜΑