Αισιόδοξος ότι θα επιτευχθεί συμφωνία σύντομα, παρά το σφυροκόπημά του στο σημερινό, εμφανίστηκε ο ελληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά την συνεδρίαση του Eurogroup.

Η Ελλάδα είναι πρόθυμη να κάνει συμβιβασμούς για την επίτευξη συμφωνίας για το χρέος, δήλωσε ο Γιάνης Βαρουφάκης στην Παρασκευή μετά τις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους.

«Επιθυμούμε μια συμφωνία και είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε συμβιβασμούς για την επίτευξή της» δήλωσε στους δημοσιογράφους όπως μεταδίδει το Reuters. «Το κόστος μιας λύσης θα είναι τεράστιο για όλους μας, για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη» πρόσθεσε.

«Θέλουμε μια συμφωνία συνεκτική. Μια συμφωνία που θα μπορώ να τη φέρω στην Βουλή και να την υπερασπιστώ λέγοντας ότι αυτό είναι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας».

«Η συμφωνία είναι πολύ δύσκολη, αλλά θα επιτευχθεί, γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή»
σημείωσε ο Γ. Βαρουφάκης.

Ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι υπήρξε σαφής ένδειξη ότι η πορεία των διαπραγματεύσεων έχει συγκλίνει τις τελευταίες βδομάδες, ενώ επανέλαβε ότι η Ελλάδα επιθυμεί συμφωνία για τα πρωτογενή πλεονάσματα που να μην υπονομεύουν την ανάπτυξη.

Ο υπουργός Οικονομικών είπε πως η ελληνική πλευρά είναι ανοικτή σε οποιαδήποτε προτάσεις μπορούν να επιταχύνουν τις συζητήσεις. «Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει το δικαίωμα να αποτύχει στις διαπραγματεύσεις», τόνισε.

Ο υπουργός άφησε να εννοηθεί ότι η διαπραγματευτική διαδικασία θα επιταχυνόταν αν οι δανειστές συμφωνούσαν σε μια «μερική εκταμίευση» σε αντάλλαγμα για μια «στενότερη λίστα των μεταρρυθμίσεων», κάτι που ωστόσο απέρριψε δημοσίως νωρίτερα ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Η κυβέρνηση και η ευρωζώνη θα καταλήξουν πιο γρήγορα σε συμφωνία αν οι δανειστές δεχτούν να υπάρξει τμηματική εκταμίευση της δόσης με αντάλλαγμα μια μικρότερη λίστα μεταρρυθμίσεων, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών .

«Από την αρχή η πρότασή μας για να επιταχύνουμε τα πράγματα ήταν….να πούμε ότι συνεχίζουμε την αξιολόγηση…και στο μεταξύ…γιατί να μην συμφωνήσουμε σε τέσσερις, πέντε βασικές μεταρρυθμίσεις…και να επιτρέψουμε μερική εκταμίευση των πόρων», είπε ο Βαρουφάκης.
«Μας είπαν ‘Όχι’».

Ο Βαρουφάκης είπε ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η συμφωνία θα είναι δύσκολη, αλλά θα επιτευχθεί και γρήγορα μάλιστα, διότι είναι η μόνη επιλογή.

Eστιάζοντας στις διαφωνίες είπε πως η Ελλάδα επιθυμεί μια συμφωνία για τα πρωτογενή πλεονάσματα που δεν θα ναρκοθετεί την ανάπτυξη. «Δεν θέλουμε να υπογράψουμε δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα που είναι απίθανο να επιτευχθούν», υπογράμμισε. Αναφέρθηκε δε στην τοποθέτησή του στη συνεδρίαση του Eurogroup, για την απαίτηση των θεσμών για άμεση μείωση των επικουρικών συντάξεων, λέγοντας πως αυτό είναι «κάτι το οποίο η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποδεχτεί εν μέσω μιας αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης». Κατά τον ίδιο η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να συμφωνήσει και στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας.

Πρόσθεσε ότι οι δύο πλευρές έχουν έρθει πιο κοντά στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ η κυβέρνηση έχει προτείνει την σύσταση ανεξάρτητης φορολογικής αρχής.

Για τα σημεία σύγκλησης με τους πιστωτές έφερε ως παράδειγμα το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, τις μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα, την αγορά αγαθών και υπηρεσιών και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ειδικά για το θέμα της ρευστότητας ο κ. Βαρουφάκης ανέφερε πως το πρόβλημα οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση ξεπληρώνει με δικούς της πόρους τις υποχρεώσεις της τον τελευταίο χρόνο.

