Ευρυαγγείες: πρόβλημα με λύση

Οι ειδικοί δίδουν τον ορισμό του προβλήματος, ως «παθολογική διάταση των μικρών φλεβών (των τριχοειδών αγγείων) στα πόδια». Τα τριχοειδή αγγεία που «σπάνε» αποκτούν μπλε ή κόκκινο χρώμα και απλώνονται στο δέρμα σαν ιστός αράχνης. Η κληρονομικότητα και οι ορμονικές μεταβολές (π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της εμμήνου ρύσεως, της λήψης αντισυλληπτικών, της εμμηνόπαυσης) είναι οι κυριότερες αιτίες που οδηγούν στην εμφάνιση ευρυαγγειών. Συχνά, μάλιστα, τα «σπασμένα» αγγεία παρουσιάζονται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και παραμένουν, σε μικρότερο βαθμό, μετά τον τοκετό. Η παρατεταμένη ορθοστασία, η έκθεση στον ήλιο, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επιβαρύνουν την κατάσταση.

Oι ευρυαγγείες μπορεί να συνυπάρχουν και με ακόμη πιο σοβαρή φλεβική ανεπάρκεια : τους κιρσούς. Οι κιρσοί (ή άλλως φλεβίτιδα) έχουν μπλε απόχρωση και οφιοειδή όψη (π.χ. μπορεί να ξεκινούν από το μηρό και να καταλήγουν στην κνήμη).

Καθώς δεν είναι πάντα ορατές με γυμνό μάτι, ο αγγειοχειρουργός – πριν από την εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου αντιμετώπισης του προβλήματος – οφείλει να εξετάζει τη φλεβική κυκλοφορία των ποδιών με υπερηχογράφημα (ντόπλερ ή τρίπλεξ). Εάν διαπιστώσει σοβαρή φλεβική ανεπάρκεια, ενδέχεται να συστήσει πρώτα τη χειρουργική αφαίρεση των προβληματικών φλεβών από τον μηρό και την κνήμη (σαφηνεκτομή) και στη συνέχεια να εφαρμόσει, συμπληρωματικά, τη μέθοδο της σκληροθεραπείας στις ευρυαγγείες που παρέμειναν στο πόδι.

Η σκληροθεραπεία αφορά τις ενέσεις σκληρυντικού διαλύματος απευθείας πάνω στις ευρυαγγείες. Η μέθοδος αυτή θεωρείται ασφαλής και εφαρμόζεται στο ιατρείο. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης, μπορεί να γίνουν από 8 έως 10 ενέσεις. Τη στιγμή της πρώτης ένεσης, είναι πιθανό να νιώσετε μικρή ζάλη, η οποία όμως είναι παροδική. Oι σκληρυντικές ενέσεις ουσιαστικά προκαλούν θρόμβωση στα τριχοειδή αγγεία, γι’ αυτό και η χρήση τους πρέπει να γίνεται από έμπειρο ειδικό, ούτως ώστε να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές (όπως η πρόκληση θρομβοφλεβίτιδας, που κατά κανόνα αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά από τον αγγειοχειρουργό).

Έπειτα από κάθε θεραπεία με σκληρυντικές ενέσεις πρέπει να φορέσετε ένα ελαστικό καλσόν για 2-3 ημέρες_ το πλέον κρίσιμο διάστημα είναι το πρώτο 24ωρο. Όταν βγάλετε το καλσόν, μπορεί να υπάρχουν μελανιές στα σημεία των ενέσεων: μην ανησυχήσετε, σταδιακά υποχωρούν.

Το λέιζερ μπορεί να εφαρμοστεί στο ιατρείο, εφόσον ο ειδικός διαθέτει την ανάλογη συσκευή, «σβήνοντας» με μεγάλη αποτελεσματικότητα τα σπασμένα αγγεία.

Επίσης, μετά τη χρήση του δεν χρειάζεται να φορέσετε ελαστικό καλσόν, όπως συμβαίνει μετά τις ενέσεις της σκληροθεραπείας. Ο περιορισμός είναι ότι το λέιζερ μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία μόνον στα πολύ μικρά αγγεία διαμέτρου έως και 1 mm (χιλιοστού). Επίσης, λόγω της φύσης της θεραπείας, υπάρχει η πιθανότητα να προκληθεί μικρό δερματικό έγκαυμα στο σημείο όπου εφαρμόστηκε το λέιζερ. Ο ειδικός θα σας ζητήσει να τον επισκεφτείτε μία εβδομάδα μετά τη θεραπεία, ώστε να εκτιμήσει την κατάσταση των ποδιών σας.

Και οι δύο μέθοδοι παρουσιάζουν σημαντικά αποτελέσματα, καθώς «εξαφανίζουν» μόνιμα τις ευρυαγγείες από τα πόδια. Αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να «σπάσουν» τα τριχοειδή αγγεία σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες (π.χ. εγκυμοσύνη, ηλιοθεραπεία, ορθοστασία). Συνιστάται η παρακολούθηση από τον ειδικό σε ετήσια βάση, ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν εγκαίρως τυχόν νέες ευρυαγγείες. Εκτιμάται ότι μετά τα δύο χρόνια, το 50% των γυναικών θα χρειαστεί εκ νέου θεραπεία μικρής έκτασης σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού.

Oι ευρυαγγείες στο πρόσωπο έχουν ένα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα και σπάνια οφείλονται σε ανεπαρκή φλεβική κυκλοφορία, όπως συμβαίνει στα πόδια. Τα «σπασμένα» αγγεία συνήθως είναι λίγα και μικρής διαμέτρου, οπότε προτιμάται το λέιζερ για την αντιμετώπισή τους. Συνήθως αρκούν 1-2 επισκέψεις για να ολοκληρωθεί η θεραπεία. Έπειτα από κάθε εφαρμογή του λέιζερ, συνιστάται η χρήση αντιηλιακής κρέμας, για να μη δημιουργηθούν καφέ κηλίδες στο πρόσωπο. Για τον ίδιο λόγο, συνιστάται το λέιζερ να γίνεται το χειμώνα, όταν δηλαδή δεν υπάρχει έντονη ηλιοφάνεια.