Κίτρινο φίδι που μας έφαγε

n «Αρκετά με τις προσευχές. Ωρα να νομοθετήσουμε» έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter ο συγγραφέας Στίβεν Κινγκ, μετά το νέο μακελειό στο Τέξας. Η συζήτηση που άνοιξε κάτω από τη δημοσίευσή του, με χιλιάδες σχόλια, είναι ενδεικτική του διχασμού της αμερικανικής κοινής γνώμης στο θέμα της οπλοχρησίας. Αλλά και του χαμηλού επιπέδου αντίληψης των πολιτών.

n Μεταξύ άλλων, μια γυναίκα γράφει: «Μισώ τον έλεγχο της οπλοχρησίας, ισοδυναμεί με απώλεια των δικαιωμάτων μου». «Κατέχω νόμιμα όπλο και το να μου το πάρουν είναι σαν να μου παίρνουν το αυτοκίνητό μου επειδή κάποιος άλλος οδηγός που έπινε προκάλεσε δυστύχημα» γράφει μια άλλη. «Εξακολούθησε να γράφεις τα αξιοθρήνητα βιβλία σου, άθεε κλόουν» σχολιάζει χρήστης με το ψευδώνυμο «Πρόεδρος Τραμπ».

n «Μήπως να σταματούσες και εσύ να γράφεις βιβλία και να κάνεις ταινίες που προπαγανδίζουν τη βία;» έγραψε ένας άλλος. Αυτός έχει κάποια δίκια…

n «Σε λίγο θα δείτε στο πλατό μας τα πιο παράξενα ζώα» μας υποσχέθηκε η Ναταλία Γερμανού, για να εμφανίσει στο σαλόνι της και έναν τεράστιο κατακίτρινο πύθωνα. Και να αποκαλύψει, χαϊδεύοντάς τον τρυφερά, πόσο πολύ της αρέσουν τα ερπετά. Ωστόσο, τα ερπετά, όπως και όλα τα άγρια, έστω «παράξενα», ζώα, είναι φτιαγμένα για να ζουν ελεύθερα, έξω από σπίτια και στούντιο. Οταν θεωρείς εαυτόν φιλόζωο -και η ίδια χτίζει, νομίζω, τέτοιο προφίλ-, δεν μπορείς να τα εκθέτεις στο στούντιο σαν μοντέλα σε ένα ιδιόρρυθμο «Your style rocks» με άρωμα ζούγκλας. Δεν μπορεί να «υποστηρίζεις» τη σκλαβιά τους, τον εγκλεισμό τους σε κλουβιά και σε διαμερίσματα-κλουβιά.

n Αντιμετωπίζει βεβαίως και η Γερμανού στην εκπομπή της το πρόβλημα που έχουν όλες οι lifestyle εκπομπές στην Ελλάδα: δεν έχει θέματα, καθώς όλα τα «ρεπορτάζ» της εξαντλούνται σε κουτσομπολιά, σε φήμες, σε «μου είπαν για τον τάδε» και «της είπαν για τη δείνα». Οπότε κάνει ως και τη γητεύτρα των φιδιών για την τηλεθέαση. Αυτό το πρόβλημα φαίνεται έντονα και στα πρωινάδικα της Τσιμτσιλή και της Καινούργιου, όπου όλα αυτά τα χρόνια κύρια έγνοια των παρουσιαστριών και των πανελιστών τους είναι ποια θα παντρευτεί, ποια θα χωρίσει και ποια είναι… «εγκυούλα» ή «λεχωνίτσα», για να χρησιμοποιήσω τις δύο αγαπημένες λέξεις της Τσιμτσιλή. Πλήξη!

n Χαμηλή η θεαματικότητα και για το δεύτερο debate των 9 υποψηφίων για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, το οποίο ήρθε για να επιβεβαιώσει εκ νέου πόσο λάθος στήνονται οι τηλεοπτικές πολιτικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα. Σίγουρα όχι ως αναμετρήσεις.

n Και τώρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δημοσιογράφων (αυτή η μετάδοση ήταν, για να είμαστε δίκαιοι, καλύτερη από την πρώτη), οι περισσότεροι από τους καλεσμένους παρέπεμπαν σε κάτι κουκλάκια με κουρδιστήρι στην πλάτη που είχαμε όταν ήμασταν παιδιά και που όταν τα κούρδιζες έκαναν μερικά βήματα ενίοτε ανοιγοκλείνοντας μηχανικά τα σαγόνια τους. Είχαν πάει για να πουν το ποίημά τους. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ήταν, κατά την προσωπική μου άποψη, για άλλη μια φορά ο πιο άνετος και άμεσος, κατά συνέπεια εκείνος με τον πιο ενδιαφέροντα και γλαφυρό λόγο.

n Ωστόσο, τι τα θέλουμε τα debates, αφού σχεδόν κανένας πολιτικός δεν είναι πρόθυμος να παίξει σωστά το παιχνίδι; Καλύτερα να βγαίνει καθένας μόνος, για ένα, π.χ., δεκάλεπτο, να δίνει την παράστασή του και όποιος θέλει ας χειροκροτεί.