Η δήλωση του Γ. Βαρουφάκη μετά τη λήξη της συνεδρίασης του Eurogroup

«Στο άτυπο Eurogroup σήμερα συζητήθηκε η πορεία των διαπραγματεύσεων μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών. Εκφράστηκε από όλους μας η βούληση να επιτευχθεί συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, αλλά και η ανησυχία όλων μας για την καθυστέρηση, ιδίως ενόψει των περιορισμών που αντιμετωπίζουμε. Διαπιστώθηκε σαφέστατη πρόοδος και σύγκλιση στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Επισημάνθηκε, βεβαίως, η ανάγκη επίσπευσης των διαδικασιών, ιδίως από τη δική μας πλευρά και συζητήθηκαν οι έως τώρα διαφορές που δεν έχουν γεφυρωθεί. Δεν συζητήθηκαν σε βάθος, αναφέρθηκαν κυρίως από τη δική μας πλευρά και από κάποιους από τους εκπροσώπους των θεσμών.

Στην τοποθέτησή μου αναφέρθηκα στην απαίτηση των θεσμών για άμεση μείωση συντάξεων, ιδίως των επικουρικών. Είναι μία απαίτηση που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή στη μέση μίας συνεχιζόμενης αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης. Στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και αυτή είναι μία κίνηση που θεωρούμε ότι, όχι μόνο δεν συνάδει με την πολιτική μας για ελάφρυνση των βαρών που σηκώνουν στους ώμους τους οι χειμαζόμενοι συμπολίτες μας, αλλά ταυτόχρονα δεν βοηθάει και το τραπεζικό σύστημα απομειώνοντας ακόμη περισσότερο την αξία των περιουσιακών στοιχείων τους. Τη διαφορά με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και συγκεκριμένα τη δική μας αίσθηση πως απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια που να μην αποτρέπουν το ρυθμό ανάπτυξης που απαιτείται για να παραχθούν.

Όμως, πέρα των διαφορών θεωρούμε ότι, σε συνάρτηση με τις μεταρρυθμίσεις που είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε, στο φορολογικό σύστημα, στην αγορά αγαθών και υπηρεσιών, στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, κρίνουμε ότι θα υπάρξει σύντομα συμφωνία και ότι αυτές οι διαφορές θα γεφυρωθούν. Υπήρξε συμφωνία μεταξύ όλων μας στο Eurogroup ότι ναι μεν είναι δύσκολη η συμφωνία αλλά θα γίνει.»

Τι είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης με τους δημοσιογράφους

Το κλίμα ήταν έντονο. Αυτά που βλέπω περί φραστικών επιθέσεων εναντίον μου δεν ισχύουν. Δεν υπάρχουν μαχαιριές σε προσωπικό επίπεδο. Εκεί που υπήρξε ένα κλίμα απογοητευτικό είναι η αναντιστοιχία στο κλίμα των προηγούμενων ημερών σε σχέση με σήμερα. Δεν μου κάνει εντύπωση. Καθώς πλησιάζει; Στο τέλος της διαπραγμάτευσης είναι σκλήρυνση της στάσης. Θα είναι δύσκολη η λύση αλλά θα υπάρξει. Υπήρξαν οι γνωστές κινήσεις της ύπαρξης προτάσεων από μέρους μας. Αστείο γιατί στο ewg τους είπαν ότι έχουμε ζεστό κείμενο. Και τους είπε ο Βίζερ να μην το στείλουμε γιατί θα τα στείλουν στους υπουργούς τους. Ο Αυστριακός είπε ότι δεν έχουμε δει προτάσεις.

Άλλο αυτό και άλλο να λένε ότι δεν υπάρχει, ότι δεν το έχουμε καταθέσει. Γιατί, όταν στο EWG μας λένε να μην τους τα στείλουμε με email γιατί τα μέλη του Euroworking, ξέρετε είναι οι νούμερο δύο των υπουργείων Οικονομικών, θα πρέπει να τα δώσει στον υπουργό Οικονομικών και ο Υπουργός Οικονομικών μετά σε κάποιες χώρες θα εισπράξει μομφή εάν δεν το καταθέσει στο Κοινοβούλιό του και αν το καταθέσει μετά αυτό ουσιαστικά θα πλατιάσει και δεν θα αποτελεί βάση διαπραγμάτευσης γιατί θα έχουν ξεφύγει. Θα έχουν γίνει τόσες συζητήσεις, διαφωνίες.

