Δεν γνωρίζω πώς παρακολούθησαν τις προηγούμενες χρεοκοπίες της χώρας οι Ελληνες, πάντως το 2011 την παρακολουθούν από τρεις οθόνες: της τηλεόρασης, του υπολογιστή και των έξυπνων κινητών τους τηλεφώνων.

Και ενώ το Διαδίκτυο δεν εξέπληξε κανέναν στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κρίση του πολιτικού συστήματος (από το Twitter παρήλασαν προσωπικότητες με μεγάλες δόσεις χιούμορ που χάρισαν στο timeline αρκετές ώρες και ατάκες διασκέδασης), η τηλεόραση μάς εξέπληξε: Θυμήθηκε το ρόλο της.

Τις τελευταίες μέρες κάλυψε σε όλο του το μεγαλείο το σίριαλ «Μάντεψε ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός το επόμενο λεπτό». Ισως σε κάποιες περιπτώσεις υπερέβαλε εαυτόν αλλά και οι καταστάσεις υπερέβησαν τα δεδομένα.

Στην ελληνική τηλεόραση επέστρεψε η ενημέρωση η οποία λόγω έλλειψης ρευστού, ήταν τον τελευταίο καιρό «είδος υπό εξαφάνιση».

Το Mega διέκοπτε το πρόγραμμά του και τις περισσότερες μέρες κάλυψε το θέμα με πολύωρες έκτακτες εκπομπές. Παρόλα αυτά, αρκετές ήταν οι φωνές που παραπονέθηκαν για χωρίς λόγο διακοπή του προγράμματος σε «καίριες» στιγμές δηλαδή στις 19.00 την ώρα προβολής των «Μυστικών της Εδέμ».

Ο ΑΝΤ1 έκανε το ίδιο αν και προσπάθησε ιδιαιτέρως να μην αλλάξει πολύ τη ροή του προγράμματός του. Εντύπωση έκανε σε όλους η μετάδοση του «Dancing on ice» το βράδυ της Κυριακής όταν «κρίσιμες στιγμές για το μέλλον της χώρας» (αυτό ήταν το super που περνούσε από το κάτω μέρος της οθόνης) ήταν σε εξέλιξη. Ακόμη και οι διάσημοι παίκτες του παιχνιδιού ανέφεραν ότι συνωστίζονταν μπροστά σε μια τηλεορασίτσα για να μάθουν αν και πότε χρεοκοπούμε… Επίσης, σειρές όπως το «Κωνσταντίνου και Ελένης» καθώς και το «Καφέ της Χαράς», που για κάποιον ανεξήγητο λόγο φέρνουν καλά νούμερα στον ΑΝΤ1 τα τελευταία δέκα χρόνια, προβλήθηκαν κανονικά.

Ο Alpha για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό μετέδωσε ενημερωτικές εκπομπές με τον Αντώνη Σρόιτερ τις οποίες είχε από καιρό εξοστρακίσει από το πρόγραμμά του. Κατά τα λοιπά, περιορίστηκε στα προγραμματισμένα δελτία ειδήσεών του και τις κρίσιμες ώρες των διαβουλεύσεων, μετέδιδε ντοκιμαντέρ για σκύλους, «Οικογενειακές ιστορίες» και επαναλήψεις πολυκαιρισμένων σειρών του.

Το Star απέδειξε πόσο μακριά κινείται από το target group του αφού το ηλικιακό κοινό 15-44 αυτή τη στιγμή αγωνιά για το μέλλον του και για την ανεργία που κρέμεται πάνω από το κεφάλι του. Ετσι, τα ποσοστά και η θεματολογία του καναλιού κινήθηκαν κατά κύριο λόγο μακριά από τα ενδιαφέροντα του κοινού του τις τελευταίες μέρες.

Το Alter αυτές τις μέρες απευθυνόταν σε σχιζοφρενείς. Από τη μία οι ενημερωτικές του εκπομπές που κινήθηκαν σε πολύ καλό επίπεδο με τους δημοσιογράφους του να δίνουν τη μάχη της ενημέρωσης και από την άλλη οι lifestyle εκπομπές με τα πάνελ που αδυνατούν να αρθρώσουν λόγο ακόμη και για τα θέματα που απασχολούν τους ίδιους (το κανάλι τους τελευταίους μήνες δεν πληρώνει τους εργαζόμενους και από χθες οι τελευταίοι βρίσκονται και πάλι σε επίσχεση εργασίας). Ετσι, οι εκπομπές του σταθμού που έχουν στηθεί στο σκεπτικό της ελαφρότητας, της χαζομάρας, του gossip και της ανάδειξης του απόλυτου τίποτα, δεν κατάφεραν να κάνουν στροφή και να μιλήσουν για κάτι διαφορετικό. Είχαν όμως την ευκαιρία τους.

Η κρατική τηλεόραση αν και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, ανάμεσά τους και αυτό του κλεισίματος της ιστορικής ΕΤ1, έβαλε στοπ στις απεργιακές κινητοποιήσεις και εκπέμπει κανονικά με ενημερωτικές εκπομπές. Οπως τονίστηκε σε σχετική ανακοίνωση: «Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις υποχρεώνουν την πλήρη και την όσο δυνατών μεγαλύτερη Ραδιοτηλεοπτική κάλυψη και ενημέρωση της χώρας». Βασικό πρόβλημα και ερώτημα ήταν βέβαια: «Ποια γραμμή ακολουθούμε;» αφού ούτε κυβέρνηση συνεργασίας έχει ξαναγίνει ούτε και ΕΡΤ ήταν ποτέ ανεξάρτητη από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Σε γενικές γραμμές, τις τελευταίες μέρες οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί τραβώντας τα ωράρια και τα όριά τους στα… όρια, ανέδειξαν τη δουλειά τους, τα στούντιο γέμισαν κόσμο και ο τηλεθεατής στήθηκε και πάλι στην τηλεόραση αυτή τη φορά όχι για να ξαναδεί την «Πολυκατοικία», το «Θα σε δω στο πλοίο» και της «Ελλάδος τα παιδιά» αλλά για να μάθει, να ακούσει, να βρίσει το χαζοκούτι, να διαφωνήσει με τον διπλανό του… Η οικονομική κρίση μάς πήρε την τηλεόραση, η ίδια την ξαναέφερε.

ΥΓ. Το κανάλι της Βουλής. Γιατί υπάρχει; Γιατί το πληρώνουμε; Ακόμη και τις κρίσιμες ώρες των σημαντικών ομιλιών που προηγήθηκαν της ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή και ενώ όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου εξέπεμπαν από την καρδιά της Δημοκρατίας μας, το κανάλι μετέδιδε την (απαιτητική, δεν λέω) 7η του Μπετόβεν (φωτογραφία). Τα αξίζει τα 6 εκ. που μας κοστίζει ετησίως;