Μία νέα πρόταση για ρύθμιση των κόκκινων στεγαστικών δανείων, που είναι προς όφελος τόσο των δανειοληπτών, όσο και των τραπεζών, παρουσίασε ο επίτιμος πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας.
Σε συνέντευξή στην ηλεκτρονική έκδοση κυριακάτικής εφημερίδας, υπογράμμισε ότι «εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι πλειστηριασμοί κατοικιών οδηγούν σε σοβαρά δυσμενέστερη θέση όλα τα μέρη. Μην ξεχνάμε ότι η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κόσμος και η οικονομία της χώρας είναι τραγική».
Πρόσθεσε δε πως «μέσα σε λίγα χρόνια έπεσε 30% το Εθνικό Προϊόν, προστέθηκαν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και χάθηκε κατά την εκτίμησή μου από την περιουσία των Ελλήνων περισσότερο από ένα τρισ. ευρώ».
Η πρόταση ρύθμισης
Σύμφωνα με τον κ. Σάλλα, τόνισε ότι «οι τράπεζες θα μπορούσαν να διαχωρίσουν το κάθε κόκκινο στεγαστικό δάνειο σε δύο μέρη».
Αναλυτικότερα, το πρώτο μέρος του δανείου που θα αντιστοιχεί π.χ. στο 90% της αξίας του ακινήτου, θα προτείνεται από την Τράπεζα για «sales and lease back», επεκτείνοντας αντίστοιχα την διάρκειά του και μειώνοντας σημαντικά το ύψος της μηνιαίας εξυπηρέτησης σύμφωνα με τις δυνατότητες του δανειολήπτη.
«Έτσι διασφαλίζεται ότι ο δανειολήπτης δεν πρόκειται να απομακρυνθεί από το σπίτι του ή να χάσει το ακίνητό του» σημείωσε ο ίδιος.
Σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο μέρος του δανείου, εφόσον σε μία περίοδο π.χ. 5 ετών δεν αποκαθίστανται οι αξίες των ακινήτων, να διαγράφεται το 50% της διαφοράς ανάμεσα στο συνολικό ύψος του δανείου και του ποσού που έχει μετατραπεί σε sales and lease back.
Το υπόλοιπο 50% θα διαγράφεται στην επόμενη 5ετία, εάν και πάλι δεν έχουν μεταβληθεί προς τα πάνω οι αξίες των ακινήτων. Εάν ωστόσο έχει αποπληρωθεί μέρος του δανείου εξυπακούεται ότι αυτό θα συνεκτιμηθεί.
Αυτή η λύση θα ανακούφιζε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες, θα προστάτευε τις αξίες των ακινήτων και δεν θα διέλυε τους ισολογισμούς των τραπεζών.
Την ευθύνη γι’ αυτό την έχουμε όλοι, προπαντός την έχει διαχρονικά το πολιτικό σύστημα της χώρας και χωρίς αμφιβολία τα τελευταία χρόνια και το εσφαλμένο πρόγραμμα της Τρόικας. Θα έπρεπε λοιπόν οι Θεσμοί να αποδεχθούν μία λύση διαφορετικού χαρακτήρα και να δείξουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα μπροστά σε μία τέτοια καταστροφή.