Τηλεοπτικό μάθημα ιστορίας

Δεν μας έχει συνηθίσει η ιδιωτική τηλεόραση σε εκπομπές με καθαρόαιμο πολιτιστικό περιεχόμενο. Οπότε κάθε φορά που ένα τέτοιο πρόγραμμα έρχεται να προστεθεί στο μενού είναι τουλάχιστον καλοδεχούμενο. Οταν μάλιστα πρόκειται για μια τόσο καλοδουλεμένη και εξαιρετική εκπομπή όπως το «Επτά μουσεία, ένα ταξίδι» (Mega), τότε η έκπληξη είναι μεγάλη.

Στην περίπτωση της συγκεκριμένης εκπομπής είναι πολλοί οι παράγοντες που οδήγησαν στο άρτιο τηλεοπτικά αποτέλεσμα. Αρχικά είναι μια πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς η οποία αναδεικνύει άγνωστα σε πολλούς μουσεία της χώρας. Η έρευνα της εκπομπής πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω ή μάλλον παραπέρα από το ήδη γνωστό και διαδεδομένο. Επιλέγει επτά μουσεία τα οποία είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της παραγωγής του εκάστοτε τόπου και μέσα από ανθρώπινες αφηγήσεις και ιστορίες, μέσα από μαρτυρίες, εικόνες, φωτογραφίες, αντικείμενα και ευρήματα φωτίζει την ιστορία του μουσείου. Επιπλέον αποδεικνύει και τη σοφία των αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι επένδυσαν στο τοπικό πλεονέκτημα ως προς την παραγωγή κάθε περιοχής.

Η σειρά έχει στη διάθεσή της πολλά στοιχεία. Εχει όμως κι ένα πρόσωπο, τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, ο οποίος είναι ο καταλληλότερος για τον ρόλο του παρουσιαστή. Είναι κομμάτι της εκπομπής και όχι απλά ένα ξένο στοιχείο που σου ανοίγει την πόρτα και σε καλεί να περάσεις σε έναν χώρο. Περιπλανιέται ο ίδιος, η ματιά του ταυτίζεται με αυτήν του θεατή και δείχνει κάτι που ούτως ή άλλως ισχύει, ότι ενδιαφέρεται και γνωρίζει πολλά, γι’ αυτό που ο ίδιος παρουσιάζει. Τεχνικά η εκπομπή έχει κατακτήσει ένα πολύ υψηλό επίπεδο και αυτό οφείλεται στην πολύ καλή σκηνοθεσία της αλλά και στη φωτογραφία της. Μέσα από το θέμα ξεπροβάλλει και ο τόπος. Μέσα από τον τόπο ξεπροβάλλουν τα πρόσωπα και πολύ διακριτικά, σχεδόν γοητευτικά και όχι ακαδημαϊκά ή δασκαλίστικα μεταφέρεται τηλεοπτικά η γνώση. Βλέπεις και μαθαίνεις, η πληροφορία έρχεται να σε σαγηνεύσει και όχι να επιβληθεί με τρόπο «ξύλινο».

Στις ημέρες μας, ειδικά με την παραγωγή και την παραγωγικότητα βαθιά πληγωμένες από την οικονομική κρίση, η σειρά ντοκιμαντέρ του Mega είναι και μια ανάσα: ότι υπάρχει λύση, διέξοδος και πρόταση. Αλλωστε και το μότο της εκπομπής είναι πως «μερικές φορές για να προχωρήσεις μπροστά πρέπει να κοιτάξεις πίσω».