Στο πιο κρίσιμο σημείο της ιστορίας της βρίσκεται στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων η Μαρινόπουλος ΑΕ. Η κατ’ αρχήν συμφωνία με τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ φαίνεται ότι πλέον δεν ισχύει, κάτι το οποίο εμμέσως υπονοεί και η ανακοίνωση που εξέδωσε η διοίκηση της Μαρινόπουλος την περασμένη Τετάρτη η οποία κάνει λόγο για «συνεχείς συζητήσεις με τις τράπεζες».
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές –αυτές που έχουν υπερβεί κατά πολύ τον χρόνο συμφωνίας αποπληρωμής –προς τους προμηθευτές είναι αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ –ορισμένες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 500 εκατ. ευρώ -, με αποτέλεσμα πολλές προμηθευτικές επιχειρήσεις προκειμένου να περιορίσουν την έκθεσή τους σε ενδεχόμενο κίνδυνο να έχουν μειώσει σημαντικά τις παραδόσεις προϊόντων. Πληροφορίες του «Βήματος» αναφέρουν ακόμη ότι τις τελευταίες ημέρες οι συστημικές τράπεζες απευθύνονται στους προμηθευτές της Μαρινόπουλος ΑΕ και ζητούν να μάθουν τον βαθμό έκθεσής τους, δηλαδή πόσα χρήματα τους οφείλονται. Ολη η αγορά με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ένα θρίλερ που δεν είναι απλώς για γερά νεύρα, αλλά στη σημερινή συγκυρία φαντάζει εξαιρετικά τρομακτικό. Η επίλυση του μεγαλύτερου ίσως προβλήματος της αγοράς έχει πλέον εναποτεθεί στα χέρια των τραπεζών.
Ο δανεισμός


Και τούτο διότι, παρά το γεγονός ότι ο τραπεζικός δανεισμός της Μαρινόπουλος ΑΕ είναι σχετικά μικρός και έχει υψηλές εξασφαλίσεις, οι έμμεσες επιπτώσεις ωστόσο ενός κραχ θα προκαλέσουν ισχυρές πιέσεις σε εκατοντάδες επιχειρήσεις.
Υπολογίζεται ότι το σύνολο των προμηθευτών ανέρχεται σε περίπου 1.500 επιχειρήσεις και η συντριπτική τους πλειονότητα είναι μικρές, μικρομεσαίες και τοπικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, οι οποίες στο ενδεχόμενο του απευκταίου υπάρχει κίνδυνος να κατεβάσουν ρολά. Πολλές από αυτές έχουν δάνεια στις τράπεζες και συναλλάσσονται με άλλες επιχειρήσεις. Οπως είναι προφανές, το ντόμινο της καταστροφής θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το ύψος των οφειλών της Μαρινόπουλος ΑΕ προς αυτές. Ως πρόσφατα στην αγορά ήταν ισχυρή η αντίληψη πως «είναι πολύ μεγάλη η επιχείρηση για να την αφήσουν οι τράπεζες μόνη της». Τώρα όμως τα πράγματα έχουν τροποποιηθεί. Σίγουρα οι επιπτώσεις του κραχ είναι πολύ μεγάλες, αλλά από την άλλη πλευρά το μέγεθός της έχει πλέον συρρικνωθεί απελπιστικά. Από την άλλη πλευρά, η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η δυσμενής οικονομική κατάσταση για τη Μαρινόπουλος ΑΕ οδηγεί σε ακύρωση και τη συγκεκριμένη συμφωνία με τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ, με βάση την οποία επρόκειτο να συσταθεί νέα κοινή εταιρεία στην οποία θα ανήκαν τα 33 υπερμάρκετ της Μαρινόπουλος.