Αυτή η διαδικασία σε φέρνει σε μία κατάσταση που, αν είναι να τηρήσεις μάλιστα τα ήθη και τα έθιμα του EWG και του Eurogroup να μην τα συζητάς αυτά, τότε, την ώρα που εσύ δεν μπορείς να καταθέσεις επίσημα τις προτάσεις σου, που τις έχεις, που οι υπουργοί Οικονομικών δεν τις λαμβάνουν και που γίνονται διαρροές ότι εσύ δεν έχεις προτάσεις, αυτό δεν είναι διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει εύκολα σε λύση. στο BG δεν αντιπροσωπεύονται οι υπουργοί Οικονομικών οπότε ο Αυστριακός συνάδελφός μου για παράδειγμα, ο οποίος είπε «εγώ δεν έχω δει τίποτε» έχει δίκιο. Το ζήτημα δεν είναι διαδικαστικό, είναι ουσιαστικό. Είναι ο τρόπος που λειτουργεί η Ευρωζώνη. Οι διαπραγματεύσεις γίνονται στο BG. Παλιά γίνονταν στην τρόικα. Αυτό σταματάει, δεν πηγαίνει στους υπουργούς Οικονομικών. Ο κ. Ντάισελμπλουμ ήταν ξεκάθαρος σήμερα: «Δεν θέλουμε να δούμε τίποτε, παρά μόνο αν το Brussels Group καταλήξει». Εσύ κάνεις προτάσεις στο BG, οι υπουργοί Οικονομικών δεν έχουν ιδέα και μετά έρχονται στο Eurogroup την ώρα που γίνεται η διαπραγμάτευση και λένε «αυτοί δεν έχουν προτάσεις».

Εμείς δεν θέλουμε να επιβάλουμε μια διαδικασία, εμείς θέλουμε να έχουμε μια συμφωνία. Ποια θα είναι η διαδικασία που θα επιφέρει αυτή τη συμφωνία εμάς δεν μας ενδιαφέρει. Όποια διαδικασία θέλουν, ας διαλέξουν να μας πουν. Εμείς βλέπουμε ότι αυτή η διαδικασία, το complete review και το comprehensive review, με το οποίο συμπλέουμε, αυτό θέλετε; Αυτό κάνουμε…δεν καταλήγει πουθενά. Και έχεις όλους τους συναδέλφους μου υπουργούς οικονομικών να μην έχουν ιδέα τι γίνεται. Για μας αυτό, που είμαστε και πρωτάρηδες στην κυβέρνηση, αλλά και δέκα χρονια να κυβερνουσαμε πάλι την ίδια άποψη θα είχαμε, ότι αυτό δεν φαίνεται μια λελογισμένη διαδικασία. Πώς να το κάνουμε;

Δεν είναι δυνατόν να βλέπω τον αυστριακό, το Γερμανό, τον Σλοβάκο ομολογό μου και να μην ξέρει τι προτάσεις έχω καταθέσει.

Παλιά η τρόικα έγραφε τα νομοσχέδια, η κυβέρνηση η ελληνική τα αποδεχόταν ως είχαν, μετά η τρόικα τα έδινε στο ewg, αυτό τα περνούσε στο Eurogroup και έληγε η διαδικασία. Δεν γινόταν καμία διαπραγμάτευση.

Εάν κι εμείς είχαμε πει, ωραία γράψτε μας τα νομοσχέδια για μας, στο Brussels group θα είχε λήξει το θέμα. Αυτοί θα τα έδιναν στο ewg, το ewg θα το είχε δώσει στο Γιούρογκρουπ και όλοι σήμερα θα χειροκροτούσαν. Ο λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτή η εμπλοκή είναι γιατί εμείς είμαστε μια κυβέρνηση που θέλουμε να διαπραγματευτούμε το ζητούμενο. Καταλάβατε; Τόσο απλά…

Δεν θέλουμε να επιβάλουμε καμία διαδικασία, θέλουμε να διαπραγματευόμαστε στο Brussels group. Αλλά παράλληλα, θα ήθελα και νομίζω ότι είναι εύλογο αυτό, οι συνάδελφοί μου υπουργοί οικονομικών να ξέρουν κι αυτοί τι γίνεται. Ταυτόχρονα.

