«Μια αναπτυξιακή στρατηγική και ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων δεν επαρκούν για την επίτευξη του στόχου της ανάπτυξης. Απαιτούνται παράλληλα μια ευρύτερη πολιτική συναίνεση για τους πρωταρχικούς στόχους και το κατάλληλο πλαίσιο πολιτικής που θα κάνουν την ελληνική οικονομία παγκοσμίως ανταγωνιστική και η ανάπτυξη κοινωνικών αξιών και δημόσιων θεσμών που θα στηρίξουν την εφαρμογή των βασικών διαρθρωτικών αλλαγών και άλλων πολιτικών που θα προάγουν την ανάπτυξη». Αυτό τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος μιλώντας κατά την τελετή ανάληψης της προεδρίας της Ακαδημίας Αθηνών την περασμένη Πέμπτη. Οπως εξήγησε, «προκειμένου να υλοποιήσουμε τις μεταρρυθμίσεις και να βελτιώσουμε τους δημόσιους θεσμούς και τη λειτουργία των αγορών, πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς νοοτροπίες και συμπεριφορές. Ειδικότερα, θα πρέπει να περιορίσουμε τον λαϊκισμό, τον στείρο κομματικό ανταγωνισμό και να βασιστούμε περισσότερο στον ρεαλισμό και στην πολιτική συνεργασία». «Είμαι πεπεισμένος», σημείωσε, «ότι εάν υπάρχει η θέληση, θα βρούμε τον δρόμο που οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία. Και αν όχι τώρα, πότε; Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο» τόνισε.
Οι έξι παράγοντες
Αναφερόμενος στη δυσκολία της χώρας να ξεπεράσει την κρίση, επισήμανε έξι παράγοντες που εξηγούν την πολυπλοκότητα, το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης.

1.
Οι δημοσιονομικές και εξωτερικές ανισορροπίες της Ελλάδας που ήταν μεγαλύτερες από ό,τι σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ, καθώς και οι διαρθρωτικές αδυναμίες που ήταν βαθύτερες.

2.
Τα οικονομικά προγράμματα που εφαρμόστηκαν και τα οποία έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στην επίτευξη βραχυπρόθεσμων δημοσιονομικών στόχων αντί της υλοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

3.
Τρίτον, η καθυστέρηση ή η μερική εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ενίσχυαν την οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση και ταυτόχρονα θα διευκόλυναν τη δημοσιονομική προσαρμογή εξαιτίας πιέσεων από κατεστημένα συμφέροντα και πελατειακές σχέσεις, ανεπάρκειας της δημόσιας διοίκησης ή έλλειψης πίστης στη χρησιμότητά τους

4.
Η πιστωτική ασφυξία που ήταν αποτέλεσμα της αρνητικής αλληλεπίδραση μεταξύ των δημόσιων οικονομικών και του τραπεζικού συστήματος, της τεράστιας εκροής καταθέσεων λόγω αβεβαιοτήτων και ανησυχιών για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη και του εξαιρετικά υψηλού ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

5.
Οι πολιτικές επιδιώξεις, οι εκλογικοί κύκλοι, η αδυναμία συνεννόησης και συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων ακόμη και για ορισμένες, προφανώς αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς και η αβεβαιότητα και η σύγχυση σχετικά με την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική.

6.
Η ανεπαρκής επικοινωνία των κυβερνήσεων και των μέσων ενημέρωσης με τον ελληνικό λαό ως προς τους σκοπούς, τα χαρακτηριστικά και τα αναμενόμενα αποτελέσματα των οικονομικών προγραμμάτων, που προκάλεσε σύγχυση, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής και διέβρωσε την εμπιστοσύνη μεταξύ των ελληνικών αρχών και των θεσμών και των ευρωπαίων εταίρων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