Φορο-ανάσα για τη βιομηχανία ζητεί ο ΣΕΒ από την ΕΕ

Tη συμβολή των θεσμών στην ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας των επιχειρήσεων ώστε να εκπέμψουν εκ νέου ένα ισχυρό σήμα ότι η Ελλάδα είναι επενδύσιμη χώρα ζητεί ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Θεόδωρος Φέσσας με επιστολή του προς τον επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί.

Kεντρική ιδέα του περιεχομένου της επιστολής είναι η αποφυγή οποιασδήποτε οπισθοδρόμησης της διαδικασίας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ώστε να διατηρηθούν τα «κεκτημένα» του προγράμματος προσαρμογής, το οποίο, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, «αν και έχει επιτύχει την εξάλειψη των μακροοικονομικών ανισορροπιών, δεν έχει ακόμη παράξει τα επιθυμητά αναπτυξιακά αποτελέσματα, έτσι ώστε να εδραιωθεί η εδώ και καιρό πολυπόθητη σταθερότητα του οικονομικού συστήματος».

Εκτός από το πάγιο αίτημα του ΣΕΒ ότι οι διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό πρέπει να είναι συνδεδεμένες με τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, στην επιστολή του ο κ. Φέσσας ζητεί από τον κ. Μοσκοβισί να επιτρέψει η Κομισιόν και να μη βάλει εμπόδια στην παροχή του κινήτρου των υπεραποσβέσεων.

Μια πρακτική κατά την οποία μια επιχείρηση διενεργεί αποσβέσεις μεγαλύτερες του κανονικού και απολαμβάνει ταυτόχρονα χαμηλότερη φορολογία στα κέρδη.

Ενα κίνητρο που ίσχυε στην Ελλάδα τρεις δεκαετίες πίσω αλλά τώρα λογίζεται από τους θεσμούς ως κρατική ενίσχυση για όποια χώρα το εφαρμόζει.

Ο ΣΕΒ υποστηρίζει ότι το μέτρο είναι δημοσιονομικά ουδέτερο αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει.

Το ενδιαφέρον στοιχείο όμως στην επιστολή του κ. Φέσσα είναι η άποψη ότι μετά το τέλος του προγράμματος τον ερχόμενο Αύγουστο η εποπτεία της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να βασίζεται σε Βασικούς Δείκτες Αποτελεσματικότητας.

Για να επιτευχθούν αυτοί οι δείκτες στόχων η ελληνική κυβέρνηση θα εφαρμόζει τις πολιτικές της αλλά «ο ρόλος της Επιτροπής θα είναι περιοδική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των πολιτικών αυτών και η ανάλογη προσαρμογή τους, όταν δεν επιτυγχάνονται τα προσδοκώμενα αποτελέσματα».

Τέτοιοι δείκτες, σύμφωνα με τον κ. Φέσσα, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

n Τη μεταφορά πόρων προς τους κλάδους διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων για την ενίσχυση της παραγωγής για εξαγωγές ή υποκατάσταση εισαγωγών.

Αυτό θα προσφέρει καλύτερα αμειβόμενες και μονιμότερου χαρακτήρα θέσεις απασχόλησης στον πληθυσμό. Στο πλαίσιο αυτό, ένας βασικός στόχος παραμένει μια περιεκτική και στοχευμένη Στρατηγική Βιομηχανικής Ανόρθωσης, η οποία θα οδηγήσει σε αύξηση του μεριδίου της Μεταποίησης στο ΑΕΠ από 8,6% σε 12% του ΑΕΠ ως το 2020.

n Τη μείωση της ανεργίας μέσω κατάλληλων δημογραφικών πολιτικών και παρεμβάσεων στην αγορά εργασίας. Οι πολιτικές αυτές είναι απαραίτητο να μετριάσουν την επίπτωση της υψηλής συνταξιοδοτικής δαπάνης στην ανάπτυξη και τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Η χώρα δεν διαθέτει συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις και το ποσοστό εξάρτησης των κάτω των 15 και άνω των 64 ετών από τον πληθυσμό σε εργάσιμη ηλικία όλο και μεγαλώνει.

n Απαιτείται, επίσης, βελτίωση στο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα έτσι ώστε να ενισχυθούν οι δεξιότητες του εργατικού δυναμικού και να επιτευχθεί μεγαλύτερη διασύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας.

n Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή μιας συνεκτικής στρατηγικής ψηφιακού μετασχηματισμού, ώστε να μειωθεί η ψαλίδα μεταξύ Ελλάδας και των ευρωπαίων εταίρων της.

Στην επιστολή του προς τον κ. Μοσκοβισί ο κ. Φέσσας εκφράζει την αγωνία του για την επόμενη μέρα μετά το τέλος του προγράμματος, καθώς «το δίχτυ ασφαλείας της χρηματοδότησης του προγράμματος θα πάψει να υφίσταται και η Ελλάδα θα βρεθεί στο έλεος της πειθαρχίας των αγορών».