Αυτό το πράγμα, ότι γίνεται ένα…υπάρχει ένα στεγανό στο Brussels group μέχρι να υπάρξει κατάληξη της διαπραγμάτευσης εκεί μέσα οι υπόλοιποι του Γιούρογκρουπ δεν ξέρουν τίποτα αυτό δε νομίζω ότι συνάδει με μια .

Δημοσιογράφος: δεν θέλουν να ξέρουν

Βαρουφάκης: Ε, αυτό είναι το πρόβλημα.

Η ενημέρωση που κάνουν οι θεσμοί στο Γιούρογκρουπ είναι τόσο γενική…»πάμε καλά, θα μπορούσαμε να πάμε καλύτερα, ή δεν πάμε καλά». Αυτό…

Το πολύ -πολύ να υπάρξει κάποια αναφορά σε ένα πεδίο. Στα εργασιακά, πάμε καλύτερα, σ´αυτο πάμε χειρότερα. Παράδειγμα τώρα λέω.

Οι υπουργοί οικονομικών σαφώς και δεν έχουν εικόνα της προόδου…δεν τους αφορά. Ο κ. Ντάισελμπλουμ είπε και στη συνέντευξη τύπου ότι δεν θα κάτσουμε να διαπραγματευτούμε εμείς, να κλειδωθουμε 20 ώρες να διαπραγματευτούμε. Να διαπραγματευτούν με τους θεσμούς και αφού τα βρούμε να έρθουν να μας πούνε. Αυτό δεν είπε;

Ερ. Γιατι σας κάνει εντύπωση αυτό; Έτσι ήταν πάντα η διαδικασία.

Απ. Η διαφορά είναι ότι είμαστε μια κυβέρνηση που απαιτούμε η συμφωνία να είναι μια συμφωνία που καταρχάς να μπορούμε εμείς να υποσχεθούμε έντιμα ότι θα την εφαρμόσουμε. Κι όχι μόνο θα την εφαρμόσουμε αλλά θα εχει και τα αποτελέσματα που υποσχόμαστε ότι θα εχει. Σε αυτό βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν αρνητισμό από τους θεσμούς.

Και συγκεκριμένα να σας πω ποιο είναι το πιο frustrating, το πιο απογοητευτικό; Υπάρχει ένας κατακερματισμός της συζήτησης. Μιλάμε για κάτι, μετά περνάμε σε ένα άλλο θέμα χωρίς πρώτα να το έχουμε λύσει αυτό.

Κάθε φορά που εμείς κάνουμε μια πρόταση παράδειγμα για το ασφαλιστικό, για το θέμα ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων, σου κάνουν κριτική στην πρόταση σου πχ για τις ιδιωτικοποιήσεις, το μοντέλο που εμείς θέλουμε, σου λένε ναι, αλλά αυτό κι εκείνο και το άλλο….

Και τους λες, ωραία, εντάξει, δεν σου αρέσει η δική μου ιδέα, η δικιά σου ποια είναι; Καμία απάντηση….πάμε στο επόμενο….Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μια διαπραγμάτευση αν εσείς κι εγώ διαπραγματευόμαστε για το τι θα κάνουμε με αυτό και σου λέω εγώ θέλω να το πάμε εκεί και μου λες όχι διαφωνώ και σου λέω «ωραία, εσύ πού θέλεις να το πάμε» και μου λες «δεν σου λέω», δεν προχωρά η συζήτηση έτσι καλά.

Ερ. Μήπως έχουν στήσει σκηνικό ως τον Ιούνιο; Αυτό το λέτε εσείς, ετώ δεν μπορώ να σχολιάσω.

Δυστυχώς η δομή διακυβέρνησης της Ευρώπης είναι λες και ο στόχος ήταν να είναι αναποτελεσματική η διαδικασία. Θα το ξεπεράσουμε όμως. Στόχος μας είναι να υπερβούμε αυτές τις διαδικαστικές αστοχίες και να έρθουμε σε λύση γιατί νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι το κόστος μιας μη λύσης θα είναι τεράστιο όχι μόνο για εμάς αλλά για όλους. Αυτό δεν το λέω εκβιαστικά, το λέω ως μια απλή διαπίστωση που αποτελεί κινητήρια δύναμη για όλους μας.