Πηγές της αγοράς που είναι σε θέση να γνωρίζουν μιλώντας προς «Το Βήμα» έλεγαν ότι η Σκλαβενίτης ΑΕΕ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπονομεύσει τις σχέσεις που έχει οικοδομήσει επί δεκαετίες με τους προμηθευτές της και προσέθεταν πως υπάρχουν ακόμη νομικές επιπλοκές που κάνουν πολύ δύσκολο το εγχείρημα. Παράλληλα όμως ανέφεραν ότι η τρομακτική πτώση των πωλήσεων καθιστά ανεδαφική τη συνεργασία.
Η ανακοίνωση


Την περασμένη Τετάρτη η Μαρινόπουλος ΑΕ, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις ανησυχίες που έχουν προκληθεί στην αγορά, σε ανακοίνωσή της τονίζει μεταξύ των άλλων ότι «βρίσκεται εν μέσω του απαιτητικού και χρονοβόρου εγχειρήματος που στοχεύει στην επάνοδο της λειτουργίας της εταιρείας στην κανονικότητα το συντομότερο δυνατόν». Και σημειώνει πως «παραμένουμε σε συνεχείς συζητήσεις με τις τράπεζές μας (…) όχι μόνο για να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει αλλά και για να θέσει τις βάσεις για την ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμα βιώσιμης λύσης». Και αναφέρει ότι «θα επανέλθουμε με σχετικές ενημερώσεις βάσει των εξελίξεων εντός των επόμενων εβδομάδων». Ετσι κι αλλιώς οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ενδιαφέρον από ξένα funds για εξαγορά υπό προϋποθέσεις
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», μεγάλη ανησυχία –έκδηλη σε ορισμένες περιπτώσεις –επικρατεί στους κυβερνητικούς κύκλους για την τύχη της Μαρινόπουλος ΑΕ και τούτο διότι, πρώτον, διαθέτει περί τους 13.000 εργαζομένους και, δεύτερον, η κατάρρευσή της θέτει υπό αμφισβήτηση εν τοις πράγμασιν πλέον το αφήγημα του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα για την επικείμενη είσοδο της οικονομίας στην ανάπτυξη.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, την περασμένη Τρίτη εκπρόσωποι αμερικανικού fund επισκέφθηκαν τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις και του εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν τη Μαρινόπουλος ΑΕ υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξουν ισχυρές ελαφρύνσεις, τόσο φορολογικές όσο και ασφαλιστικές.
Ο κ. Μάρδας, από την πλευρά του, τους παρέπεμψε στο Μέγαρο Μαξίμου, στον υπουργό Επικρατείας κ. Νίκο Παππά και στους μετόχους της εταιρείας. Επίσης αντίστοιχο ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει και δεύτερο fund αμερικανικών συμφερόντων. Ενα εκ των δύο εκπροσωπεί ευρωπαϊκό λιανεμπορικό όμιλο.
Αλλες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι το αργότερο ως την Τετάρτη οι εκπρόσωποι των δύο προαναφερόμενων οργανισμών πρόκειται να υποβάλουν στις τράπεζες επιστολές με τις οποίες θα εκδηλώνουν και επισήμως το ενδιαφέρον τους.

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Πώς ο «μεγάλος ασθενής» οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο
Ολοι γνώριζαν ότι ο «μεγάλος ασθενής» της ελληνικής αγοράς ήταν ο όμιλος Μαρινόπουλου, κυρίως διότι οι σχέσεις που οικοδόμησε με τους προμηθευτές του στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών ήταν εν πολλοίς ανορθολογικές και στην περίοδο μάλιστα της κρίσης οδηγήθηκαν στο όριο του παραλογισμού.
Οι συνεχείς εναλλαγές του μάνατζμεντ από το 1999 που συνεργάστηκε μετοχικά με την Carrefour και ως πρόσφατα υποδείκνυαν, αν μη τι άλλο, ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση της εταιρείας.
