Στρες με τις προθεσμίες της δουλειάς, άγχος όταν πρέπει κανείς να απευθυνθεί σε κοινό, αγωνία για το τέλειο αποτέλεσμα. Για την αριστεία δηλαδή, που πολλές φορές στον επαγγελματικό βίο ισοδυναμεί με… επιβίωση, διότι τίποτε λιγότερο από το άριστα δεν «συγχωρείται». Το ψυχολογικό φορτίο όλο και μεγαλώνει για τους εργαζομένους σε θέσεις ευθύνης, όπως είναι τα στελέχη των επιχειρήσεων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες με υψηλή εξειδίκευση και βεβαίως οι πολιτικοί.
Γι’ αυτό και όλο περισσότεροι επαγγελματίες καταφεύγουν στη βοήθεια της ύπνωσης!
Ο υπνωτιστής Αξέλ Ζουαουί εξηγεί στη «Le Figaro» τους λόγους που φέρνουν τους πελάτες στο κατώφλι του. Που έχουν να κάνουν με τον επαγγελματικό βίο των ανθρώπων, αλλά και με τον ιδιωτικό, μια και «τα όρια μεταξύ της ιδιωτικής και της επαγγελματικής ζωής ουδέποτε ήταν τόσο ασαφή όσο στην εποχή μας», όπως ο γάλλος ειδικός εξηγεί. Διότι, «μπορεί να αντιμετωπίζει κανείς προβλήματα στην εργασία του που έχουν φτάσει να γίνουν αφόρητα για αυτόν επειδή, φέρ’ ειπείν, χώρισε προσφάτως με τη σύντροφό του».
Αναγνωρίζοντας ότι σε πολλές κοινωνίες της Δύσης η ύπνωση εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σαν ένα είδος μαγείας, ο Ζουαουί ξεκαθαρίζει ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι την αντιμετωπίζουν ως μια θεραπευτική πρακτική. Διότι αυτό ακριβώς είναι η ύπνωση, «δεν μπορεί να περιμένει κανείς θαύματα από αυτήν» –δεν έχει τίποτε το απόκοσμο και το μεταφυσικό, όπως την απεικόνισε το 1887 στον διάσημο πίνακά του «Συνεδρία ύπνωσης» ο σουηδός ζωγράφος Ρίχαρντ Μπεργκ.
Το προφίλ του ασθενούς


Οι καταφεύγοντες στον υπνωτιστή για να λύσουν επαγγελματικά τους ζητήματα ή τέλος πάντων να βοηθηθούν προς την κατεύθυνση αυτή δεν συνιστούν νέο φαινόμενο. Αντιστοιχούν στο 30% των πελατών του Αξέλ Ζουαουί. Αντιθέτως, εκείνο που είναι καινοφανές είναι η προσέλευση των εργαζομένων που δηλώνουν ότι έχουν υπερκόπωση, ότι είναι «καμένοι» (burnout) από τον φόρτο και το άγχος της δουλειάς τους και ζητούν από τον θεραπευτή να τους «αδειάσει το μυαλό», να σβήσει τις οδυνηρές επαγγελματικές εμπειρίες τους.
Οι πελάτες του γάλλου ειδικού που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού είναι περίπου 60% γυναίκες και 40% άνδρες, ηλικίας κατά κύριο λόγο από 45 έως 60 ετών. Είναι παρατηρημένο ότι η παραμονή στο ίδιο επαγγελματικό περιβάλλον περισσότερο από 7 ή 8 χρόνια επιβαρύνει ψυχολογικά τον εργαζόμενο, καθιστά εύθραυστη την ψυχολογική κατάστασή του. Γι’ αυτό όσοι καταφεύγουν στον υπνωτισμό είναι συνήθως μεσήλικοι.
Σε ό,τι αφορά την επαγγελματική τους ενασχόληση, είναι στελέχη και διευθυντές επιχειρήσεων, αλλά επίσης δημόσιες προσωπικότητες και πολιτικοί. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από τις εκλογές η πελατεία των ειδικών αυξάνεται. «Οι υποψήφιοι ζητούν να τους προετοιμάσω για να παίρνουν τον λόγο ενώπιον του κοινού, ζητούν να τους βοηθήσω να ελέγχουν το τρακ, τις κινήσεις τους… Θέλουν επίσης να βελτιώσουν την άνεσή τους στον προφορικό λόγο, στον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται…» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Ζουαουί.