Εάν πίστευα και αν ο πρωθυπουργός πίστευε ότι να τους προσκαλέσουμε να έρθουν στην Αθήνα και να γίνει πάλι μια τροικα στην Αθήνα, μιας βδομάδας και να κάτσουμε όλοι μαζί στο υπουργειο μου, στο Μαξίμου, στην Ακρόπολη πάνω , όπου θέλουν, να κάτσουμε να τα βρούμε και να έχουμε μια έντιμη και βιώσιμη λύση, θα τους καλούσαμε να έρθουν. Δεν πιστεύω ότι εκεί είναι το ζήτημα.

Εκείνη η διαδικασία η τροϊκανή, πέραν του ότι είναι αποκρουστική για την πλειοψηφία των Ελλήνων και για μένα προσωπικά, ίσως επειδή είναι αποκρουστική, δεν λειτουργεί. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα χρειαζόμαστε ένα μεταρρυθμιστικό πλαίσιο πολύ βαθύ και πολύ σημαντικό, πολύ ολοκληρωμένο. Πρώτη φορά που ήρθα στο υπουργείο κέκανα διαχωρισμό τρόικας-θεσμών. Δεν πιστέυω ότι είναι προσχηματικός ο διαχωρισμός αυτός. Οι θεσμοί πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και πάντα θα έχουμε σχέση και συνεργασία με αυτούς.

Η τροικα ξεκίνησε το 2010 και δεν ήταν αυτό. Ήταν τεχνοκράτες που έμπαιναν στα υπουργεία, έκαναν εισβολή και οι μικρομεσαίοι τεχνοκράτες ανέκριναν τους υπουργούς.

Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να ξαναγίνει. Ναι, αλλά σήμερα μου ζήτησαν να βλέπουν υπουργούς. Και υψηλά ιστάμενο στέλεχος του Γιούρογκρουπ, δεν θα πω ποιος, γύρισε και μου είπε συμφωνώ μαζί σου, οι τεχνοκράτες πρέπει να μιλάνε με τους τεχνοκράτες και οι υπουργοί με τους υπουργούς.

Δεν θα υποχωρήσουμε ποτέ και ξέρετε γιατι; Γιατι δεν θα βοηθήσει. Δεν θα φέρει μια συμφωνία πιο κοντά. Μια σοβαρή συμφωνία….

Ερ.ειμαστε δεκαπέντε ημερες πριν την 11η Μαΐου και ακόμη συζητάμε για τη διαδικασία και πως θα γίνεται η συζητηση.

Απ. Είδατε ποσό εκνευριστικό είναι;

Ερ. Ναι είναι εκνευριστικό αλλά μήπως είναι και επικίνδυνο για μας;

Απ. Ε, πώς, δεν είναι επικίνδυνο για μας; Και για όλη την Ευρώπη είναι επικίνδυνο.

Ερ. Και τι θα κάνουμε;

Απ. Πασχίζουμε να τους πείσουμε. Η αγωνία είναι κοινή, αλλά να ξέρετε ότι είναι και δική τους. Κανένας δεν θέλει να δει αυτή τη διαδικασία να εξωκοίλει. Από τις 25 Ιανουαρίου προσωπικά ήμουν απολύτως σίγουρος ότι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης θα γίνεται όλο και πιο σκληρή, θα υπάρχουν τέτοιου είδους τακτικές υπονόμευσης ακόμη και της ίδιας της διαπραγμάτευσης μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ήλπιζα ότι μπορεί να ήμουν πολύ απαισιόδοξος. Τελικά απεδείχθη ότι δεν ήμουν απαισιόδοξος. Ότι έτσι γίνεται.

Ερ. Η τελευταία στιγμή ποια είναι; Είναι ένα deadline ή ένας εξωγενής παράγοντας;

Απ. Δεν υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες. Τώρα είναι όλα προβλέψιμα. Πολύ προβλέψιμα.

Ο Μάριο Ντράγκι είναι παρα πολύ οξυδερκής άνθρωπος. Ήταν τσεκουρατος, αλλά όχι απέναντι σε μας, απέναντι στην άλλη μεριά. Σε μας δεν μπορεί να είναι τσεκουρατος, εμείς δεν μπορεί να έχουμε μεγαλύτερο κίνητρο για να βρούμε τη λύση από αυτό που έχουμε.

