«Καθώς τα ταμειακά αποθέματα της Ελλάδας κινούνται σε χαμηλά επίπεδα και οι σχέσεις της με την υπόλοιπη Ευρώπη φαίνονται όλο και πιο τεταμένες, η Ρωσία έχει αρχίσει να μοιάζει με αυτό που θα μπορούσε να είναι η τελευταία ελπίδα της χώρας για οικονομική επιβίωση». Αυτό υποστηρίζει σε σημερινό του δημοσίευμα το πρακτορείο CNBC, αναλύοντας κάποιες από τις οικονομικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις εντός τέτοιου ενδεχόμενου.

Το CNBC αναφέρει πως μια συνάντηση μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν έχει προγραμματιστεί για τις 8 Απριλίου και κάποιοι ήδη υποθέτουν πως θα μπορούσε να πέσει στο τραπέζι αίτημα βοήθειας από τη Ρωσία. Το δημοσίευμα σημειώνει πως η Ρωσία έχει δηλώσει στο παρελθόν πρόθυμη να προσφέρει στην Ελλάδα χρήματα, αλλά η Ελλάδα έχει μέχρι στιγμής επιλέξει τη βοήθεια από τις χώρες της ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το πρακτορείο από τη μια σημειώνει πως η Ελλάδα δεν έχει ακόμη λάβει την τελική δόση της ενίσχυσης από την τρόικα και αναμένεται να ξεμείνει από χρήματα μέχρι τις 20 Απριλίου, και από την άλλη υπενθυμίζει πως ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ δήλωσε στο CNBC τον Ιανουάριο ότι η Ρωσία θα εξέταζε την παροχή χρηματοδοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

«Η Ελλάδα έχει διάφορες πολιτιστικές σχέσεις με τη Ρωσία – μοιράζονται την ίδια χριστιανική ορθόδοξη παράδοση – και έχει επικρίνει της ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσία μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και τη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία», σημειώνει το δημοσίευμα.

Ακόμη, επικαλείται το Der Spiegel που ανέφερε την Κυριακή ότι η ελληνική κυβέρνηση επρόκειτο να διαπραγματευθεί τη μείωση των τιμών του φυσικού αερίου με τη Ρωσία και την άρση του εμπάργκο επί ορισμένων τύπων ελληνικών προϊόντων, όπως τα φρούτα.

Τρίτο πακέτο 40 δισ. ευρώ

Το CNBC ζήτησε για το θέμα και την άποψη του οικονομολόγου του Ινστιτούτου Bruegel Ζολτ Νταρβάς ο οποίος δήλωσε ότι αν η Ελλάδα στρεφόταν στη Ρωσία για χρήματα, αυτό θα μπορούσε να έχει «ευρύτερες συνέπειες».

«Πραγματικά ελπίζω και πιστεύω ότι ο Τσίπρας και τα άλλα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης καταλαβαίνουν ότι είναι μέλος της Ευρώπης και το μέλλον τους είναι στην Ευρώπη», δήλωσε στο CNBC σε τηλεφωνική συνέντευξη την Τρίτη.

«Εάν η Ελλάδα αγνοήσει τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της και πάει στη Ρωσία για τα χρήματα, αυτό θα μπορούσε να έχει ευρύτερες συνέπειες», είπε, λέγοντας ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη δυσπιστία ανάμεσα στην Ελλάδα και στις γειτονικές της χώρες.

Ο ίδιος εκτίμησε πως η πιθανότητα η Ελλάδα να έλθει σε συμφωνία με τη Ρωσία είναι μικρή και ότι οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα με περίσκεψη.

«Η πιθανότητα η Ελλάδα να λάβει οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία δεν είναι μηδενική, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ, πολύ απίθανη», είπε.

Ο Ζολτ Νταρβάς ανέφερε πως σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα χρειάζεται ένα τρίτο πακέτο διάσωσης ύψους 30 – 40 δισ. ευρώ το οποίος θα κατανεμηθεί στα επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια.

Γερμανικά ΜΜΕ: «Ο μύθος του αδελφού στη Μόσχα»

Προσφέρεται η Μόσχα ως εναλλακτική για την Αθήνα στο πόκερ διαπραγματευσεων με τους δανειστές της; Κατά το γερμανικό τύπο, φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας…, μεταδίδει η Deutsche Welle.

Η φράση του Α. Τσίπρα στη χθεσινοβραδινή συζήτηση στη Βουλή ότι επιθυμεί έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές αναπαράγεται σήμερα από όλα τα γερμανικά ΜΜΕ. Το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τους αρθρογράφους παραμένει, εάν επαρκούν τα χρονικά περιθώρια όταν ο νέος κατάλογος με τις μεταρρυθμίσεις δεν κρίνεται ολοκληρωμένος.

