Τα 2 δισ. ευρώ ξεπερνούν οι καθυστερήσεις πληρωμών προς τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις για έργα που έχουν ολοκληρωθεί. Και επειδή το Δημόσιο δεν φαίνεται να μπορεί να καταβάλει αυτά τα χρήματα, ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ανωνύμων, Περιορισμένης Ευθύνης και Προσωπικών Τεχνικών Εταιρειών (ΣΑΤΕ) κ. Γιώργος Βλάχος (στη φωτογραφία) προτείνει οι επιχειρήσεις να πληρωθούν με κρατικά ομόλογα.

– Τι είδους ομόλογα και πόσης χρονικής διάρκειας; Ο τρόπος αυτός μπορεί να βγάλει τον κλάδο από την κρίση;

«Με δεδομένο ότι τα χρέη του δημόσιου τομέα- στενού και ευρύτερου- προς τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις έχουν διογκωθεί υπερβολικά απειλώντας με καταστροφή το παραγωγικό δυναμικό και με διόγκωση της ανεργίας, ο ΣΑΤΕ προτείνει ως εσχάτη λύση την εξόφλησή τους με ομόλογα σε όσες εταιρείες το επιθυμούν. Τόσο το ύψος όσο και η διάρκεια θα καθοριστούν ασφαλώς έπειτα από διάλογο. Μια σκέψη που στοχεύει στη δυνατόν μικρότερη ζημιά των επιχειρήσεων και ταυτόχρονα στη δημιουργία της αναγκαίας έμμεσης ρευστότητας ώστε να δοθεί η δυνατότητα από την άλλη πλευρά να ξεκινήσουν κάποια νέα μικρά και μεσαία έργα τα οποία έχει ανάγκη η χώρα προκειμένου να ξεπεράσει την ύφεση και να βρει διέξοδο από την οικονομική κρίση».

– Σε ποιο ύψος ανέρχονται οι οφειλές του Δημοσίου προς τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις; Από πότε μένουν απλήρωτες; «Το ακριβές ύψος των καθυστερούμενων πληρωμών δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, αλλά είναι βέβαιον ότι ξεπερνούν συνολικά- σε στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα- τα 2 δισ. ευρώ, ποσό που σχεδόν υπερκαλύπτει τις συνολικές υποχρεώσεις των κατασκευαστικών εταιρειών. Πάντως ο ΣΑΤΕ επιχειρεί ήδη να κάνει μια αναλυτική καταγραφή των καθυστερημένων πληρωμών και γι΄ αυτόν τον σκοπό στέλνει αυτές τις ημέρες σε όλες τις εταιρείες-μέλη του ειδικό ερωτηματολόγιο».

– Ποιες είναι οι παρενέργειες από τα προβλήματα των κατασκευαστικών επιχειρήσεων στην εθνική οικονομία;

«Κατ΄ αρχάς έγινε επιλογή λίγων και πολύ μεγάλων έργων που ουσιαστικά προεξόφλησαν το συρρικνωμένο ΠΔΕ, τα οποία εξασφάλισαν δουλειά σε ελάχιστες εταιρείες, ενώ το μεγάλο πλήθος των επιχειρήσεων έμεινε χωρίς αντικείμενο με συνέπεια τη συνολική καθίζηση του κλάδου, γεγονός που επέδρασε αρνητικά στο σύνολο της οικονομίας. Παράλληλα εμφανίστηκαν φαινόμενα παραβίασης κανόνων ενός ευνομούμενου κράτους. Π.χ., με πολλές συμπληρωματικές συμβάσεις, ακόμη και για έργα που κατά τις ανακοινώσεις είχαν ολοκληρωθεί, ενισχύθηκαν λίγες και συγκεκριμένες εταιρείες, ενώ με τις διαδικασίες του κατεπείγοντος ανατέθηκαν το καλοκαίρι του 2009 έργα σε πυρόπληκτες περιοχές του 2007! Τελευταίο “δείγμα γραφής” από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ είναι οι αναθέσεις έργων για τις πυρόπληκτες περιοχές της Αττικής, οι οποίες έγιναν με αδιαφανείς διαδικασίες, αφού το υπουργείο ενημέρωσε επιλεκτικά για τα έργα αυτά μόνο δύο από τις πέντε εργοληπτικές οργανώσεις!».