Από την 1η Φεβρουαρίου πρεσβεύω εκ μέρους της κυβέρνησης μια απλή πρόταση. Είχαμε στην αρχή ένα μήνα, μετα μερικούς ακόμη. Θέλετε comprehensive review; Ας το κάνουμε. Παράλληλα, ομως να προχωρήσουμε σε ένα μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής προσαρμογής και 4-5 νομοσχέδια της προκοπής που οι προηγούμενες κυβερνήσεις να μη θέλουν να περάσουν αλλά εμείς ειμαστε διατεθειμένοι να περάσουμε; Όπως πχ για την πλήρη ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ; Η για το ΦΠΑ; Έχουμε σκέψεις για ένα σύστημα μόνιμο για τα επόμενα 20 χρονια. Έχουμε προτείνει, θα μου επιτρέψετε να μη μιλήσω για αυτό γιατι είναι πρωτόλεια…. Κάνεις μία σκέψη, την καταθέτεις και περιμένεις να δεις αν υπάρχει ανταπόκριση.

Λένε «όχι». Πρώτα θα τελειώσει το review. Άμα θέλει να μου μιλάει κάποιος για τα πάντα, εγώ το ερμηνεύω ότι δεν θέλει να μου μιλήσει για τίποτα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα ταυτόχρονα.

Εκτός, αν είναι μια τακτική να δημιουργήσουν μεγαλύτερη πίεση, εγρήγορση…το οποίο ξέρετε δεν χρειάζεται σε μας.

Εμείς έχουμε αρκετή πίεση από αυτό που περνάει ο ελληνικός λαός. Εμείς θελουμε τη συμφωνία. Θέλουμε μια συμφωνία η οποία να είναι ολιστική.

Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε και πολύ μεγάλους συμβιβασμούς και σε σχέση με το πρόγραμμά μας, αλλά θέλουμε όλο αυτό το πράγμα να δένει και να μπορώ εγώ να πάω να το παρουσιάσω στο κοινοβούλιο, όχι μόνο στο κόμμα το δικό μας, αλλά στο κοινοβούλιο συνολικά και να το υπερασπιστώ πιστεύοντας το. Πιστεύοντας ότι αυτό μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Να είναι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας.

Θέτω ξανά και ξανά στους συναδέλφους μου ένα απλό ερώτημα: ωραία, είστε κεντροδεξιού, είμαστε αριστεροί, έχουμε διαφωνίες, μπορεί να μας θεωρείτε πολύ κεϊνσιανους, ξεχάστε τα όλα αυτά. Εδώ υπάρχει ένα κεντρικό ερώτημα το οποίο πρέπει να το απαντήσουμε όλοι μαζί. Είχαμε μια καθίζηση των μισθών της τάξης του 35%, που είναι πρωτόγνωρη στην Ευρώπη σε περίοδο ειρήνης. Παρόλα αυτά οι εξαγωγές παραμένουν λίγο πολύ οριζόντιες. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Ανεξάρτητα πολιτικής ή οικονομικής τοποθέτησης. Δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο αυτό. Να έχεις μια τέτοια μεγάλη προσαρμογή του κόστους του εργασιακού και όλων των ειδών κόστους και να μην έχεις αύξηση εξαγωγών. Κάτι δεν πάει καλά. Ξέρουμε τι δεν πάει καλά. Δεν υπάρχει τραπεζική πίστη για τους εξαγωγείς, το κράτος δεν επιστρέφει το ΦΠΑ….δεν μπορούμε στο πλαίσιο της εκπόνησης ενός αναπτυξιακού σχεδίου που να βασίζεται στην εξωστρέφεια να κάτσουμε και να το συμφωνήσουμε; Κενό….δεν παίρνουμε απάντηση. Λένε ενδιαφέρον το ερώτημα, έλα να κάνουμε το full review τώρα. Έλα να κοιτάξουμε το ΙΚΑ, το άλφα, το βήτα…

Απλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το φαινόμενο της αδράνειας. Μία μαούνα είναι το Μνημόνιο, που πηγαίνει και πηγαίνει και θέλει σπρώξιμο για να αρχίσει να αλλάζει πορεία. Σπρώχνουμε.

Αν πίστευα ότι αν κάνουμε αυτό που μας λένε, μπορεί να είναι δύσκολα, είναι πικρό το φάρμακο αλλά τελικά θα γιατρευτεί η ασθένεια θα το κάναμε. Δεν το πιστεύουμε.

