Ο γρίφος σχετικά µε το ύψος του «κουρέµατος» στο ελληνικό χρέος, η βαθύτερη, στο 6%, ύφεση στην ελληνική οικονοµία αλλά και οι µεγάλες ζηµιές 10 δισ. ευρώ των εισηγµένων για το 2011, το νεφελώδες πολιτικό σκηνικό αλλά και τα µαύρα σύννεφα στις διεθνείς αγορές συνθέτουν το επενδυτικό παζλ στο Χρηµατιστήριο Αθηνών, το οποίο σηµειώνει απώλειες 65 δισ. ευρώ από την τελευταία εκλογική αναµέτρηση.
Την ώρα που το «ρίσκο χώρας» παραµένει για την Ελλάδα στα ύψη, αναλυτές εκτιµούν ότι οι διακυµάνσεις των µετοχών είναι ενδεικτικές της µεγάλης αβεβαιότητας που υπάρχει αναφορικά µε τον τρόπο διαχείρισης του χρέους, αν και οι προσδοκίες πως το «κούρεµα» θα είναι µικρότερο από ό,τι αρχικά εκτιµούσε η αγορά, άρα και οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών θα είναι ελεγχόµενες, έχουν µάλλον βελτιωθεί.
Ορισµένοι εκτιµούν ότι αναζητείται η χρυσή τοµή ώστε να επιτευχθεί ένα µεγαλύτερο από 21% «κούρεµα» για τους ιδιώτες οµολογιούχους στο πλαίσιο της εθελοντικής ανταλλαγής των ελληνικών οµολόγων (PSI) – σήµερα, µε βάση τις τρέχουσες τιµές, το «κούρεµα» ανέρχεται στο 39% –, χωρίς ωστόσο να πυροδοτηθεί ένα πιστωτικό γεγονός που θα οδηγήσει στην αποπληρωµή των ασφαλίστρων κινδύνων (CDS), αποτρέποντας έτσι και την ΕΚΤ από το να δέχεται ως collateral (εγγυήσεις) από τις ελληνικές τράπεζες τους ελληνικούς τίτλους. Εξάλλου, όπως σηµειώνουν οι τραπεζίτες, µεγαλύτερο «κούρεµα» θα πλήξει κυρίως το ελληνικό ασφαλιστικό και τραπεζικό σύστηµα, την ώρα που η πιθανή συµµετοχή του κράτους στο µετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών τροµάζει τους επενδυτές.
Από την άλλη πλευρά, ευρωπαίοι αξιωµατούχοι δεν αποκλείουν ο µηχανισµός διάσωσης της ευρωζώνης, o EFSF, να προσφέρει εγγυήσεις στους επενδυτές που θα αγοράσουν νέα οµόλογα κρατών-µελών της ευρωζώνης.
Η κίνηση θα ενίσχυε τη χρηµατοδοτική ικανότητα του EFSF και θα αποτελούσε κίνητρο για τους επενδυτές να αγοράσουν οµόλογα των υπερχρεωµένων κρατών της ευρωπεριφέρειας. Η εγγύηση θα κάλυπτε κάποιο τµήµα ενδεχοµένων απωλειών.
Με τον τρόπο αυτόν οι υπερχρεωµένες χώρες θα µπορούσαν να ανακτήσουν την εµπιστοσύνη των αγορών, ακόµη και για υφιστάµενα οµόλογά τους που διαπραγµατεύονται µε µεγάλη έκπτωση στις αγορές εξαιτίας ανησυχιών για πιθανή χρεοκοπία.
Από την άλλη πλευρά, ξένες τράπεζες όπως η UBS υπολόγισαν πως, αν η αποµείωση στα ελληνικά οµόλογα οριστεί στο 50%, όπως ακούγεται, αφενός θα µειώσει µόλις κατά 22% το ελληνικό χρέος, αφετέρου το ∆ΝΤ και η ΕΕ (που είναι οι θεσµικοί πιστωτές) δεν θα µπορούν να συµµετάσχουν, ενώ οι τράπεζες θα χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια. Ορισµένοι αναλυτές της τράπεζας θεωρούν αναγκαίο ένα σταδιακό «κούρεµα», αρχικώς στους ιδιώτες πιστωτές και σε δεύτερη φάση στους θεσµικούς, συνολικού ύψους 70%, το αργότερο ως τον Μάρτιο του 2012, που θα οδηγήσει σε απώλειες 200 δισ. ευρώ για τους επενδυτές. Οπως και αν έχει, πάντως, το «κούρεµα» δεν θα προωθήσει από µόνο του την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Από την πλευρά της, η Barclays Caπtal αναµένει τις εξής εξελίξεις για την Ελλάδα: στο πρώτο µισό του Νοεµβρίου εκταµιεύεται η δόση των δανείων, ύψους 8 δισ. ευρώ, ενώ στο δεύτερο µισό θα εφαρµοστεί το αναθεωρηµένο PSI, µε «κούρεµα» περίπου 60% των ελληνικών οµολόγων, πυροδοτώντας µάλλον την αποπληρωµή των CDS. Τον ∆εκέµβριο η αποτυχία του προγράµµατος προσαρµογής και η αναδιάρθρωση του χρέους προκαλούν πολιτική αναταραχή, µε αποτέλεσµα να ακολουθήσει στη συνέχεια ένα νέο πρόγραµµα προσαρµογής το οποίο θα είναι προϊόν διαπραγµάτευσης ανάµεσα στους ξένους δανειστές και στα βασικά ελληνικά κόµµατα (όπως συνέβη στην Πορτογαλία). Καθώς θα εστιάζεται περισσότερο στην ανάπτυξη και στη µείωση των δαπανών, θα επιτευχθεί τελικά και η συναίνεση της Νέας ∆ηµοκρατίας.
