Οι όμορφες υποσχέσεις, όμορφα καίγονται… Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, ήρθε η εγκύκλιος του κ. Χουλιαράκη για το νέο προϋπολογισμό, να διαψεύσει πανηγυρικά τις επαναλαμβανόμενες κυβερνητικές υποσχέσεις ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις. Όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο οι οδηγίες του αναπληρωτή υπουργού δεν θα μπορούσαν σε καμιά περίπτωση να αγνοήσουν τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και ψηφίσει η χώρα.

Όταν για τα 28 εκατ. του ΦΠΑ στα νησιά το οικονομικό επιτελείο αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμνα, αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε τι θα μπορούσε να συμβεί αν έσπευδαν να ακυρώσουν ένα νόμο που έχουν ψηφίσει και προβλέπει περικοπές 3,2 δισ. ευρώ.Οι προεκλογικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης είναι προφανές ότι δεν αφορούν και δεν υπολογίζονται από τους δανειστές.

Το διαμηνύουν άλλωστε σε όλους τους τόνους ότι όχι μόνο δεν επιτρέπεται η ακύρωση μέτρων αλλά επιβάλλεται να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις. Είναι επίσης γνωστό ότι οι περικοπές στις συντάξεις δεν θεωρούνται ταμειακό, αλλά διαρθρωτικό μέτρο. Το γεγονός ότι με τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου οι περικοπές που γίνονται στις συντάξεις, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που αντέχουν οι συνταξιούχοι δεν προβληματίζει τους δανειστές μας, που επιμένουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν έχει ξεπεράσει τα χρόνια προβλήματα του.

Ακόμα κι αν είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν κάποια στιγμή αλλαγές, είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα σε προεκλογικό κλίμα για να διευκολυνθεί η παροχολογία της κυβέρνησης.
Είναι σαφές επίσης ότι η εγκύκλιος για τον προϋπολογισμό καταρρίπτει επί της ουσίας και το αφήγημα της καθαρής εξόδου και της επιστροφής των κλειδιών άσκησης οικονομικής πολιτικής στις ελληνικές αρχές. Και η τωρινή και η επόμενη κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένες οποιαδήποτε μέτρο με λιγότερο η μεγαλύτερο κόστος, να το θέτουν υπό την έγκριση των επιτηρητών μας.
Μόλις χθες άλλωστε το ΔΝΤ προειδοποίησε, για μια ακόμα προεκλογική εξαγγελία της κυβέρνησης, αυτή της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ότι δεν πρέπει να υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς.
Ας μην τρέφουμε λοιπόν πολλές αυταπάτες για όσα θα ακούσουμε το επόμενο διάστημα. Η ανέξοδη παροχολογία μπορεί να ευνοεί τις προεκλογικές κομματικές σκοπιμότητες, αλλά δυστυχώς σκοντάφτει στη σκληρή πραγματικότητα με την οποία θα συνεχίσουμε να συμβιώνουμε και τα επόμενα χρόνια.
ΤΟ ΒΗΜΑ