Ελένη Γ. Τέντου: «Να αυξηθούν οι δαπάνες για φάρμακα το 2015»

Τον επαναπροσδιορισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης για το 2015, συμπεριλαμβανομένης και της κάλυψης των ανασφαλίστων, ζητεί η κυρία Ελένη Γ. Τέντου, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της φαρμακευτικής εταιρείας βιοτεχνολογίας Actelionστην Ελλάδα. Με περισσότερα από22 χρόνια εμπειρίας στον φαρμακευτικό κλάδο,η κυρία Τέντου είναι μία από τις κορυφαίες γυναίκες μάνατζερ στον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας.

«Ο κλάδος μας οδηγείται από την καινοτομία αλλά και από την επιστήμη, και αναμφίβολα οι αλλαγές προς ένα καλύτερο και βιώσιμο μέλλον δεν είναι εύκολες, ούτε άμεσες. Απαιτούται σωστός σχεδιασμός, προσήλωση στον στόχο και μεθοδικότητα.

Μέχρι σήμερα οι διαρθρωτικές αλλαγές που έλαβαν χώρα στον τομέα της υγείας και ειδικότερα του φαρμάκου, σε πολλές περιπτώσεις έγιναν κάτω από ασφυκτική πίεση, με κεντρικό άξονα την άμεση μείωση του κόστους και ενδεχομένως να εμπεριέχεται και κάποια δόση υπερβολής. Κατά συνέπεια, ο στόχος της φαρμακευτικής δαπάνης στα 2 δισ. ευρώ για το 2014 και το 2015, συμπεριλαμβανομένης και της κάλυψης των ανασφαλίστων, είναι εκείνος που πρωταρχικά θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί με θετική οπτική από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Υπό τις παρούσες συνθήκες και με γνώμονα την πορεία της Ελλάδας προς την ανάπτυξη που διαφαίνεται για τα επόμενα χρόνια, ο στόχος στη φαρμακευτική δαπάνη οφείλει να προσεγγίζει προς τον μέσο όρο δαπάνης της Ευρώπης. Αναμφίβολα, τα clawback και rebate αποτελούν μέρος αυτών των μεταρρυθμίσεων, αλλά επιβάλλεται η επαναξιολόγησή τους και η σταθεροποίηση του μοντέλου εφαρμογής τους. Η φαρμακοβιομηχανία έχει αποδείξει εμπράκτως ότι στηρίζει το κράτος και τον έλληνα ασθενή. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ένα πλαίσιο διαλόγου που θα επαναπροσδιορίσει τις ανάγκες μας και μέσα στα επιτρεπτά μας όρια θα υλοποιηθούν εκείνες οι βέλτιστες λύσεις και παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα τόσο για το Σύστημα Υγείας όσο και στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Προτεραιότητά μας στον φαρμακευτικό κλάδο παραμένει η διασφάλιση πρόσβασης των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες, σε νέα εξελιγμένα φάρμακα και σε ένα ποιοτικό πλαίσιο υπηρεσιών υγείας αντάξιο των ευρωπαίων συμπολιτών μας και της ευρωπαϊκής ταυτότητας της χώρας μας».

«Ενας στόχος στα 2,3 δισ. ευρώ για τη φαρμακευτική δαπάνη θα έλεγα ότι είναι ρεαλιστικός για το 2015. Είναι πολύ συγκρατημένος και οριακός μεν, αλλά είναι ρεαλιστικός για την κάλυψη των αναγκών των ελλήνων ασθενών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχουν ήδη επιτευχθεί τα προσδοκώμενα ως προς τον έλεγχο της δαπάνης και έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή. Η σύνεση στη διαχείριση της φαρμακευτικής δαπάνης θα πρέπει να συνεχιστεί, πέραν του όποιου επαναπροσδιορισμού του ετήσιου στόχου, και παράλληλα να αξιολογείται η είσοδος των νέων, καινοτόμων φαρμάκων στο σύστημα υγείας, που υποστηρίζουν ένα ποιοτικό πλαίσιο υπηρεσιών υγείας στον έλληνα πολίτη.

Προσδοκώ ότι ο σημερινός μέσος όρος φαρμακευτικής δαπάνης ανά Ελληνα, που βρίσκεται στα επίπεδα των 180 ευρώ, θα πλησιάσει τουλάχιστον τον χαμηλότερο της Ευρώπης, που ανέρχεται σε 300 ευρώ ανά άτομο. Ενα σωστό και βιώσιμο σύστημα υγείας είναι κομβικός άξονας για να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης».