Οπως αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΕΒ «είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι οι μηχανισμοί εποπτείας αντιδρούν με μεγάλη ταχύτητα σε σχέση με τις αγορές, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί η εμπειρία του 2010. Για αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να χρησιμοποιήσουμε μηχανισμούς επαρκούς αντίδρασης, όταν και όπου αυτό χρειάζεται.

Τέλος, σε σχέση με τη ρήτρα ανάπτυξης στην εξυπηρέτηση του χρέους, ο ΣΕΒ προτείνει μια διαφορετική ιδέα: «Να μειώνεται η εξυπηρέτηση του χρέους μόνο όταν επιταχύνεται η ανάπτυξη, έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο να εφαρμόζονται εσαεί οι κατάλληλες αναπτυξιακές πολιτικές, σε αντίθεση με την επικρατούσα σήμερα ιδέα του να γίνεται το ακριβώς αντίθετο, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί κενό περιεχομένου εάν η Ελλάδα κολλήσει σε μια τροχιά χαμηλής ανάπτυξης».

Ο κ. Φέσσας και το προεδρείο του ΣΕΒ είχαν συναντηθεί με τον κ. Μοσκοβισί στις 8 Φεβρουαρίου και έχουν ανανεώσει το ραντεβού τους για τις 14 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.

Μέτρα για την ανάπτυξη

l
Αποφυγή πισωγυρίσματος στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Οι διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό πρέπει να είναι συνδεδεμένες με τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
l
Μείωση του υπερβολικού μη μισθολογικού κόστους στην εργασία.
l
Εισαγωγή δημοσιονομικά ουδέτερων κινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις (π.χ. μέσω υπεραποσβέσεων).
l
Σχεδιασμός και εφαρμογή μιας στρατηγικής για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας.
l
Ενίσχυση της διασύνδεσης μεταξύ του εκπαιδευτικού συστήματος και της αγοράς εργασίας.
l
Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης.
l
Εφαρμογή των ηλεκτρονικών συναλλαγών και της ηλεκτρονικής τιμολόγησης για την παρεμπόδιση της φοροδιαφυγής.
l
Επιτάχυνση της αντιμετώπισης του ζητήματος των δανείων σε καθυστέρηση έτσι ώστε να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί των τραπεζών και να επανέλθει η ρευστότητα στην αγορά.

«Οι φόροι συντηρούν μια υπερβολικά μεγάλη δημόσια διοίκηση»

Στην επιστολή του προς τον κ. Μοσκοβισί ο κ. Φέσσας περιγράφει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Οπως αναφέρει o πρόεδρος του ΣΕΒ, η Ελλάδα παραμένει ουσιαστικά μια οικονομία με μικρές και χαμηλής παραγωγικότητας επιχειρήσεις, αδύναμο θεσμικό πλαίσιο και ανισορροπίες στις παραγωγικές δομές, με περιορισμένη παρουσία σε κλάδους διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών και υψηλή εξάρτηση από την ιδιωτική κατανάλωση. Ως αποτέλεσμα, ένα μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού είναι εγκλωβισμένο σε δουλειές με χαμηλές αμοιβές στους κλάδους υπηρεσιών της οικονομίας. Παράλληλα, το κόστος του επιχειρείν παραμένει απαγορευτικό. Η διογκωμένη φορολόγηση της εργασίας με υψηλούς συντελεστές φορολογίας εισοδήματος και ασφαλιστικών εισφορών, οι υψηλοί ειδικοί φόροι κατανάλωσης που ασκούν αρνητική επίδραση στην παραγωγική δραστηριότητα, καθώς και η υπερφορολόγηση εν γένει, χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις δαπάνες μιας υπερβολικά μεγάλης δημόσιας διοίκησης και ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με υπέρογκες υποχρεώσεις και χωρίς συνταξιοδοτική αποταμίευση. Αυτό προκαλεί υψηλά επίπεδα φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου, παρά την εφαρμογή ενός πιο αποτελεσματικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού και την επέκταση των πληρωμών με κάρτες στις συναλλαγές μετά την επιβολή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων το 2015.

Σύμφωνα πάντοτε με τον κ. Φέσσα, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων παραμένει ακριβή και σε ανεπαρκές επίπεδο, καθώς περιορίζεται από σχετικά αδύναμους τραπεζικούς ισολογισμούς με τεράστια ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ ένα μάλλον μη λειτουργικό πλαίσιο πτωχευτικού και προπτωχευτικού δικαίου εμποδίζει την αποτελεσματική μείωσή τους. Οι επιχειρηματικές επενδύσεις ύστερα από αποσβέσεις παραμένουν αρνητικές, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα, που επεκτείνεται με αναιμικό ρυθμό λόγω της εφαρμοζόμενης λιτότητας, τείνει να περιορίζει τη δαπάνη των νοικοκυριών, με το ποσοστό αποταμίευσης να παραμένει υψηλά αρνητικό. Τέλος, ο πρόεδρος του ΣΕΒ επισημαίνει ότι τα απαράδεκτα υψηλά ποσοστά μακροχρόνιας και νεανικής ανεργίας συνεχίζουν να προβάλλουν ως απειλή στη συνοχή της κοινωνίας και στην πολιτική νομιμοποίηση.