Το δέλεαρ ενός Πούτιν…

Αρκετοί σχολιαστές εστιάζουν στη στροφή που κάνει η ελληνική κυβέρνηση προς τη Μόσχα. «Ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επικρατεί ανησυχία για το τι πρόκειται να συμβεί με την Ελλάδα τις επόμενες εβδομάδες κι εάν η Αθήνα θα κηρύξει στάση πληρωμών ή πως θα την αποφύγει, η ελληνική κυβέρνηση δεν εγκαταλείπει τα τρικ», επισημαίνει η Nürnberger Zeitung. «Γιατί πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς το ότι αντί να υποβάλει την συμφωνημένη λίστα, παρουσιάζει ένα θολό κατασκεύασμα από ημιτελείς προτάσεις»; Ο αρθρογράφος της Rhein-Neckar-Zeitung επιχειρεί να τοποθετήσει τους προβληματισμούς σε ρεαλιστικό πλαίσιο. «Στο τέλος του ορίζοντα υπάρχει το δέλεαρ ενός Βλάντιμιρ Πούτιν, του οποίου η επίσης οικονομικά γονατισμένη χώρα θα μπορούσε ίσως να βοηθήσει την Ελλάδα», παρατηρεί η εφημερίδα. «Αλλά έχει έρθει καιρός να σταματήσουν τα μάγια. Η Ελλάδα χρειάζεται χρήματα, η Ευρώπη τα διαθέτει, άρα και οι δύο πλευρές θα πρέπει να πλησιάσει η μια την άλλη. Χωρίς διαγραφή χρέους δεν μπορεί να διασωθεί η ιδέα της Ευρώπης».

Η Neue Westfälische παροτρύνει στην επιστροφή στο ρεαλισμό. «Ακόμη κι αν δεν πρόκειται να κερδίσει κάτι στη Μόσχα, καλό θα ήταν να πλησιάσει η ελληνική κυβέρνηση την αρχή του ρεαλισμού, και μόνο τότε να αποφασίσει εάν η Ελλάδα όντως θα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη», σημειώνει ο αρθρογράφος της. «Ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ ζητά φωναχτά τη ρήξη με την Ευρώπη. Όμως τυχόν Grexit θα είχε οδυνηρές συνέπειες για τους Έλληνες, τουλάχιστον αυτό επιβεβαιώνουν οι περισσότεροι αναλυτές. Άρα, το καλύτερο θα ήταν να τηρήσει ο Τσίπρας τις δεσμεύσεις του και να συνεργαστεί με τους δανειστές».

Δεσμοί με την ΕΕ

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σχολιάζει επίσης την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, που έχει προκαλέσει δυσφορία στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. «Αυτό θα πρέπει μάλιστα να αρέσει στον Τσίπρα και να τον ενισχύει στην πεποίθηση ότι στο πόκερ με τους ευρωπαίους δανειστές διαθέτει άσσο στο μανίκι, του τύπου ‘εάν δεν μας βοηθήσετε εσείς, έχουμε άλλους ισχυρούς φίλους’, κι αυτό η Ευρώπη θα το νοιώσει», παρατηρεί η αρθρογράφος. (…) Τα ρωσικά συμφέροντα είναι σαφή και η Μόσχα δεν τα κρύβει. Πολύ θα ήθελε να σπείρει επιπλέον διχόνοια στην ΕΕ για να εξασθενήσει το μέτωπο των κυρώσεων για την ουκρανική κρίση. Μοχλός γι αυτό είναι η Αθήνα». Σε άλλο σημείο του σχολίου η συντάκτρια αναφέρει το παράδειγμα της Κύπρου. «Από ένα άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, την Κύπρο, που το 2011 πήρε δάνειο ενός δισεκατομμυρίου από τη Μόσχα, η Αθήνα έμαθε πως η Ρωσία ως οικονομικός εταίρος είναι μάλλον… τσιγκούνης και θέτει πιο σκληρές προϋποθέσεις από την ΕΕ και το ΔΝΤ».

Και η εφημερίδα καταλήγει: «η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις ακόμη κι αν δεν συνάδει με την ιδεολογία της. Εκείνο πάντως που δεν μπορεί να κάνει είναι για πολιτικούς λόγους να προτιμήσει οποιονδήποτε προσφέρεται να δώσει χρήματα από όπου κι αν προέρχεται. Η Αθήνα δεν θα έκανε σε κανένα καλό, εάν έκοβε τους δεσμούς με την Ευρώπη».