Σε ανατροπή της σύμβασης παραχώρησης του λιμανιού του Πειραιά οδηγεί η εντολή της Κομισιόν προς την Ελλάδα για ανάκτηση παράνομων κρατικών ενισχύσεων από τους Κινέζους της ΣΕΠ και της Cosco.
Η απόφαση, η οποία δημοσιοποιήθηκε λίγες ώρες πριν από την συνάντηση του πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Τσίπρα και με τη γερμανίδα καγκελάριο κυρία Άνγκελα Μέρκελ και από το ταξίδι του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης κ. Γιάννη Δραγασάκη στο Πεκίνο, έρχεται να ανατρέψει το επιχειρηματικό σχέδιο του παραχωρησιούχου, καθώς η Κομισιόν ζητεί την κατάργηση σημαντικών όρων της σύμβασης παραχώρησης για πάντα.
Έτσι, καθώς οι αποφάσεις της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού είναι δεσμευτικές, η Ελλάδα καλείται να ξαναγράψει τη σύμβαση παραχώρησης, με βάση τις παρατηρήσεις της Κομισιόν, να διαπραγματευτεί και να δώσει τα χέρια με τους Κινέζους και να περάσει προς έγκριση διαδοχικά το σχέδιο της σύμβασης από τις Γενικές Διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Κοινοβούλιο, προς επικύρωση με νόμο.
«Η Επιτροπή θα ορίσει τη μεθοδολογία για την ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων, αλλά έγκειται στις ελληνικές αρχές να ορίσουν το ακριβές ποσόν της ανάκτησης, μιας και μόνο αυτές έχουν πρόσβαση σε όλη τη σχετική πληροφορία» αναφέρει στο «Βήμα» ο εκπρόσωπος της Κομισιόν για θέματα Ανταγωνισμού κ. Ρικάρντο Καρντόζο.
Η απόφαση της Κομισιόν συνδέεται με τη σύμβαση παραχώρησης που κυρώθηκε με νόμο το 2009 επί ΝΔ και όχι με την πρόσφατη τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης.
Προς νέο business plan, νέα χρηματοοικονομική ισορροπία
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσόν των εκτιμώμενων κρατικών ενισχύσεων δεν είναι σημαντικό, καθώς προσεγγίζει το 1 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η αναγωγή του σε χρονικό διάστημα 35 ετών πρακτικά απαιτεί ένα νέο business plan, μία νέα χρηματοοικονομική ισορροπία και εν τέλει μία νέα σύμβαση, όπως παρατηρούν στελέχη της αγοράς.
Και αυτό διότι η Κομισιόν απαιτεί όχι μόνο να ανακτηθούν αυτά τα χρήματα, αλλά η Ελλάδα να διασφαλίσει ότι οι επίμαχες ρήτρες της σινοελληνικής συμφωνίας δεν θα εφαρμοστούν ποτέ ξανά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα φορολογικά προνόμια της Cosco, που εντόνισε η Κομισιόν, περιλαμβάνουν:
– Απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος επί δεδουλευμένων τόκων
– Ευνοϊκές διατάξεις όσον αφορά την επιστροφή του πιστωθέντος ΦΠΑ
– Μεταφορά ζημιών εις νέον χωρίς χρονικό περιορισμό
– Επιλογή μεταξύ τριών μεθόδων απόσβεσης
– Απαλλαγή από τέλη χαρτοσήμου επί συμφωνιών δανειοδότησης, καθώς και οποιασδήποτε συμπληρωματικής συμφωνίας για τη χρηματοδότηση του επενδυτικού σχεδίου
– Επιλεκτικό φορολογικό καθεστώς για ξένες επενδύσεις.
Το τελευταίο σημείο, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, έχει βαρύνουσα σημασία για την εθνική οικονομία, καθώς συνδέεται εν πολλοίς με το Νομοθετικό Διάταγμα 2687/53 που αποτελεί τη βάση για την προστασία των ναυτιλιακών επενδύσεων στην Ελλάδα.
Βρυξέλλες: Κρατικές ενισχύσεις τα φορολογικά μέτρα
Άλλωστε, όπως έχει γραφεί και στην προηγούμενη έρευνα της Επιτροπής το 2012 για τη σύμβαση παραχώρησης, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, από την ερμηνεία της νομικής αυτής βάσης προκύπτει ότι «σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται οι ελληνικές αρχές, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η διοίκηση έχει απόλυτη διακριτική ευχέρεια να θεσπίζει νέους όρους, καθώς και «διευκολύνσεις» που μπορούν να καταστήσουν τις εν λόγω επενδύσεις ελκυστικότερες για τις επιχειρήσεις».
Πάντως, σύμφωνα με στελέχη της Κομισιόν, θα υπάρξουν περισσότερες λεπτομέρειες της έρευνας μόλις αυτή δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ.
Στην αρχική έρευνα του 2012 η Κομισιόν αποδέχθηκε ότι οι διαφορές μεταξύ της σύμβασης παραχώρησης και της διακήρυξης του έργου δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση και είναι σύννομες με το δίκαιο του ανταγωνισμού.
Ωστόσο, οι Βρυξέλλες θεώρησαν αρκετά φορολογικά μέτρα ως κρατικές ενισχύσεις και ξεκίνησαν εντατική αλληλογραφία με την Ελλάδα η οποία διήρκησε σχεδόν δύο χρόνια, χωρίς, όπως αποδεικνύεται, η Αθήνα να πείσει τις Βρυξέλλες για την ορθότητα των θέσεών της.
Το νήμα της υπόθεσης ξεκινά το 2009, όταν καταφθάνουν στις Βρυξέλλες οι πρώτες καταγγελίες για τη σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού στους Κινέζους –με την πρώτη να ανήκει στον τότε νομάρχη Πειραιά κ. Γιάννη Μίχα και τους συνδικαλιστές των λιμενεργατών.
Ήταν άλλωστε η εποχή που το ΠαΣοΚ του κ. Γιώργου Παπανδρέου ασκούσε δριμεία κριτική στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, με κορυφαία τότε στελέχη του κινήματος να πρωτοστατούν σε διαδηλώσεις κατά των αποκρατικοποιήσεων.