Στην ηλεκτρική καρέκλα του διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ κάθεται από τις 15 Οκτωβρίου ο κ. Ριχάρδος –για τους φίλους Riccardo –Λαμπίρης, ένας νέος άνθρωπος 42 ετών, που όμως έχει «γράψει» χιλιόμετρα στον ιδιωτικό τομέα.
Τελευταία του θέση ήταν στον τομέα Εξαγορών και Συγχωνεύσεων της HSBC Bank plc για την Ελλάδα και την Κύπρο, με έμφαση στις ιδιωτικοποιήσεις. Εμπειρία που θα του φανεί χρήσιμη στα νέα του καθήκοντα, που δεν είναι άλλα από το να αξιοποιήσει και να ρευστοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο δημόσια περιουσία.
Ο κ. Λαμπίρης θα είναι ο πέμπτος CEO του ΤΑΙΠΕΔ στα επτά χρόνια λειτουργίας του Ταμείου. Οι αριθμοί δείχνουν τον βαθμό δυσκολίας της συγκεκριμένης θέσης.
Με περισσότερα γαλόνια
Οι προκάτοχοι του κ. Λαμπίρη δεν μακροημέρευσαν αλλά ούτε και κατάφεραν να αφήσουν το στίγμα τους στο Ταμείο. Και ήταν και αυτοί επιτυχημένοι επαγγελματίες με περισσότερα γαλόνια από τον κ. Λαμπίρη προτού πάνε στο ΤΑΙΠΕΔ. Στελέχη όπως ο κ. Κώστας Μητρόπουλος, ο κ. Γιάννης Εμίρης, ο κ. Πασχάλης Μπουχώρης και ο κ. Αντώνης Λεούσης είχαν το tracκ record να ανταποκριθούν σε αυτή τη θέση αλλά δεν τα κατάφεραν. Εως το τέλος του 2016 το Ταμείο έχει εισπράξει μόλις 3,6 δισ. ευρώ. Ποσό δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις και κυρίως της αποστολής που έχει το Ταμείο, το οποίο δεν είναι άλλο από τη μείωση του δημοσίου χρέους με τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις. Ολοι όμως είχαν ένα ελαφρυντικό: ήταν μόνοι τους αφού ούτε οι «μνημονιακές» κυβερνήσεις, ούτε πολύ περισσότερο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ άπλωσε μια ομπρέλα προστασίας πάνω τους. Ηταν ο εύκολος στόχος για όλους εκείνους που δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτε στις δομές του δημόσιου τομέα.
Αντιθέτως, ο κ. Λαμπίρης αναλαμβάνει τα νέα του καθήκοντα σε ένα διαφοροποιημένο περιβάλλον. Σύσσωμη η αντιπολίτευση πιέζει για αποκρατικοποιήσεις, η πλειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου επικροτεί και μόνο ο σκληρός πυρήνας του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ και κάτι συνδικαλιστές-απολιθώματα χωρίς κανένα λαϊκό έρεισμα αντιτίθενται ακόμη στην αξιοποίηση εταιρειών και υποδομών του Δημοσίου.
Τι ώθησε όμως έναν τραπεζίτη να αφήσει τη Μεσογείων 102 – 104, όπου είναι τα γραφεία της HSBC, για να κατέβει στην Κολοκοτρώνη 1 στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ; Η προφανής απάντηση είναι η… δόξα. Μπορεί ο κ. Λαμπίρης να μην ήταν το νούμερο ένα στην τράπεζα αλλά από οικονομική άποψη οι διαφορές δεν είναι μεγάλες. Πόσω μάλλον όταν οι απολαβές στο ΤΑΙΠΕΔ είναι δυσανάλογες με το φορτίο και την πίεση που αναλαμβάνει ο εκάστοτε CEO.
Παράθυρο ευκαιρίας
Ισως όμως τη δεδομένη στιγμή και με τον περιορισμό των εργασιών –όπως θρυλείται — στο investment banking της HSBC η πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ να ήταν για οποιοδήποτε φιλόδοξο στέλεχος ένα παράθυρο ευκαιρίας. Τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Μπορεί η συγκυρία για τον κ. Λαμπίρη να μην είναι κακή, σε ό,τι αφορά το πολιτικό περιβάλλον όπου καλείται να δουλέψει, αλλά τα ανοικτά θέματα του Ταμείου παραμένουν βουνό. Από το έργο ανάπλασης του Ελληνικού και τις τραγελαφικές καταστάσεις με το ΚΑΣ ως τον διαγωνισμό για την Εγνατία Οδό που σκοντάφτει στους σταθμούς των διοδίων. Επίσης, οι στόχοι που έχουν τεθεί για τα έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ το 2017 είναι δύσκολο να επιτευχθούν, ενώ οι στόχοι το 2018, όπως όλα δείχνουν, θα αποδειχθούν τουλάχιστον φιλόδοξοι. Για το 2017 ο στόχος ήταν 2,1 δισ. και έχουν εισπραχθεί περίπου 1,3 δισ. από τη Fraport που ανέλαβε τα περιφερειακά αεροδρόμια και την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ως το τέλος του έτους ίσως εισπραχθεί η πρώτη δόση ύψους 250 εκατ. από την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ενδεχομένως το τίμημα των 232 εκατ. για τον ΟΛΘ όταν ληφθούν οι απαραίτητες εγκρίσεις. Αντιθέτως, έχει απομακρυνθεί το ενδεχόμενο να εισπραχθεί εντός του 2017 η προκαταβολή των 300 εκατ. ευρώ από το τίμημα του Ελληνικού.
Για το 2018 έχουν προϋπολογισθεί έσοδα 3,5 δισ. ευρώ. Αυτά θα προέλθουν από τη δεύτερη δόση της επέκτασης του ΔΑΑ (233 εκατ. ευρώ), από την αξιοποίηση των 10 περιφερειακών λιμένων που ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ και από την πώληση των συμμετοχών που έχει το Ταμείο σε ΔΕΣΦΑ (31%), ΔΕΠΑ (65%), ΕΛΠΕ (35%), ΕΛ. Βενιζέλος (30%) και ΟΤΕ (5%). Από τα παραπάνω μόνο ο διαγωνισμός για το 31% της ΔΕΣΦΑ και η παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης είναι σε εξέλιξη.