Στην περίοδο της κρίσης η κατάσταση επιδεινώθηκε αποφασιστικά όταν η διοίκηση της εταιρείας ακολούθησε μια επί της ουσίας καταστροφική εμπορική πολιτική. Τραβώντας πίσω τις πληρωμές των προμηθευτών της ακόμη περισσότερο χτύπησε τις τιμές σε σημείο που της προκαλούσαν υψηλές ζημιές, αποβλέποντας όμως στη συγκέντρωση της αγοράς –δηλαδή, δημιουργώντας πρόβλημα στους ανταγωνιστές της, οι οποίοι ή θα αναγκάζονταν να πουληθούν στην ίδια ή θα έκλειναν. Αυτή η εμπορική συμπεριφορά ανέβασε τον ανταγωνισμό στο «κόκκινο» στον κλάδο των σουπερμάρκετ.
Δεν επρόκειτο για τετραγωνισμό του κύκλου αλλά για ένα απελπισμένο σχέδιο εξασφάλισης μετρητών, δηλαδή ρευστότητας.
Αυτή όμως η συμπεριφορά προσέθετε νέες ζημιές και το πρόβλημα μήνα με τον μήνα οξυνόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορεί να περιορίσει πλέον τις μεγάλες προσφορές γιατί μειωνόταν ο αριθμός των πελατών της. Επρόκειτο τελικά για έναν φαύλο κύκλο ο οποίος απειλούσε με καταστροφή την ίδια την εταιρεία. Από τον Ιούλιο του 2015 και την επιβολή των capital controls το πρόβλημα οξύνθηκε, για ένα διάστημα σταμάτησαν οι πληρωμές των προμηθευτών της και ο πανικός άρχισε να απλώνεται στην αγορά.
Τότε, έπειτα από εσωτερικές ανακατατάξεις στην οικογένεια Μαρινόπουλου, την εταιρεία πήρε η οικογένεια του κ. Λεωνίδα Μαρινόπουλου. Εν πάση περιπτώσει, η οικογένεια αιφνιδίως –πιθανόν συζητώντας με τραπεζίτες –απευθύνθηκε στους μετόχους της Σκλαβενίτης ΑΕΕ, την οικογένεια Σπύρου Σκλαβενίτη, προτείνοντάς τους μιας μορφής συνεργασία που θα μπορούσε δυναμικά να έχει ακόμη και τον χαρακτήρα μιας στρατηγικής συνεργασίας αν εν τω μεταξύ η κατάστασή της δεν παρουσίαζε τέτοια ταχύτατη επιδείνωση.
Οι αρνητικές εξελίξεις που πήραν διαστάσεις χιονοστιβάδας εκδηλώθηκαν αρχικά από τα τέλη του Μαΐου. Αναλυτικότερα στα τέλη του Απριλίου επιχειρήθηκε η εξομάλυνση των σχέσεων της Μαρινόπουλος ΑΕ με τους προμηθευτές της –με την παρουσία τραπεζικών στις συναντήσεις -, καταγράφτηκαν οι οφειλές, πληρώθηκε ένα μέρος τους και προσδιορίστηκαν οι χρόνοι αποπληρωμής των υπολοίπων. Αλλά στα τέλη του Μαΐου προμηθευτής στον οποίο οφείλονταν περί τα 14 εκατ. ευρώ πήγε να πληρωθεί μέρος της συμφωνίας και έκπληκτος άκουσε τα αρμόδια στελέχη της Μαρινόπουλος ΑΕ να του λένε πως δεν ισχύει γιατί δεν υπάρχουν χρήματα στο ταμείο.
Παρόμοια περιστατικά επαναλήφθηκαν τις επόμενες ημέρες, οι αντιδράσεις πήραν δικαστικό χαρακτήρα και η κατάσταση οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο. Τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν εξ αυτού του λόγου, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προβλημάτων που εμφανίστηκαν, έκαναν αποτρεπτικό το ενδεχόμενο υλοποίησης της συγκεκριμένης συμφωνίας με τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