Μια «επιδημία» γαστρεντερολογικών συμβάντων εκ μέρους των Βρετανών –μόνο των Βρετανών –τουριστών, που συνοδεύονται ασφαλώς με αιτήσεις για αποζημιώσεις, διαπιστώνουν οι Ισπανοί ξενοδόχοι. Κάτι που οδήγησε την επαγγελματική ένωση των ξενοδόχων του Μπενιντόρμ, της Κόστα Μπλάνκα και της Βαλένθια να υποψιάζονται ότι έπεσαν θύματα μαζικής απάτης από τους Βρετανούς.
«Οι ξενοδόχοι που συνεργάζονται με Βρετανούς τουρ οπερέιτορς διαπίστωσαν μια εκτίναξη κατά 700% των αιτήσεων για αποζημιώσεις από αδιαθεσίες που υποτίθεται ότι είχαν κατά τη διάρκεια των διακοπών τους», σημειώνει σε ανακοίνωσή τους η ξενοδοχειακή ένωση. Και εξηγεί ότι οι «αδιαθεσίες» αυτές, που αφορούν κυρίως γαστρεντερικά επεισόδια, δεν παρατηρήθηκαν σε πελάτες άλλων εθνικοτήτων, Βέλγοι, Ολλανδοί ή Πορτογάλοι, που επίσης παραθέριζαν μαζί με τους Βρετανούς στις ίδιες ξενοδοχιακές εγκαταστάσεις την επίμαχη περίοδο των «αδιαθεσιών».
Οι Ισπανοί ξενοδόχοι αποδίδουν το φαινόμενο στο ότι όλο και περισσότεροι Βρετανοί τουρίστες επωφελούνται από ένα πολύ χαλαρό σύστημα διεκδίκησης αποζημιώσεων, που ισχύει στη χώρα τους, για να ανακαλύψουν γαστρεντερικά περιστατικά και ασθένειες και να ζητούν στη συνέχεια να τους επιστραφούν τα χρήματα της παραμονής τους στην Ισπανία.
Το σύστημα, κατά τους Ισπανούς, «δουλεύει» ως εξής: Επιστρέφοντας στην πατρίδα τους οι Βρετανοί παραπονούνται εντόνως στα γραφεία ταξιδίων που τους πούλησαν το πακέτο διακοπών στην Ισπανία. Στη συνέχεια τα γραφεία απευθύνονται σε δικηγόρους που προχωρούν σε ομαδικές αγωγές κατά των Ισπανών ξενοδόχων. «Για τους τελευταίους, ο λογαριασμός είναι αλμυρός: πρέπει όχι μόνο να αποζημιώσουν τον πελάτη (πάνω από 400 ευρώ κατά μέσον όρο αυτό το καλοκαίρι), αλλά να πληρώσουν επίσης τα δικαστικά έξοδα», σημειώνει η ένωση των ξενοδόχων.
Ο γάλλος δικηγόρος Ζεράρ Μποκάζ, ο οποίος ειδικεύεται σε θέματα ασφαλειών και διαχείρισης ρίσκου, εξηγεί στη «Figaro» ότι στο αγγλοσαξονικό δίκαιο αρκεί ο λόγος του ενάγοντος για να ξεκινήσει μια δικαστική προσφυγή. «Στο γαλλικό δίκαιο, για παράδειγμα, πρέπει να αποδείξει κανείς ότι η κατηγορία είναι δικαιολογημένη. Ότι υπέστη δηλαδή πράγματι βλάβη. Ο απλός λόγος του πελάτη δεν αρκεί για το Γάλλο δικηγόρο», σημειώνει ο Μποκάζ.