Βάζω κάτω τους αριθμούς, το DSA και δεν βγαίνουν. Και μιλάς με ανθρώπους του Δ.Ν.Τ και σου λένε κι αυτοί ότι δεν βγαίνουν. Και μετά πάμε στο Γιούρογκρουπ και σου λένε α, είστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσετε αυτά τα μέτρα. Ε, δε γίνεται δουλειά έτσι.

Δεν το πιστεύουν το μνημόνιο. Επιμένουν γιατί είναι δύσκολο να αποφασίσουν κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαν αποφασίσει πριν. Γιατι μιλάω για αδράνεια;

Σου τέλος, δεν έχουν πειστεί οι εταίροι μας ότι εμείς έχουμε μάθει το μάθημα μας ως χώρα. Δεν έχουν πειστεί ότι εμείς δεν θέλαμε να πάμε πίσω στις παλιές κακές εποχές. Εμείς πρέπει να τους πείσουμε ότι δεν θελουμε να πάμε πίσω στις παλιές κακές εποχές , επειδή δεν θελουμε εμείς να πάμε στις παλιές κακές εποχές. Ότι δεν το κάνουμε ως τακτικισμό αυτό. Πρέπει να τους πείσουμε. Δεν είναι εύκολο, υπάρχει μεγάλη καχυποψία και όχι μόνο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απέναντι σε όλους τους Έλληνες και σε όλες τις Ελληνίδες. Το οποίο είναι πρόβλημα βέβαια, γιατι η γενίκευση είναι η αρχή του ρατσισμού, αλλά….τέλος πάντων, υπάρχει ένα ζήτημα εδώ που πρέπει να το λύσουμε. Πρέπει να πείσουμε…

Από την άλλη μεριά, εκείνοι πρέπει να ξεφύγουν από τη λογική ενός μοντέλου το οποίο εχει αποτύχει.

Η ζωή δημιουργεί τις ανάγκες που φέρνουν τέτοιου είδους αποφάσεις (στο ερώτημα αν υπάρχει χρόνος για να τους πείσουμε).

Αν δείτε τη συζητηση του πρωθυπουργού με την καγκελάριο μερκελ, αν δείτε και τις δικές μου συζητήσεις με τους επικεφαλής των θεσμών θα δείτε ότι υπάρχει αυτή η συνειδητοποίηση. Αλλά όλο αυτό το πράγμα, αυτό το συνοθύλευμα, είναι σαν αυτό που είχε πει ο Κισιγκερ κάποτε. Θέλω να μιλήσω στην Ευρώπη και δεν ξέρω ποιον να πάρω τηλέφωνο. Μιλάω με τον έναν. Μου λέει ότι συμφωνεί, αλλά μου λέει πρέπει να μιλήσεις με τον άλλο. Μιλάω με τον άλλο, με στέλνει στον τρίτο. Είναι σαν το ζελέ που το πιέζεις από τη μια μεριά και σου βγαίνει κάπου άλλου.

Ερ: Εναντίον μας σήμερα συμφώνησαν

Αυτό είναι αλήθεια.

Δηλαδή τι πρέπει να κάνω; Να μειώσω τις επικουρικές συντάξεις 90%; Δεν τη ζητούν αλλά σου λέει το είχε περάσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Αν δεν το κάνεις είναι πισωγύρισμα. Ζητάμε να μην επεκταθεί το μορατόριουμ στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Να το κάνω; Θα βοηθήσει την ελληνική κρίση το να έχουμε αυτή τη στιγμή μια πλειάδα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας σε μια αγορά που έχει καταρρεύσει έτσι κι αλλιώς; Και θα δημιουργήσουμε κι άλλους άστεγους; Αυτή είναι η λύση;

Πάντα είμαι αισιόδοξος γιατί το κοινό συμφέρον μας είναι να βρούμε μια λελογισμένη συμφωνία η οποία να σταματάει την κρίση εδώ και να μην την τροφοδοτεί ακόμη. Είναι κοινό συμφέρον όλων μας.

Υπάρχει μία διαπραγμάτευση όπου έχεις 30 ήμερες να τα βρεις με κάποιον. Γιατί να τα βρεις την 20η όταν μπορείς να προχωρήσεις και να πιέσεις για κάτι καλύτερο την 21η; Ή την 22η; Πας μέχρι την 30η…