«Ειδικά για τους ασθενείς με σπάνιες παθήσεις και θεραπείες με «ορφανά» φάρμακα οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είναι υποχρέωσή μας να τους παρέχουμε τη βέλτιστη μεταχείριση και να τους εξασφαλίζουμε απρόσκοπτη πρόσβαση στη θεραπεία τους. Είναι σημαντικό ότι υπάρχει μια επί της αρχής θετική αντιμετώπιση στο συγκεκριμένο θέμα από την Πολιτεία, αλλά χρειάζεται να εξασφαλίσουμε ένα σταθερό πλαίσιο που θα προσελκύσει και άλλες εταιρείες που δεν δραστηριοποιούνται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και θα δώσουν άμεση και ταχύτερη πρόσβαση στα φάρμακά τους στον έλληνα ασθενή.

Παράλληλα δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και τη σημαντικότητα των κλινικών μελετών, που είναι μιαεπένδυση προς όφελος όχι μόνο του ασθενούς αλλά και του κράτους, μια και το κόστος τους είναι ιδιαίτερα υψηλό και η επένδυση αυτή ωφελεί πρωτίστως την ελληνική οικονομία.

Και φυσικά, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε πόσα κονδύλια μπορούν να εξασφαλιστούν για τον κρατικό μηχανισμό από τη δημιουργία ενός πλαισίου κινήτρων για τις επιχειρήσεις, ώστε να ενθαρρυνθεί η ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης στους εργαζομένους τους, τόσο σε προγράμματα ιατροφαρμακευτικά όσο και σε συνταξιοδοτικά. Αυτό αποτελεί μια πάγια καλή πρακτική σε πολλές χώρες του εξωτερικού και η εφαρμογή του σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να απελευθερώσει πόρους από την κοινωνική ασφάλιση, και ταυτόχρονα να θέσει σε αναπτυξιακή τροχιά έναν ακόμη επιχειρηματικό κλάδο».

Με οδηγό το τρίπτυχο «Ηθος – Πάθος – Λόγος»

Τι μπορεί να δώσει ανάσα στην εθνική οικονομία;

«Η λέξη-κλειδί είναι η “ανάπτυξη” σε όλους τους τομείς, με βασικότερο το “επιχειρείν”.

Και θα ήθελα να σας δώσω ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα από τον δικό μας χώρο, στη φαρμακευτική αγορά και ειδικότερα στις θεραπείες των σπανίων παθήσεων. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι ως χώρα αναγκαζόμαστε να εισάγουμε μέσα από ειδικό κανάλι διανομής ορισμένα “ορφανά” φάρμακα γιατί οι κάτοχοι κυκλοφορίας τους δεν έχουν κίνητρα για να δραστηριοποιηθούν και να επενδύσουν στη χώρα μας. Προκειμένου λοιπόν να εξασφαλίσουμε στους ασθενείς τα φάρμακά τους, το κράτος αναγκάζεται να αγοράσει τα φάρμακα από το εξωτερικό με διπλάσιο κόστος! Ας μην αναλογιστούμε τα διαφυγόντα έσοδα και τις χαμένες θέσεις απασχόλησης. Σίγουρα λοιπόν η ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας είναι το “μέγα” ζητούμενο και σήμερα πρέπει να εδραιώσουμε ένα ενθαρρυντικό πλαίσιο επενδύσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, που θα βασίζεται σε ένα ξεκάθαρο και σταθερό φορολογικό σύστημα.

Ζούμε σε μια χώρα που χρειάζεται την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά στον κορμό της εθνικής οικονομίας, ενώ επιπροσθέτως η γένεση αξιόλογου αριθμού start-up εταιρειών θα μας δώσει την ώθηση που χρειαζόμαστε για την εδραίωση μιας αξιόπιστης οικονομίας. Με ενθουσιάζουν η δημιουργικότητα της νέας γενιάς, το πάθος που τους διακρίνει και η όρεξή τους για καινοτόμες ιδέες που θα αλλάξουν το μέλλον της χώρας. Και φυσικά, σε ένα γενικότερο οικονομικό φάσμα, σημαντική ανάπτυξη μπορεί να έρθει από τη βέλτιστη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας. Αυτό άλλωστε κατά τη γνώμη μου θα είναι και το μεγάλο στοίχημα.

Ωστόσο γνώμονας για τη δημιουργία του μέλλοντός μας θα πρέπει να είναι το τρίπτυχο του Αριστοτέλη “Ηθος – Πάθος – Λόγος”: βασικές ανθρώπινες αξίες, που πιστεύω ακράδαντα ότι είναι αυτές που θα εξασφαλίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τους συνανθρώπους μας και εταίρους, συνεχή αναζήτηση με πάθος για το νέο και το καινοτόμο, και συμπεριφορές που επιτρέπουν την ανοικτή επικοινωνία και μετάδοση της γνώσης που οδηγεί τις εξελίξεις.
Μόνο ένα τέτοιο μέλλον ονειρεύομαι για τη χώρα μας και τους πολίτες της, γιατί αυτό τους αξίζει!».