Δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία που διεξήχθη την περασμένη Πέμπτη. Διότι δεν είναι οι υψηλοί τόνοι που κυριάρχησαν στις ομιλίες του Πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών. Δεν είναι καν οι ακραίοι χαρακτηρισμοί, οι ύβρεις που αντηλλάγησαν κυρίως μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι το όλο κλίμα που επικράτησε και το οποίο προδικάζει ότι η χώρα εισέρχεται σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο ακραίας πόλωσης, από την οποία, αν δεν υπάρξει εγκαίρως κάποιου είδους διορθωτική κίνηση, θα πληγούν καίρια, ίσως και ανεπανόρθωτα, η πολιτική και οι πολιτικοί.
Θα επανέλθουμε δηλαδή στην περίοδο 2010-2012, όταν οι στρατηγικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ κάτω από την ομπρέλα των «αγανακτισμένων» αναμείχθηκαν με ένα υποσύνολο τυχάρπαστων πολιτικών και πολιτικάντηδων στις «πλατείες» και όχι μόνο ναρκοθέτησαν την ομαλή πορεία της χώρας προς την έξοδο από τα μνημόνια, αλλά έδωσαν βήμα και υπόσταση στη φασιστική Ακροδεξιά.
Το τελικό αποτέλεσμα το πλήρωσε, το πληρώνει και θα το πληρώσει για πολλά χρόνια ακόμη ο λαός –δεν είναι άλλωστε κανένα μυστικό ότι το τρίτο μνημόνιο ήταν αχρείαστο. Και ότι επιβλήθηκε εξαιτίας της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός μνημονίων.
Αντί λοιπόν ο πολιτικός κόσμος να αποκωδικοποιήσει σωστά το μάθημα για τις καταστροφικές συνέπειες του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας, γίναμε μάρτυρες, την Πέμπτη, μιας άθλιας αναμέτρησης με βαρύτατους χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν σε καβγάδες καφενείων της πλατείας Βάθης.
Οχι πως είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, αλλά θα ανέμενε κανείς ότι οι υπεύθυνοι πολιτικοί αρχηγοί θα αξιοποιούσαν την ευκαιρία της συζήτησης για να παρουσιάσουν τη δική τους εκδοχή για τη μετά τα μνημόνια εποχή και το πώς η χώρα θα εισέλθει σε τροχιά ανάπτυξης.
Το δυστύχημα είναι ότι δεν ακούστηκε ούτε μία σοβαρή πρόταση, δεν αναλύθηκε κανένα σχέδιο, δεν παρουσιάστηκαν στόχοι –ένας οδικός χάρτης για το «μετά». Πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδειξαν να προσανατολίζονται σε μια αναμέτρηση χωρίς κανόνες και όρια δεοντολογικά. Είναι ξεκάθαρο πλέον. Στο μεταξύ, όμως, οι απαντήσεις που όλοι περιμένουμε για το «μετά» παραμένουν αναπάντητα ερωτήματα. Και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που μας αφορά όλους. Διότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα «βλάπτουν κ’ οι δυο τους τη Συρία το ίδιο»…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