Οι προσπάθειες των πολιτικών στον αναπτυγµένο κόσµο να στηρίξουν την οικονοµία διασώζοντας οργανισµούς, παρέχοντας κίνητρα και τυπώνοντας χρήµα απέτυχαν να οδηγήσουν σε βιώσιµη ανάκαµψη µετά τη χρηµατοπιστωτική κρίση του 2008, εκτιµά ο επικεφαλής οικονοµολόγος της Saxo Bank κ. Steen Jakobsen.
Οπως παρατηρεί, καθώς οι πολιτικοί και οι κεντρικές τράπεζες δεν έχουν µάθει σχεδόν τίποτε από τα λάθη του παρελθόντος και δείχνουν έτοιµοι να διπλασιάσουν τις προηγούµενες προσπάθειές τους προς µια κατάσταση που ονοµάζει «Μέγιστη Επέµβαση», πιστεύει ότι ο κόσµος οδεύει πλέον προς την αποκαλούµενη «κρίση Νο 2».
Υπό ένα θετικότερο πρίσµα πιστεύει, πάντως, ότι η νέα κρίση θα µπορούσε να έχει ως αποτέλεσµα µια πραγµατική αντιπαράθεση µε τους δαίµονες των κρατικών χρεών και τις κακές πρακτικές και ενδεχοµένως να αντικατασταθεί η πρακτική τού «παρατείνω και υποκρίνοµαι» που βλέπουµε από τότε που ξεκίνησε η παγκόσµια πιστωτική κρίση.
Αναφορικά µε την πορεία των µετοχών θεωρεί ότι «είναι προτιµότερο να κρατήσουν µέρος των κεφαλαίων τους σε περίπτωση που οι µετοχές συνεχίσουν να πέφτουν λόγω απρόβλεπτων γεγονότων και, αντίθετα, να αυξήσουν την έκθεσή τους αν η πορεία των µετοχών αντιστραφεί» αναφέρει ο ίδιος, εκτιµώντας πως αυτή είναι και η ενδεδειγµένη στρατηγική.
Από την πλευρά της, πάντως, η ING θεωρεί ότι στην παρούσα συγκυρία οι µεγάλες εταιρείες που ανήκουν σε αµυντικούς κλάδους συγκεντρώνουν καλύτερες προϋποθέσεις προσαρµογής στο πιο δυσχερές επιχειρηµατικό περιβάλλον που ανατέλλει.
Οι µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις θα αντιµετωπίσουν περισσότερες αντιξοότητες, δεδοµένου ότι τείνουν να είναι πιο κυκλικές και πιο εξαρτηµένες από την εγχώρια αγορά και µε περισσότερα προβλήµατα χρηµατοδότησης.
Επιστολή στο «Βήµα της Κυριακής», στην οποία διευκρινίζει ότι δεν έχει οφειλές στην Εφορία, ενώ δεν του έχει επιβληθεί το οιοδήποτε πρόστιµο, απέστειλε ο εφοπλιστής κ. Γ. Προκοπίου. Οπως επισηµαίνει ο δικηγόρος του κ. Γ. Στεγανάκης, «ο κ. Προκοπίου ουδεµία οφειλή καθυστερεί προς οποιαδήποτε ∆ΟΥ, ούτε οιοδήποτε φορολογικό πρόστιµο του έχει επιβληθεί». Σύµφωνα µε την ίδια επιστολή, ο κ. Προκοπίου έχει ναυτιλιακή δραστηριότητα διεθνή.
«Αρα στο εξωτερικό κερδίζει και στην ηµεδαπή εισάγει» καταλήγει η επιστολή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