Επαναπρογραμματισμός σε μία ώρα


Τι πετυχαίνει, όμως, η ύπνωση; «Ας πούμε ότι προγραμματίζω νέα σχήματα στη ζωή των πελατών μου και ταυτόχρονα αποπρογραμματίζω κάποια άλλα. Σχηματικά θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την όλη διαδικασία με τη δουλειά που κάνει ένας ειδικός στην πληροφορική. Ας πούμε ότι το λειτουργικό σύστημά σας «κολλάει» ή «κρεμάει». Δική μου αποστολή είναι να το αντικαταστήσω».


Πρόκειται για μια διαδικασία που διαρκεί μία ώρα. Το πρώτο μισάωρο περνά με ερωταπαντήσεις. «Θέτω ερωτήσεις στον ασθενή μου για την προσωπική ή την επαγγελματική του ζωή που είτε συνδέονται με την καθημερινότητά του είτε όχι, ερωτήσεις δηλαδή που φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση η μία με την άλλη. Η διαδικασία αυτή με βοηθά να καταγράψω και να ταυτοποιήσω το πρόβλημα. Να δω πού χρειάζεται επέμβαση» αποκαλύπτει ο Ζουαουί.
«Το δεύτερο μέρος είναι πιο ευχάριστο. Ο ασθενής κάθεται αναπαυτικά και τότε λαμβάνει χώρα η ύπνωση. Του διηγούμαι ιστορίες συχνά ταξιδιωτικές, πολλές φορές ανέκδοτα με τη μορφή μεταφορών και παραλληλισμών. Ο ασθενής χαλαρώνει και τότε είναι έτοιμος να δεχθεί τον νέο προγραμματισμό του, δίχως φίλτρα και νοητικές αντιστάσεις. Είναι δεκτικός σε ό,τι του προτείνω» εξηγεί.
Συμβαίνει, ασφαλώς, ο πελάτης να έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις. Να αναζητεί το… θαύμα! Ο Αξέλ Ζουαουί δεν παίρνει το ρίσκο να συμβουλεύσει τους ασθενείς του τι πρέπει να πράξουν. «Δεν θα ήταν συνετό, ούτε αποτελεσματικό. Δεν μπορώ να κάνω κάποιον να ξεχάσει τον χωρισμό με τη γυναίκα του μέσα σε δύο βδομάδες. Υπάρχει μια επιλογή, μια αξιολόγηση των πελατών μου προτού τους δεχθώ. Η γραμματέας μου έχει έναν κατάλογο με άτομα που δεν επιθυμώ να δεχθώ. Πρόκειται για προσωπικότητες με ψυχολογικά προβλήματα, διπολικές, ασταθείς» ξεκαθαρίζει ο ειδικός.
Εξάλλου, παραδέχεται ο Αξέλ Ζουαουί, «μου είναι αδύνατο να δημιουργήσω ή να αναδημιουργήσω μια σταρ ή έναν ήρωα. Αλλά, σε ό,τι αφορά τους ασθενείς που προσέρχονται σε εμένα για επαγγελματικούς λόγους μπορώ να πω πως οι απαιτήσεις τους κατά κανόνα δεν είναι εξεζητημένες». Ε, είναι αλήθεια ότι αντί να τρέχουν στον υπνωτιστή, κάποιοι που ονειρεύονται να εκλεγούν βουλευτές, ας πούμε, καλύτερα θα ήταν να αλλάξουν απλώς πλευρό. Από την άλλη, βέβαια, δεν σπανίζουν και οι βουλευτές που δεν αφυπνίστηκαν ποτέ…