Με ξαφνικό θάνατο, ακόμη κι αν οι τράπεζες είναι διατεθειμένες να τους δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία, κινδυνεύουν χιλιάδες επιχειρήσεις αν ψηφιστεί ως έχει το νομοσχέδιο αναμόρφωσης του πτωχευτικού δικαίου, το οποίο δόθηκε την περασμένη εβδομάδα προς δημόσια διαβούλευση. Με στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας πτώχευσης, ο νομοθέτης επιλέγει να μη διατηρήσει σε ισχύ το γνωστό άρθρο 99, το οποίο διασφαλίζει την προστασία μιας υπερχρεωμένης εταιρείας έναντι των πιστωτών της για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με στόχο να βρεθεί στο ενδιάμεσο μια λύση εξυγίανσης που θα διασφαλίζει τη συνέχιση της λειτουργίας της.
Οι διαπραγματεύσεις


Πρόκειται για μια κρίσιμη παράμετρο που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις συζητήσεις μεταξύ τραπεζών και υπερχρεωμένων πελατών τους, στο πλαίσιο της εξωδικαστικής διαδικασίας, που επίσης θα θεσμοθετηθεί τις επόμενες εβδομάδες. Και αυτό διότι χωρίς την προαναφερθείσα «κάλυψη» ανά πάσα στιγμή η επιχείρηση μπορεί να οδηγηθεί σε λουκέτο, από ενδεχόμενες κατασχέσεις κινητής και ακίνητης περιουσίας της από προμηθευτές στους οποίους υπάρχουν οφειλές.

«Θα πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση για να διασφαλιστεί ότι οι διαπραγματεύσεις με δανειολήπτες που δυνητικά θα μπορούσαν να σωθούν δεν θα διακόπτονται απότομα από διεκδικήσεις λοιπών πιστωτών τους»
επισημαίνει επιτελικό τραπεζικό στέλεχος μονάδας διαχείρισης επισφαλειών συστημικού ομίλου. Οπως προσθέτει ο ίδιος, ως την υπογραφή μιας συμφωνίας εξυγίανσης είναι επιβεβλημένο να υφίσταται ένα προστατευτικό πλαίσιο, ώστε οι διαβουλεύσεις με τις τράπεζες να ολοκληρώνονται χωρίς απρόοπτα γεγονότα που θα έθεταν σε κίνδυνο το όλο εγχείρημα.
Η εξωδικαστική διαδικασία


Εκτός από το πτωχευτικό πλαίσιο, οι τράπεζες αναμένουν την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με την τρόικα για τη διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, το νομοσχέδιο για τον οποίο θα πρέπει να περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο ως και τα τέλη αυτού του μήνα.
Σε αυτό θα καθορίζονται τα εξής ζητήματα:

1.
Θα δίνεται η δυνατότητα ρύθμισης οφειλών προς τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, οι όροι της οποίας αναμένεται να εφαρμόζονται στο σύνολο των πιστωτών της επιχείρησης.

2.
Θα απαιτείται η συμφωνία πιστωτών στους οποίους οφείλεται το 60% του χρέους για να επικυρωθεί μια ρύθμιση. Ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό αν θα πρέπει να υπάρχει ελάχιστη συμμετοχή των πιστωτών που διατηρούν εμπράγματες εξασφαλίσεις επί της πίστωσης που έχουν χορηγήσει.

3.
Θα καθορίζεται μια μέγιστη χρονική διάρκεια ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων, η οποία για τις μεγάλες επιχειρήσεις θα είναι σύμφωνα με πληροφορίες τρεις μήνες και για τις μικρές δύο μήνες.
Εν τω μεταξύ συνεχίζονται οι νομικές ενέργειες των τραπεζών για την ανάκτηση μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών έχουν κατατεθεί 60.000 διαταγές πληρωμής.
30.000 κατοικίες


Ο δικηγόρος Δημήτριος Λυρίτσης εκτιμά ότι περίπου στο 50% των περιπτώσεων αυτών η εμπράγματη προς εκποίηση εξασφάλιση αφορά πρώτη κατοικία, ενώ το υπόλοιπο 50% άλλους τύπους ακινήτων (εμπορικά, εξοχικά, οικόπεδα). Οπως εξηγεί, πλέον ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσει μια υπόθεση στο στάδιο του πλειστηριασμού, αφού κατατεθεί διαταγή πληρωμής, έχει μειωθεί στους δύο μήνες.
Αυτό σημαίνει ότι οι τέσσερις συστημικοί όμιλοι θα έχουν δυνητικά το περιθώριο πολύ σύντομα να βγάλουν στο σφυρί 30.000 σπίτια.
Στους σχεδιασμούς τους πάντως δεν περιλαμβάνεται ένας τόσο μεγάλος αριθμός ρευστοποιήσεων. Οπως αναφέρει τραπεζική πηγή, ως και το τέλος του 2017 «το πρόγραμμα πλειστηριασμών που έχουμε εκπονήσει προβλέπει την πώληση περί των 5.000-6.000 ακινήτων όλων των τύπων, προς παραδειγματισμό κυρίως των στρατηγικών κακοπληρωτών».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