Είναι το κορίτσι που υποδύεται την Ντίνα, την αδελφή της Μυρτώς στο «Ταμάμ». Είναι το ίδιο κορίτσι που υποδύεται την Αλένα Ιβανόβνα στην παράσταση του έργου του Ντοστογέφσκι «Εγκλημα και τιμωρία» στο Εθνικό θέατρο. Είναι το κορίτσι που έγινε ευρύτερα γνωστό ως «Τασούλα» στο επιτυχημένο σποτ εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Η Μαρία Διακοπαναγιώτου είναι από τα κορίτσια που κάνουν πολλά και διαφορετικά πράγματα, που παίζουν στο θέατρο, στην τηλεόραση, τραγουδούν, χορεύουν. Η ηθοποιός μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για την πολύπλευρη δράση της, τα όνειρά της και για όσα της λείπουν αυτή την περίοδο.
Ωραίο το «Ταμάμ»;
«Εγώ τη σειρά αυτή την έβλεπα και μου άρεσε πριν καν μου πουν να παίξω. Το έβλεπα κι έλεγα «τι ωραίο, μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο». Μου άρεσε πρώτα απ’ όλα η φωτογραφία που θυμίζει κινηματογραφική ταινία και οι ηθοποιοί. Δεν είναι μια απλή κωμωδία. Εχει κι ένα κομμάτι που αφορά τον ρατσισμό και τη συνύπαρξη διαφορετικών ανθρώπων. Στον κόσμο αρέσει γιατί είναι αληθινό. Ο κόσμος είτε του παρουσιάζεις δράμα είτε κωμωδία θέλει αυτό που βλέπει να μην είναι ψεύτικο και υπερβολικό. Εχει τύχει να μου πει η μαμά μιας φίλης μου που βλέπαμε σίριαλ «μα αυτό που παίζουν δεν γίνεται έτσι…»».
Κάνετε και θέατρο όμως και μάλιστα έργο κλασικό.
«Ναι, παίζω στο «Εγκλημα και τιμωρία», όμως δεν είναι μόνο το έργο σημαντικό. Εχω την τύχη να ερμηνεύω σε μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Και να ανακαλύπτω με αυτόν τον τρόπο τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Είναι σπουδαίο και για όσους το βλέπουν. Σε μια γλώσσα που φθίνει και περιορίζεται είναι πολύτιμο να ακούς λέξεις και να σου ανοίγεται ένας πρωτοφανής γλωσσικός πλούτος. Βλέπω καμιά φορά μερικά πρόσωπα θεατών πώς ακούν αποσβολωμένοι».
Τι σας προσφέρει το θέατρο;
«Οταν δεν είμαι καλά, με κάνει να νιώθω γαλήνη. Κάνω κάτι δημιουργικό που ξεπερνάει τη γραμμή του ορίζοντα. Φτιάχνω κάτι με τα χέρια μου, κάτι δικό μου».
Η τηλεόραση έχει αυτή τη δύναμη;
«Την έχει αλλά όχι όπως το θέατρο. Είναι διαφορετική η σύμβαση με την τηλεόραση».
Τι σας ιντριγκάρει;
«Ο βαθμός δυσκολίας. Οσο μεγαλύτερος είναι τόσο το καλύτερο για εμένα. Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι στην αρχή φοβάμαι, διστάζω, αναρωτιέμαι «τι πάω να κάνω». Ομως στο τέλος πηγαίνω και είμαι ευτυχής».

Σας ακολουθεί ακόμη η Τασούλα που υποδυθήκατε στο διαφημιστικό σποτ;
«Οχι πολύ. Ευτυχώς αυτό πέρασε γρήγορα. Η δουλειά τα έφερε έτσι, δεν το έκανα εγώ. Μετά από αυτό έκανα πολλές και διαφορετικές δουλειές, οπότε ξεχάστηκε αυτόματα. Ακόμη βέβαια υπάρχουν κάποιοι που μου το λένε αλλά δεν με πειράζει καθόλου γιατί είναι μια καλή δουλειά».
Η σχέση σας με τη μουσική είναι ιδιαίτερη. Εχετε μπάντα. Γιατί το κάνετε;
«Δεν είναι στην καθημερινότητά μου, όπως το θέατρο. Ομως με την μπάντα μας παίζουμε κάποιες συναυλίες και αυτό με γεμίζει. Ερμηνεία είναι κι αυτή. Για εμένα δεν έχει καμία διαφορά το να τραγουδήσω από το να παίξω».
Τι σας λείπει αυτή την περίοδο;
«Μου λείπει το να μπορώ να έχω καθαρό μυαλό για να μπορώ να νιώσω και να ευχαριστηθώ ό,τι μου έχει δοθεί ως τώρα. Δυστυχώς αγχώνομαι και στρεσάρομαι πολύ. Δυστυχώς δεν ζω το τώρα».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